Aafke schreef op vrijdag 14 november 2008, 11:30:


Je bent op de goede weg door bij alles "niet teveel" te zetten. Denk er wel om dat veel van die "niet teveel" hapjes cumulatief toch weer op "best wel veel" kan uitdraaien.

Persoonlijk geloof ik niet zo dat appels voor een paard natuurlijk zijn. We weten dat een paard van veel appels ziek wordt. Ik kan me niet goed voorstellen in wat voor natuurlijke situatie een paard wel "zo nu en dan een appeltje" tegenkomt, maar geen manden vol met appels. Waar 1 appel ligt, liggen er doorgaans veel meer, genoeg om ieder normaal paard een acute hoefbevangenheid te bezorgen.

De gebieden waar nu wilde paarden voorkomen lijken allesbehalve op een boomgaard. Het zijn juist gebieden die erg schraal zijn, met hier en daar een half verdord plantje. Paarden moeten dan ook veel lopen om in een dag tijd voldoende voedsel te hebben binnengekregen.

Ik denk dan ook dat paarden slecht tegen koolhydraten kunnen, ze kunnen precies verwerken wat ze van nature tegenkomen, en dat zijn geen appels, maar zo nu en dan de nog niet uitgevallen zaadjes van een plantje dat ze opeten. Sporadisch dan, want andere dieren (vogels, muizen) zijn ze veelal al voor geweest en hebben de lege halmen voor het paard achtergelaten.

Wortels dan? Het is waar dat paaden van nature plantenwortels eten, maar de meeste plantenwortels lijken niet op onze sappige oranje zoete wortels. Normale wortels zijn uitermate bitter. Wat wij aan paarden voeren is een gecultiveerd/gemanipuleerd product dat vooral is gekweekt omdat het een voor mensen lekkere (lees: zoete) smaak moet hebben.

De suikers in appels zijn weer anders dan de suikers in bananen, of in wortelen. Het blijft een beetje een gok wat dit soort dingen doen in een paardenlijf.

Wat ons is opgevallen is dat al dit soort producten in gevoelige paarden direct voor waarneembare effecten zorgt. Een paar wortelen voeren aan Baladeika, en ze krijgt gelijk dikke benen. Stop er een paar appels in, en ze krijgt jeuk en begint haar manen af te schuren, en krijgt gevoelige hoeven. Baladeika is wat dat betreft ons "test-paard", als zij iets krijgt en ze reageert er niet negatief op, dan is het misschien een veilig te voeren supplement.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Moniek schreef op vrijdag 14 november 2008, 12:22:


Ik heb zojuist zelf even deze gegevens ingevoerd in de voedingscalculator.
In eerste instantie kwam ik op 61% koper uit, zonder Equilife F4F.

Daarna voerde ik 150 gram Equilife in (de aanbevolen hoeveelheid voor jouw merrie), en er gebeurde eigenlijk niks. Ik had het ingevoerd als 0,15 kilo.

Dat leek me erg onwaarschijnlijk, en toen voerde ik het in als 0.15 kilo (punt in plaats van komma). Toen kwam ik uit op een koperhoeveelheid van 132%! Dus ruim voldoende voor jouw merrie.

Het probleem wat ik ontdekt heb is dat het een Nederlandse gewoonte is om een komma te gebruiken voor de decimalen, terwijl het in programmeertalen (Amerikaans) de gewoonte is om een punt te gebruiken. Een komma wordt beschouwd als ongeldig teken dus hij ziet het hele ding als nul. Oepsie!

Probeer het nu nog eens te berekenen met een punt als decimaal?

Uiteraard zal ik de programmering gaan aanpassen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Peet schreef op vrijdag 14 november 2008, 13:20:


Onze paarden die ooit van krachtvoer hebben moeten leven zijn de eersten die afvallen als we teveel rantsoeneren. Het zijn ook de paarden die als eerste afvallen als ze eens om een of andere reden minder lekker in hun vel zitten, en ze doen er ook het langste over om weer gewicht op te bouwen.

We hebben een paar aanwijzingen dat ons gras iets te weinig selenium bevat, ook nu weer manifesteert zich dit als eerste bij de "omgeschoolde" paarden.

Al met al is het steeds zo dat de "veulens" (Camee en Khabal) en Harisha de meest gemakkelijk te voeden paarden zijn en het in alle omstandigheden perfect doen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Michiel schreef op vrijdag 14 november 2008, 14:20:


Nee, daar heb je helaas ongelijk in. Uit onderzoeken is gebleken dat voor paarden niet de maagvulling, maar de eetduur bepalend is voor het moment waarop ze stoppen met eten. Een paard dat voldoende voedingsstoffen heeft gekregen zal gewoon door blijven eten wanneer zijn klok zegt dat hij nog niet lang genoeg met eten bezig is geweest, en ook ondervoedde paarden die te weinig binnen hebben gekregen stoppen na het verstrijken van het voorgeprogrameerde aantal eeturen gewoon met eten.

Dit is een cruciaal, maar helaas door veel mensen onbegrepen feit. Het betekent dat we aan het feit dat een paard wil eten NIETS kunnen afleiden over zijn voedingsbehoefte. Het betekent tevens dat als we een paard een voedingsconcentraat geven dat hij gewoon behoefte blijft houden om met eten bezig te zijn.


Yep, bij mensen wordt de honger grotendeels gestuurd door verzadiging, en niet door de eetduur. Maar dat is dan ook een grote reden waarom paarden en mensen niet vergelijkbaar zijn.


Eskimo's leven in een gebied dat voor mensen van nature eigenlijk niet overleefbaar is. Je kunt je afvragen hoe natuurlijk het is om daar te wonen, en of er in de oertijd uberhaupt mensen in de poolstreken woonden. Mensen kunnen daar alleen overleven door gebruik te maken van hulpmiddelen en gereedschappen, veelal afkomstig uit mildere klimaten. Neem de Eskimo's alle toeleveringen af, neem ze hun spullen die ze zelf niet kunnen maken met de aldaar aanwezige grondstoffen af, en er blijven er maar weinig in leven, if any at all.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Moniek schreef op vrijdag 14 november 2008, 14:04:


7 kilo gras (droge stof dan wel te verstaan) vind ik een normale hoeveelheid. Uiteraard gaat het er niet om wat ik vind, maar moet je een hoeveelheid geven die overeenkomt met de behoefte van je merrie. Valt ze af, dan heeft ze meer nodig, wordt ze dikker, dan is het teveel.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."