Vicky Verreycken schreef op woensdag 3 september 2008, 12:42:
> eddy DRUPPEL schreef op woensdag 3 september 2008, 12:16:
>
>> Vandermaesen Guy schreef op woensdag 3 september 2008, 11:56:
> zetten wanneer je merkt dat paardlief nog niet rijp is voor een
> bepaalde oefening.
> Waarom vindt paardlief het genoeg? Misschien alles wat
> boeiender maken, buiten gaan rijden ermee! Meer afwisseling,...
Sorry Vicky.... dat was in mijn geval niet de issue.... Ik kan je verzekeren dat die kleine signalen er niet altijd zijn! Buiten dat was ik net opgestegen... we hadden dus nog helemaal geen pas verzet! De dame begon meteen te bokken... en goed ook. Zij wilde helemaal niet bereden worden!
Zij is niet het enigste paard waarbij ik dat heb moeten constateren.
Soms hebben paarden geleerd, b.v. in een onzekere situatie, te exploderen...
En slaan zonder enige reden gewoon op tilt. Draaien door.
En dat zijn levensgevaarlijke paarden. Ze bestaan.
Waarmee ik dus niet wil zeggen dat er geen reden zou zijn voor zo'n gedrag.
Er is altijd ergens, ooit, een oorzaak DE aanleiding geweest voor zulk gedrag...
De merrie waar ik over vertel... was op stal het allerliefste paard van de wereld.
Op het slaperige af als je met haar bezig was... Totdat ik op haar stapte....
Ik ben echt niet gewaarschuwd hoor!
Dat er iets met dit dier gebeurd is... was wél duidelijk. Je kon haar namelijk nooit te pakken krijgen als ze vrij in het land liep. Ze liet je niet eens dichterbij komen, laat staat aanraken.... voer hielp niet..... Je kon haar alleen in een paddock drijven.... en dan kon je haar pakken. Eenmaal aan een touw.... was ze weer het liefste paard van de wereld...
Ik kan nog steeds geen chocola maken van zo'n karakter....
Warboel
