volcano schreef op maandag 15 september 2008, 16:27:
> Hallo,
>
> Kan iemand mij helpen met tips en trics ivm het volgende
> ) met zijn weide maatje, alleen maar met paarden die hij niet
> kent.
>
> Graag jullie advies, ervaringen, tips etc.
Mijn merrie doet hetzelfde, is heel bang voor andere paarden, heeft ook héél veel ervaringen gehad die haar daar een reden toe geven.
Aanval is de beste verdediging, vindt ze. Ik probeer het voor te zijn, dus als zij moet stilstaan en andere paarden sluiten aan, zet ik haar schuin. Zo kan ze én zien wat de paarden achter haar doen, én ze heeft haar kont opzij, zodat de andere paarden er niet aan kunnen ruiken (ze is altijd erg bang dat andere paarden aan haar komen, vooral wanneer ze ze niet kan zien) en ze heeft minder snel de neiging tot trappen.
Resultaat is nu dat als er een paard aan haar kont ruikt, ze vanzelf een stap opzij doet ipv ze een knal te verkopen. Je kunt beginnen met hem naast de rest te zetten, dan vooraan maar helemaal omgekeerd of dwars, dan schuin en uiteindelijk gewoon rechtuit. Natuurlijk altijd belonen als hij (in jouw geval) het goed doet, hoe klein de vordering ook is.
In de piste hetzelfde, toen ik haar net had rende ze tijdens het rijden plotseling naar een paard aan de overkant van de bak toe en haalde flink uit, met mij er op. Dus in het begin zorgde ik ervoor dat ik niet onverwachts te dichtbij een ander paard kwam, voornamelijk niet wanneer het andere paard op mijn merrie af kwam.
Ik oefende met mijn merrie om steeds dichterbij langs te kunnen rijden, door bijvoorbeeld zelf vanuit het midden van de bak richting een paard op de hoefslag te rijden. Zo voelde het minder bedreigend voor haar, zíj was immers niet degene in de hoek die plotseling benaderd (ingesloten) werd door een ander paard.
Iedereen kan al een hele tijd zonder enig gevaar bij me in de bak rijden hoor, en ook op een smal gangpad kun je zonder gevaar passeren.
Het enige wat ze nog steeds doet, is kijken alsof ze ze áf gaat maken. Vooral wanneer ze vast staat, want dan weet ze dat ze niet weg kan, en dat is eng natuurlijk. Oren plat naar achter, mond open, soms happen in de lucht, zwaaien met haar staart, het ziet er nogal dreigend uit.
Paarden die haar langer kennen reageren er al niet eens meer op, want het betekent toch nooit wat. Van mij mag ze ook zo boos kijken, als zij zich daar veiliger door voelt (bij voorbaat alvast heel gevaarlijk lijken, want stel je voor dat ze proberen om bij haar te komen) dan doet ze maar. Maar ik wil nóóit een stap in de richting van het andere paard, een hap in de lucht richting het andere paard, of een kont die uitzwaait tijdens het rijden, noem maar op.
En wanneer ze paarden langer kent (en vertrouwt) doet ze het ook niet meer. Ze kroop een paar dagen geleden nog bij haar grote vriend (ruin van 8) in stal. De staldeur was open en er hing een halstertouwtje voor zodat het paard naar buiten kon turen maar wel in stal bleef tijdens het poetsen, en daar glipte ze zo onderdoor. Vond ze wel gezellig
Dus het kan zelfs in de extreme gevallen nog goed komen
Het continu ontlopen heeft geen zin (bv maar achteraan aan lopen), er is een probleem en daar moet je wat mee, en dat kan alleen door er aan te werken. Zoek het op maar hou het controleerbaar en op jouw voorwaarden.
Warboel
