eddy DRUPPEL schreef op donderdag 6 november 2008, 19:54:


Observeren doet het voor mij goed... Kijk hoe ze wat, wanneer, waarom, waar doen. Kijk hoe ze spelen met elkaar. Hoe de één al lijkt te weten wat de ander gaat doen voor ie het daadwerklijk doet.. In korte tijd weet je precies wat welke blik, mininieme door ons mensen bijna niet op te merken bewegingen, zwaai met staart etc. betekent. Dan kun je het veel eerder in goede banen leiden. De energie van je gedachte is vaak al voldoende voor ons onsubtiele mensenras... Vaak 'schreeuwt' een paard al tegen de mens omdat die de eerdere signalen niet heeft gezien of verkeerd heeft geinterpreteerd...
De mijnen hadden een keer een groot pak kuil aangevreten... Ik kwam thuis in de stromende regen van m'n werk en zag het, liep er naartoe zonder te zwaaien of wat dan ook, zei van 5 meter afstand alleen maar (niet eens luid): 'weg' en ze sprongen echt weg. Ik schrok daar eerlijk gezed van omdat ik me niet echt bewust was van de grote hoeveelheid energie die ik blijkbaar meebracht (was toch pissiger dan ik dacht na een dag stressen op het werk...). Heb er ff vol verbazing van staan kijken toen haha. Hadden ze me weer een mooie les geleerd