judith1975 schreef op woensdag 10 september 2008, 12:12:


Hey Judith, ik herken je probleem en plezant is anders hè.
Kijk goed naar je paard. Als ze echt angstig is, stap dan af en ga te voet voorbij het obstakel. Maar dat ging ook niet zo super zei je, oefen eerst nog wat op grondwerk en werk aan het vertrouwen. Dat hoeft niet per sé in de wei, buiten aan de hand gaan wandelen vinden paarden ook heel leuk.
Als ze geen bang heeft, zit er niks anders op dan te blijven volhouden. Geef ze lange teugel, schuif je benen iets naar achteren en geef een lichte maar constante druk (niet gaan 'kappen' met je benen, dat heeft geen zin!), bij het minste stapje in de goede richting, laat je alle druk vallen en beloon je haar. 't Kan goed zijn dat je dit in het begin meermaals achter elkaar moet doen, maar vergeet niet de beloning bij goed gedrag.
In mijn geval weet ik dat Soraya niet bang is, maar dat ze staakt omdat ze liever bij haar vriendjes op de wei wil zijn. Als ik dan toegeef aan haar, zal ze binnen de kortste keren helemaal niet willen vertrekken. Als er iemand naast haar stapt, is er geen probleem, maar je kunt niet altijd iemand vinden die dat wil doen hè + in mijn geval is het geen oplossing maar een uitstel van de problemen.
Consequent zijn, rustig blijven, geduld en beloning: dat zijn de sleutelwoorden.
Ga niet ineens te ver, stippel een route uit van een 10-tal minuutjes ongeveer maar maak die route af, ookal doe je er 2 uur over.
Heel veel succes!

Anita Cats schreef op woensdag 10 september 2008, 11:42:


Leuk hè!!

Wil schreef op woensdag 10 september 2008, 16:25:


Ik ben er blijkbaar eentje, kheb 15 punten. Ik herken wel een aantal zaken die ze bovenhalen, anderen komen niet echt aan de orde, maar das altijd zo hè.
En jij Wil, jij gaat toch zelf ook de test gedaan hebben zeker ?

Cindy Helms schreef op woensdag 10 september 2008, 20:44:


Ikke ook, tussen veel volk werd ik telkens onwel. Ben maar 1 keer van mijn stokje gegaan en dat was in een discotheek in't midden van den dansvloer. Ik ging nog naar mijn vriend om te vragen om ergens aan de kant te gaan zitten, maar ben voor zijn neus als ne pudding ineen gezakt. Buiten werd ik terug wakker en kwas direct terug de oude. We zijn maar ni meer naar binnen gegaan want de mensen dachten dat ik zwaar aan den drugs zat
Vanaf toen geloofde mijn vriend het pas echt dat ik me niet goed voelde tussen veel volk want elke keer dat ik meer plaats had, was het direct beter en hij begon te denken dat het een foefke was.
Ik had wel als tiener een heel lage bloeddruk, ik dacht altijd dat het daar mee te maken had.

vagebond schreef op vrijdag 12 september 2008, 19:32:


Ik zou toch maar het zekere voor het onzekere nemen en er nog is met Imaverol overgaan, vergeet ook de borstels niet die je gebruikt hebt, eventueel kopstuk, singel en jezelf als je aan korstjes gaat peuteren. Ook even over de plekken gaan (schuilhok) waar ze schuren. Zo ben je zeker, het is nu mss wel effe wat werk maar het bespaart je veel meer werk als de schimmel niet overgaat of terugkomt. Heb het meermaals gezien dat enkel de paarden behandeld werden en dat op het eerste zicht de schimmel verdwenen was, maar dat het toch terugkomt.

Ellen2 schreef op vrijdag 12 september 2008, 21:00:


Tja, de join up was ooit het WAUW van NH, nu al ietsjes minder. Ik vind dat je er meer kwaad mee kan doen dan goed, zeker als je alle kleine dingetjes van je paard niet kan lezen. Ik zou het nooit doen bij mijn paarden, ik zoek wel een andere manier.
Succes met de opleiding Ellen!!

