Eva Saegerman schreef op maandag 6 oktober 2008, 0:02:
>
> Misschien, wellicht wel, maar ik denk niet dat dat geldt voor
> de doorsnee ruiter
> Jij vindt het gewoon ok, dat iemand zomaar op een vreemd, net
> op hol geslagen paard, uit schrik voor bit, nu ineens
bitloos,
> zou verder wandelen, met of zonder voorbereiding?
Juist het bitloze zou het (pas op hol geslagen) paard wel eens extra positief kunnen beïnvloeden.
Én plots
bitloos, én plots een andere ruiter.
Mogelijks 2x een andere - positieve - ervaring.
Waarom zou het paard terug aan de loop gaan?
Er is geen enkele indicatie op dat moment. En paarden denken en handelen po het moment zelf. Dus weerom, WAAROM ?
Ik vind het een erg sterk staaltje van vertrouwen in waar je voor staat én een nog sterker staaltje zelfvertrouwen.
Chapeau is het enige wat ijk hierover kan blijven herhalen.
Het bewijst mijn stelling sinds ongeveer een jaar, dat een paard slechts maximum 5 seconden nodig heeft om aan een
bitloos hoofdstel te wennen én te accepteren.
Chapeau - chapeau - chapeau (bij gebrek aan een chapeau-icoontje)
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"