@ Realist, ik moet je wel nageven dat ik het dapper vind dat je hier blijft komen en in discussie gaat. Als je op bokt zou zitten, zou je het makkelijker hebben, daar deelt negentig procent jouw mening.

Herman schreef op woensdag 10 september 2008, 9:25:


Herman, je haalt een goed punt naar boven. Ik geloof er niet in dat énkel ijzers (correctief) ertoe kunnen leiden dat een paard ingeslapen wordt. Enerzijds heb je een paard, een eigenaar, een probleem, een diagnosestelling, een voorgeschreven behandeling, de eisen van een eigenaar waar een paard aan moet voldoen, de band tussen eigenaar-dier, de volhardendheid van de eigenaar, het inzicht en het besef van de eigenaar en de wil om het anders te gaan doen in de toekomst van de eigenaar.
Mijn eigen merrie had op haar 30 zeer ernstige hoefkatrol met verkalkingen in de buigpees. Zij mocht onmiddelijk "op pensioen" van me, ook al wilde zij nog veel meer. Nog twee jaar heeft zij in het weiland rondgelopen met haar kameraad en was het niet dat zij van ouderdom plots vertrokken is, dan had zij hier nog steeds mogen rondlopen. Maar voor vele onder "de anderen" is dat niet genoeg om ereen paard voor op na te houden.
T'mag zijn wat het wil, maar mijn paarden blijven hier tot het bittere einde, tenzij ze afzien, of ik er nu nog mee kan rijden of niet.

Wil schreef op woensdag 10 september 2008, 0:21:
KNIP

Wil, je beschrijft het prachtig en ik sluit me voluit en van harte bij je aan, en ik heb het zelf ook al eens eerder vermeld: wat is een jaar op een heel paardenleven???!!! En het is zo ontzettend de moeite waard om je paard - na dat jaar van afzien en lijden, en dat is zwaar, natuurlijk is dat zwaar - vooruit te zien gaan, het helingsproces van de hoeven mee te maken en te kunnen stimuleren met nb, en daarna een blij en super gezond paard te hebben dat kan rennen en draven en gallopperen op allerlei harde ondergronden, dat is fantastisch. Als je eenmaal begonnen bent met nb en de mooie resutaten in je handen ziet en je paard er met sprongen op vooruitgaat, dan wil je NOOIT MEER IJZERS.
Groeten vanonder het Indonesische zonnetje!
anna

Anna van Rheeden schreef op zondag 14 september 2008, 5:10:


Dank je Anna! Eergisteren weer eens een zadel erop gelegd en zelf erop geklauterd. Vanaf november vorig jaar niets meer gedaan, behalve de 13-jarige Jules die er even op gereden heeft. Hij moet weer aan het gebruik van hoefschoenen wennen dus ik heb zo'n 1/2 uurtje (max) met hem gewalkt.
Heerlijk gewoon om te voelen hoe tredzeker en vrolijk hij loopt.
Oortjes naar voren, alles is nieuw voor hem he? Hele andere omgeving....
Gewoon fijn.

Groetjes,

Wil.