Mijn paard heeft vanaf de zomer telkens 1 of 2 dikke achterbenen. Nu had ik eindelijk ontdekt dat dat zo was als ik gras bij gaf op de wei. Maar nu is het ook zo zonder gras bij geven ( wel van de week van iemand een hele suikerbiet gehad ....)

Kan een paard idd dikke benen krijgen van fructaan ? En kan dat ook komen door zetmeel rijke brok ? En door suikerbiet ?

Mariss schreef op zaterdag 8 november 2008, 18:49:


Ik word er ook een beetje gek van, vanmorgen ook 2 dikke onderachterbenen bij mijn paard. Omdat het er 2 waren, gewoon gereden, haha. Ik geef ze sinds kort subli seniores priores bij, gewoon bietenpulp met wat vitamines en mineralen. Of het nou weer daar aan ligt, ook weer een ponietje bevangen, ik weet t gewoon niet meer. Hoop voor je dat het snel weer wegtrekt, maar je ziet you are not the only one. Gister hebben ze niet eens in de wei gestaan, wel heeft mijn vader (oppas voor 1 dag) veel hooi gegeven, want er lag zelfs nog hooi. Komt nooit voor, ze eten altijd alles op.

vagebond schreef op zondag 9 november 2008, 10:40:


En jij weet dus ook niet waarom die dikke achterbenen er zijn ?
Seniores Priores bevat juist weinig fructaan etc, dus dat zou geen oorzaak moeten zijn ( of zelfs dat beetje moet te veel zijn ?).
Zucht, ik weet het ook niet.
Hij was gisteren zelfs een beetje sloom met rijden en grazen op de wei doet hij niet. Maar hooi, lucerne etc is lekker. En hij is ook alert etc. Been ( benen ) zijn ook niet gevoelig of warm.

Mariss schreef op zondag 9 november 2008, 11:48:


Ehhh, geen lucerne voor bevangen/fructaan gevoelige paarden toch? Gister was Goofy ook sloom, vanmorgen dacht ik ook nog tsjesus moet ik daar nog op gaan zitten. Gaandeweg werd ie steeds vlotter en knikkerde ik er nog bijna af ook door een fijne bok. Dan maar galopperen met die hap, haha, in de wei waren ze net ook al zo gek als een deur. Snap echt niets meer van die beesten. Ik ga nu mijn kleine ieniemieneshetjes longeren, die hebben gister de bosrit van hun leven gehad hahaha, kanonnie dat was echt boscrossen. Eens kijken of daar nog dikke beentjes te vinden zijn. Die shetten kunnen volgens mij veel meer hebben als die wpnnrs. Na deze 2 paarden komt er never nooit meer een paard in hier in ieder geval, goud geld kosten ze.

Als ik zo naar mijn paardjes kijk zijn ze nu klaar met het aanmaken van hun wintervacht en de energie die ze daarvoor nodig hadden haalden ze uit het voer..gras/hooi etc.
Ik denk dat ze nu met deze warmere dagen minder nodig hebben en in verhouding toch teveel binnen krijgen.

Groet Conny

stumperd schreef op zondag 9 november 2008, 15:30:


Vagebond, lucerne bevat minder suiker als hooi .....!
Jouw paard nog steeds dikke benen ?

Mariss schreef op maandag 10 november 2008, 16:25:


Ja, echt heeeel dikke achterbenen, vanmorgen rustig aan gereden, ze waren wel dunner geworden, maar nog steeds veels te dik. Onze merrie heeft ook dikke benen. Verdraaid, ik dacht ergens gelezen te hebben dat lucerne niet goed is voor dit soort paarden. En die van jou?

vagebond schreef op maandag 10 november 2008, 17:33:


Nu al een paar dagen 1 dik achterbeen. Hij is op dit been altijd meer gevoelig voor een dik been. Het wordt wel langzaam wat minder.
Teveel suiker schijnt idd dikke benen te kunnen verookzaken.
Lucerne kan ik sommige gevallen wel een oorzaak zijn van dikke benen hoor, als ze er allergisch voor zijn. Maar andere paarden hebben juist door lucerne geen dikke benen meer.
Lucerne van Hartog bevat incl de suikertoevoeging 7 % suikers, hooi zit als gauw op 11 %

Traumeel druppels en smeren helpt bij mijn paard altijd wel tegen die dikke benen trouwens.

Mariss schreef op maandag 10 november 2008, 20:35:


Niet alle suikers (koolhydraten) zijn gelijk. Sommige verteren heel snel (glucose), andere komen heel langzaam vrij (zetmeel). Bij hooi is het grote voordeel dat de suikers in de cellen zitten opgesloten, en dat de vertering van de celwanden een langdurig proces is. De suikers komen dus zeer gelijkmatig in de loop van ettelijke uren vrij. Iets wat van veel andere voedingsmiddelen niet kan worden gezegd.
Ik zou in deze omstandigheden kiezen voor een goede kwaliteit hooi.


Beweging ook!

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op dinsdag 11 november 2008, 0:25:


Hoi Frans,

Ik koop gewoon hooi voor mijn paard hoor. Op stal hebben ze helaas alleen kuil, maar ook dat kan hij niet verdragen.
De lucerne is enkel voor als de andere paarden krachtvoer krijgen, dus zo maar 3 handjes per dag ofzo.