Cindy Helms schreef op zaterdag 13 september 2008, 11:27:


Wie weet, onze ouders wonen niet ver van elkaar hè, 't was mss dezelfde melkboer (stout van mij hè )
En ik had beter gezwegen, ben al een paar dagen futloos, ni vooruit te branden, eens ik bezig ben gaat het wel maar de stap zetten, pff... Kdacht dak wa grieperig was tot ik gisteren bij ons oma en onzen bompa kwam en ze er op stonden om mijne bloeddruk te meten: 9 op 6, da zal het wel zijn, kheb het dus nog af en toe, niet enkel als tiener

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 13 september 2008, 16:50:


Kan allemaal goe zijn maar hoeveel zijn er niet die het nadoen na het in een boek te hebben gelezen of het hebben gezien op een (tv)demo en het dan fout doen? Er zijn zoveel kleine signalen waar je op moet letten en ondertussen moet je nog je eigen lichaamstaal in het oog houden. Welke mens kan dit van de eerste keer helemaal correct? Oefening baart kunst, iedereen moet leren en maakt fouten, das normaal.
Dus voor mij persoonlijk: ik ga dit niet proberen bij mijn eigen paard, ik heb alle tijd van de wereld en zoek dan wel een andere weg. Als trainer waar meer druk wordt achter gelegd om het zo snel mogelijk klaar te hebben, das weer iets anders.
Hoewel Roberts veel wordt afgekraakt tegenwoordig vind ik wel dat van waar hij komt hij een grote stap voorwaarts heeft gezet. Onderwege heeft hij wel de dollartekens ontdekt en is hij bezweken voor den tsjingtsjing, das spijtig. Bij mij gaat het niet omdat het een methode van hem is en daarom slecht (want ik vind ook dat bij kenners dit een goede methode kan zijn) maar gewoon dat niet iedereen dit in 1, 2, 3 klaarspeelt.

Ellen2 schreef op zondag 14 september 2008, 20:35:


Just, voor mij is een trainer een goede trainer wanneer hij handelt naar elk paard afzonderlijk en zijn trainingsmethodes hieraan aanpast.
Voor mij mag die training lang duren, maakt niks uit + ik wil hieraan actief deelnemen. Maar hoevelen brengen hun paard niet ergens naartoe om het paard na een tijd terug op te halen waarbij verwacht wordt dat het paard dit en dat kent? Time is money en we zitten nog altijd (spijtig genoeg) in de beruchte paardenwereld waar veel geld mee gemoeid gaat. Join up kan dan een snellere manier zijn dan die ik zou kiezen maar 't trainerke moet het dan wel kennen en goed doen hè

Cindy Helms schreef op maandag 15 september 2008, 13:29:


Hier heb je wel een heel goed punt
Longeren zal waarschijnlijk meer ingebakken zijn waardoor men zich daar minder vragen bij gaat stellen.
Ik longeer al lang niet meer, kheb zelfs nu een supermoderne longe: de musketon is uitgeslagen en ziet nu flashy fluoblauw

izi schreef op zondag 21 september 2008, 11:44:


Ik vind het eigenlijk vrij duur voor wat het is. Ik betaal 100 € per maand voor een 1 1/2 ha (ongeveer, ben ni zo goed in schatten en heb het nog niet opgemeten) incl. water en elektriciteit. Ik weet goed genoeg dat ik met mijn gat in de boter gevallen ben want hier in de regio zijn de prijzen ook beduidend hoger, je moet zelf gaan zoeken en niet enkel afgaan op advertenties. Zie waar er grond vrij is, ga op zoek naar de eigenaar en stap erop af. Misschien vind je ook wel iemand die er nog niet aan gedacht had om die grond te verhuren en al blij is met een kleine bijdrage.
Als je de verzorging van 4 paarden op je neemt, houd er dan wel rekening mee dat je een dik uur per dag hier mee bezig zijt. Ik kan me voorstellen dat je niet wilt dat dit ten koste gaat van de tijd met je eigen paard, maar als je tijd genoeg hebt, zoveel te beter.
Spreek met de eigenaar duidelijke afspraken af ivm onderverhuring en de verdeling van de kosten als je een schuilstal e.d. maakt. Ik heb bv. ook met de eigenaar afgesproken dat er een opzegtermijn is van 3m, zo kan je niet ineens op straat staan.
Wat ik zou doen is je paard zeker verhuizen, zien of er min nog een paard bij kan staan en op zoek gaan naar een grotere plek. Ondertussen de kosten aan de wei niet te hoog laten oplopen.
Oh ja, je paard helemaal zelf verzorgen is veel werk maar plezanter!