200 m2 is niet zóveel doch wel genoeg om te bedenken of je het regenwater wel/niet in de gronde of afgevloeid wil hebben.
Afdekken met beton = afvloeien.

Grasbeton-tegels en afstrooien met steenslag (natuur- of baksteen) voorkomt gaten en daineert goed.

Het is een een beetje duur om ze te halen maar ik heb hier tientallen kubieke meters keien op het land waar we er graag wat van af hebben
Zitten ook dinodrollen tussen

Oneffen ´gestrate´ keien zijn erg goed voor de stabiliteit van het onderstel, doch voor de hoéven is er weinig geschikter dan grasbeton-bestrating met steenslag.
Ik zou daar graag een stukje van in de winterweide leggen doch hier is dát weer vrijwel onmogelijk. Wij doen het dus met de keien. Als het land na de huidige buienperiode weer wat opdroogt gaan we weer wat ladingen keien van het zomerand in de wintwerwei mikken.

hc
www.huertecilla.net

e m kraak schreef op vrijdag 26 september 2008, 15:31:


Zoals ik al schrijf zijn keien beter voor de stabiliteit van de poten.
Dat zijn ze omdat ze véél ongelijker zijn van grootte en hoogte en afgerond afgesleten: de paarden moeten hun bést doen om stabiel te staan/bewegen.
Omdat je het over slechts 200m2 hebt, maken de paarden er niet bar veel kilometers over én moeten hun best doen daarop stabiel te bewegen. Daardoor doet het afgeronde gladde oppervlak niet veel om de hoeven af te slijten.

Op grasbeton zal veel meer afschuiving plaatsvinden en bovendien met de hoef in optimale stand hiervoor: vlak.

Het is maar wat je aan prioriteit en mogelijkheden hebt. 200 m2 als verhard oppervlak is heel fijn doch je kan er niet álles van verwachten.
Het blijft dacht ik een situatie in een vaak zachte kleiwei. Als de klei betonhard droog is, dan zou het geen vraag zijn maar KEIEN, anders is er veel te zeggen voor grasbeton.

Ik begrijp jouw zorg over de gaten tussen de grasbetontegels eerlijk gezegd niet zo goed. Gewoon grove en minder grove steenslag op de gestrate tegels storten en bezemen maar.
Wellicht mis ik jouw punt volledig.

hc

e m kraak schreef op dinsdag 23 september 2008, 18:05:


Langzaam maar zeker.....

De grootse valkuil zit in het teugeldenken, in het optomen. De betekenis van het woord spreekt boekdelen.
Dát is de grote toegevoegde waarde van het weglaten ervan.
Heb ik een aantal jaren terug proberen uit te leggen. Geldt nog steeds.

Een halsring geeft de mogelijheid om signalen samen te stellen uit meer elementen en dat maakt geeft meer dresseermogelijkheden.

Élke halsring is goed Egon. Er is alleen een functioneel groot verschil tussen een slap koord en een stijve ring.
Met het slappe koord kan je eigenlijk alleen een begrenzend signaal aan de voorzijde geven. Voor alle andere is teveel armuitslag = balansverstoring nodig.
Het is maar hoe je wil rijden.
Ik wil graag de biomechanisch meest efficiënte spirale zit aanhouden en dat maakt dat ik een stijve ring gebruik.
Het is daarmee ook veel makkelijker om op voor een paard logisch manier stelling te vragen.

Arabesk weet wie het mij geleerd heeft dus die kan je er alles over vragen

hc

stumperd schreef op vrijdag 26 september 2008, 17:54:



Een halsring werkt net als elk hulpmiddel; je geeft er een signaal mee.
Ik weet niet wat wel/niet kan met een halsring: ík gebruik de halsring om signalen door aanraking mee te geven; touch the hair.


Ik weet niet wat waar in welk buurt is, want ik geef de aanraking op de hele hals afhankelijk van wat ik wil signaleren.

Hoezo heb je gelezen met ophouding? Ik begrijp die zin niet.

Met een halsring maak je halve- en hele ophouding niet anders dan met de teugel. Aan de teugel hoor je ook niet te trekken. Je geeft er alleen een onderdeel van het samengestelde signaal mee. Een toevoeging op de halve- en hele ophouding voor ´opletten´, ´langzamer´, ´stop´, ´achteruit´ en variaties daarvan.
Net als met de teugel is een signaleren, aanraking genoeg.
Ik rij exáct zoals Müsseler de samengestelde signalen en inwerkingen omschrijft. Volledig áls klassieke dressuur doch zonder aan-de-teugel-aan-het-bit.
De logica is nl. correct volgens Newton. Zie mijn site.


Of je het kan misbruiken? Geen idee. Vraag het aan de geheime expert van Arabesk of probeer het!
Probeer het met een touw eens uit: lasso met niet schuivende knoop om de hals en ga wandelen, Stap, draf, galop:
Probeer het ook gerust onder het zadel. Liefst een nerveus, voorwaards paard, dan merk je hoeveel je in te brengen hebt. Uiteraard BUITEN de omheining want een paard is niet dom en weet donders goed het verschil tussen wel of niet beperkt zijn.

Veel plezier,

hc
www.huertecilla.net

Spirithorses schreef op zaterdag 27 september 2008, 8:52:


..en als jouw paard daar niet naar wíl luisteren bukt het
en ben je passagier.

Zonder optoming (zoek de betekenis van het woord op) ben je volledig aan de bereidheid van het paard om mee te werken afhankelijk.

De halsring is itt een optoming UITSLUITEND een hulpmiddel bij de communicatie.
Het geeft je de mogelijkheid om de hals op veel manieren aan te raken. Zelfs links en rechts op twee plaatsen verschillend.

Er is een enórme adder onder het gras.
´Proberen´ is uit den boze! Proberen houdt de mogelijkheid tot falen in en dat leidt in dit geval tot ongewenste succeservaringen.
Zowel per ongeluk als door bewuste ongehoorzaamheid ligt er bij de halsring een enorm risisco in het niet kunnen betomen.
De bereidheid van het paard is je controle en omdat een paard wel vlot 500 kilo weegt mag het geen ongeleid projectiel in de openbare ruimte zijn.

Laat het dus in vredesnaam geen modeonzin worden zoals met het bitloze wat als doel op zich allerlei kwalitatief sléchte voelgoed-effecten heeft.
Optomingsloos rijden mág je niet ´proberen´ en het zo rijden buiten een begrensde omgeving vraagt héél veel ruitervaardigheid en een even vaardig als welwillend paard.
Een paar incidenten door onbenul en het is afgelopen, verboden.

hc