Heb jij enig idee waarom sommige paarden zo reageren op suikers ( en andere paarden helemaal niet ) ?

Mariss schreef op dinsdag 11 november 2008, 11:35:


Ooh en nog een vraagje, je schreef "beweging helpt ook tegen dikke benen" ---> nou dat valt nog tegen. Als bij mijn paard zijn benen dik zijn door de suikers vraag ik me ten eerste altijd af of ik wel moet gaan rijden. Want zeker als maar 1 been dik is twijfel ik toch telkens weer of er geen andere oorzaak ( overbelasting ) is. En ik kan me ook voorstellen dat zo'n dik been minder kracht heeft ( soms echt zo dik dat hij zijn kogel bijna niet kan buigen ). Plus dat mijn paard zich ook niet echt lekker voelt als hij zo'n dik been heeft.

En als ik dan ga rijden, helpt de beweging wel wat, maar na het rijden is zeker zijn been / benen niet helemaal dun. Dat duurt gewoon 3 dagen !!! Ook als hij dag en nacht op de wei staat.

Mariss schreef op dinsdag 11 november 2008, 11:35:


Waarom krijgt de ene mens wel ouderdomsdiabetes en de andere niet?

Genetische aanleg speelt een grote rol. Sommige paardenrassen "hebben het in de genen", maar ook binnen een ras vind je een verscheidenheid aan aanleg.

Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 11 november 2008, 11:41:


dat is dan waarschijnlijk doordat dat 'ras' op zich
een mengelmoes is van vanalles, zowel koudbloed,
pony als meer heetbloedige types
die genetische reaktie op suikers moet toch wel ergens terug te voeren zijn
tot een door externe omstandigheden gewijzigd verteringssysteem

een heel schrale omgeving met weinig snel beschikbare suikers
maar toch een florerend paard (of ander dier)
bekijk bv de shet en de fjord,
in hun thuisomgeving perfekt in het vlees
maar in de weiden van de lage landen + het algemeen voedersysteem
héél snel té dik en doorgaans de eerste klanten voor bevangenheid
en andere spijsverteringsgerelateerde aandoeningen

en anders is het écht een mutatie-gebrek
wat ook weer genetische geintroduceerd wordt door bloedmenging binnen
wat heet rassen (doorgaans niet meer dan stamboeken)

Peter Donck schreef op dinsdag 11 november 2008, 14:30:


Kortom er is niets aan die suikergevoeligheid te veranderen ?

Mariss schreef op woensdag 12 november 2008, 10:45:


Jazeker wel! Aan genetische aanleg kun je helaas weinig doen. Maar er wel degelijk een aantal maatregelen die je kunt nemen om de suikergevoeligheid te verminderen. Dat geldt overigens voor zowel mensen als paarden.

1) Overgewicht. Hoe meer gewicht, hoe minder goed het lichaam suiker kan verwerken. Laten we het simplistisch voorstellen als dat de hoeveelheid insuline (nodig om suiker te verwerken) een maximale capaciteit heeft, en dat de insuline werkt per kilo lichaamsgewicht. Met andere woorden, halveer je het lichaamsgewicht, dan heb je ineens twee keer zoveel insuline beschikbaar, en kun je twee keer zoveel suiker verwerken.
Het is precies deze reden waarom men diabeten probeert te laten afvallen. Veel mensen die insuline moeten spuiten hoeven dat niet meer zodra ze van hun overgewicht af zijn, of kunnen op zijn minst de dosis verlagen.
Ook bij paarden geldt dat problemen als insulineresistentie en overgevoeligheid voor suiker fors verminderen wanneer het paard zijn overgewicht kwijt raakt.
Hou in gedachten dat bijna alle paarden in Nederland te dik zijn; wat "men" als normaal beschouwt is feitelijk te dik. Een paard met een overgevoeligheid voor suiker kan je beter wat aan de magere kan houden van wat normaal wordt gevonden.

2) Beweging. We weten dat de hele dag op je luie kont zitten slecht is voor de koolhydraatstofwisseling. Diabetici die erg actief zijn hebben minder insuline nodig dan diabetici die alleen maar TV kijken. Ook bij paarden geldt dat beweging de suikerproblemen vermindert. Bij beweging verbruik je glucose, en alle glucose die is verbruikt zal het lichaam niet verder belasten.
Er zijn behalve rijden nog veel manieren waarop je kunt zorgen dat je paard meer beweging krijgt. Zie ook (plug mode aan) ons boek "Paard Natuurlijk" voor handige tips hoe de huisvesting van je paard kunt veranderen zodat hij vanzelf meer beweging krijgt/neemt. (plug mode uit).

3) Voeding. Hoe minder koolhydraten het paard krijgt, hoe meer hij eventuele suikers kan verbruiken. Alle insuline die wordt verbruikt om het zetmeel uit granen te verwerken is daara opgebruikt, en kan niet meer worden gebruikt om suikers uit het gras te verwerken.

4) Magnesium. Een overschot aan magnesium maakt de cellen gevoeliger voor insuline, zodat er minder insuline nodig is om een bepaalde hoeveelheid suiker te verwerken. Menselijke diabetici krijgen van hun arts om die reden ook steeds vaker magnesium voorgeschreven. Bij paarden werkt het ook overtuigend. Over magnesium hebben we een apart artikel geschreven op deze website.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."