Janneke martens schreef op maandag 17 november 2008, 23:52:


Hoi Janneke,

De meesten hebben allemaal gelijk. Tenminste dat is mijn ervaring. Tevens heb je ook nog de clickermethode. Die heb je nog niet genoemd
Ik zou gewoon kijken wie er bij jou in de buurt zit en die goed les kan geven. Dan zou je met die persoon kunnen beginnen en dan kun je kijken of die methode je bevalt. Bevalt hij niet, dan ga je iets anders doen. Het is een zoektocht. Wat voor de één werkt, hoeft nog niet voor de ander te werken. Daarbij komt ook nog dat elk paard verschillend op een methode werkt.
Tevens verwoorden veel personenen bepaalde dingen anders, maar bedoelen ze hetzelfde.
En verder zou ik ook kijken door welke methode je je het meest aangesproken voelt. Als dat voor jou Parelli is, dan zou ik op zoek gaan naar iemand die daar goed les in kan geven. Je weet pas of het echt iets voor je is, als je het geprobeerd hebt.
Misschien kun je ook van verschillende manieren een clinic/cursus uitproberen. Dan weet je er meer van en dan weet je beter hoe het voor jou is.
Ik zelf heb eerst een tijd geclickerd met mijn paard. Onder leiding van Conrad van Pruijssen. Dat ging prima. Hij legt goed uit.
Toevallig kwam ik ook in contact met Janneke Buddendijk (Parelli gericht), en die bevalt me ook erg goed.
Aan elke methode zitten nadelen en voordelen, maar het is aan jou wat bij jou en je paard past.

Groetjes,

Janneke

Janneke martens schreef op maandag 17 november 2008, 23:52:


Hallo Janneke,

Volgens mij is er iets met mijn vorige bericht niet goed gegaan.
Maar dit is wat ik je wilde zeggen:

Elke manier heeft zo zijn voor- en nadelen. Het is aan jou wat bij jou het beste aansluit. Ook is het zo dat heel veel dingen bij verschillende manieren anders geformuleerd worden, maar dat het ten diepste op hetzelfde neer komt. Dat is wel lastig maar dat hoort bij de verschillende manieren van trainen.
Verder heb ik je nog niet het clickeren horen noemen, echt een andere manier van trainen maar ook goed. Ook al zijn er ook weer mensen die er tegen zijn, maar dat is met elke manier.
Als ik jou was zou ik kijken wie er allemaal bij jou in de buurt zitten die ook goed les kunnen geven. Dan zou ik zo'n manier eens proberen, bevalt het niet dan zoek je verder. Het ligt er dus ook een beetje aan welke personen je tegenkomt die jou willen helpen.
Je kunt ook van verschillende manieren een cursus/ clinic volgen. Dan voel je aan den lijve wat het is. Dan zou je beter kunnen beslissen.
Ik zelf heb eerst les gehad van Conrad van Pruijssen. Hij clickert. Dat doet hij goed en ik heb er veel van geleerd.
Maar toen kwam ik onverwachts Janneke Buddendijk tegen. Die is Parelli gericht en is ook heel goed.
Nog maals geen één paard en geen één mens is het zelfde. Je moet zelf zoeken wat bij jou past en bij jouw paard. En dan kun je verder.
Als jij je nu het meest door Parelli voelt aangetrokken, dan zou je je daarr verder in kunnen verdiepen en je komt er vanzelf achter of het daadwerkelijk wat je is.

Groetjes,

Janneke

Machteld Jansen schreef op zaterdag 29 november 2008, 10:28:


Hoi machteld,

Ik ben zelf met een 7-jarige ook bitloos gaan rijden maar wel met een hoofdstel waar een bit aan vast kan. Ik heb dan twee teugels. De éne teugel houd ik bewust niet vast, daar heb ik een knoop in gelegd en die ligt dan voor mij. Dat is waar het bit aan vast zit. De andere teugels houd ik natuurlijk wel vast. Ik merk totaal geen verschil. Ik ben nog niet zo ver om dan maar geen bit in te doen (maar dat zit meer tussen mijn oren) maar ik heb het bit er ook nog nooit bij gepakt. Dit paardje draait ook regelmatig plotseling om e.d.
Ander paard waar een vriendin van mij op rijd, die gebruikt nu ook een touwhalster omdat ze nog geen hoofdstel met bit heeft. (Zij is nog jong en haar ouders vinden bitloos natuurlijk nog niet zo'n strak plan). Dit gaat tot nu toe eigenlijk heel goed. Zij stapt alleen nog heel veel met af en toe een drafje. Maar dat maakt niet uit.

Ik zou zeggen, gewoon proberen.

Groetjes,

Janneke

ps. ik rijd ook buiten