Spirithorses schreef op maandag 20 oktober 2008, 23:45:
> van lennep schreef 
> 
>> Thanks Conrad! 

> Een paard geeft heel veel signalen, je moet alleen in staat
 > zijn ze op te pikken 

 > 
 > Groet, Pien
Pien, niet  bedoeld  om vervelend, zeikerig, lastig  te  zijn of door  te drammen, maar Esther  is  aan het  clickeren volgens  een trainingsplan .
Een plan  opstellen  is  niet  alleen  think, plan , do  maar  daar  hoort  evalueer achter en om te  kunnen evalueren heb  je  gegevens  nodig.
Dat plan bestaat  uit  een aantal  stappen en elke stap  is  een trainingsperiode die  bestaat  uit  een  aantal hele  korte  sessies.
Het  doel  is de  stap  die  je traint onder  de  knie  te krijgen, een sub-einddoel dus.
Mocht  nu  blijken  dat  je niet  opschiet, dat  je dreigt  te  blijven hangen, dan zal  voor  het  begrip van je  paard die  stap  te groot  of  te  moeilijk  zijn. Vandaar  de  evaluatie. Want hoe  weet  je  nu  dat  je dreigt  te  blijven  hangen?
Dat  is  waarom  we  allemaal zonder uitzondering en ik  reken mezelf daar  zeker  ook  onder, in  vergelijking  met  toptrainers  van andere  sporten hopeloos achtergebleven amateurs  zijn die  resultaten meten met  hun  gevoel. We  hebben  de  een  of  andere gevoelsmatige blokkade  zodra  er  eigenlijk  met  droge cijfers, aantallen en tijden gewerkt  moet  worden om  resultaten  goed te  kunnen evalueren.
Verder  dan "het  gaat  beter, het  gaat  niet  zo  goed, het  duurt  lang of  dat  ging  snel, viel  mee  of  tegen" komen  we  niet.
Leg dat  eens  uit  aan  een voetbaltrainer, een atletiektrainer of bv de  mannen van de  explosieven of antie terreurhonden die  ik  ken.
En nu  weet  ik best  dat  jouw  gevoel  heel  wat  anders   en niet  te  vergelijken is met het  gevoel  van een beginnend paardenmens, want  dat  is  de  oorzaak  van het  blijven hangen bij 
Parelli. (Jij  zou  dat  met  al  je ervaring  nooit  hebben) Maar  intensief  trainen  betekent  ook  intensieve controle en het  bijhouden van ijkpunten. Het  voorkomt  dat  terwijl  je  denkt  dat  iets  er  goed  inzit,  je later bij  uitgebreidere oefeningen voor  verrassingen komt  te staan en een paard weigerachtig, of zelfs  zuur  kan worden en een weg  naar  beneden inslaat.
Praktisch negatief  voorbeeld: zoals  mijn Shiny los, zonder touwtje,  voor  en  achteruit  de  trailer opliep en na 6 keer  werkelijk rijden niet  meer  op  20  meter  in de  buurt  van dat  ding  wou  komen.
Ik  moet  eerlijk  zeggen  dat  ik  de  grootste  moeite  heb  om  zo prestatiegericht  te  trainen, het  gaat  eigenlijk  tegen  mijn karakter  in, maar ik  weet  dat wanneer  ik echt  een hoger  trainingspeil  wil bereiken en dat  aanleren aan anderen, dat evalueren, controleren en prestaties meten de  enige  weg  is. 
Hoewel ik  voor  mijn gevoel  nog  maar  halverwege  dat  proces  ben, leer ik  het begin ervan  toch   aan de  deelnemers van mijn driedaagse dit  weekend.
Die  mensen   moeten   rationeel kunnen zien wanneer  een trainingsstap  te  groot  is en diezelfde  stap  in  kleinere  stapjes  aan moeten  leren of dat  ze  nog  even door moeten gaan met  hetzelfde, of  verder  kunnen met de  volgende  stap, willen  ze  optimaal werken om geen kostbare  trainingstijd  te  verliezen.
Of  ze  er later thuis  gebruik  van gaan maken, daar ga  ik  niet  over, ik  probeer ze  mee  te  geven dat rijden, spelen -alles- doe  je  met  je  paard  op en met  je je gevoel, maar trainen  doe  je  met  je  verstand.
Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome  Based!