Piet schreef :


Eigenlijk he, Piet, als ik jou zo lees, lijk jij te beweren dat belonen alleen voldoende waarde/kracht heeft als je het in de vorm van voedsel geeft.
Daarmee ga je voorbij aan het feit dat een paard ook wel eens heel graag iets doet voor die krabbel, the magic word of gewoon een fijn gevoel dat jij als mens en maatje aan hem kunt overdragen als je blij bent dat hij iets voor je gedaan heeft.

Hoe kan het dan in godsnaam dat ik om mij heen blije, gelukkige paarden zie die graag voor me willen werken? Omdat het gaat om het zien van je paard, omdat je hem/haar serieus neemt, om dat wat je met hem opgebouwd hebt. Of dat nu met of zonder voedselbeloning tot stand gekomen is maakt echt niet uit voor het geluk van je paard, geloof me.

groet, Pien

Arabesk schreef :

Wel goede vergelijking met hoe ik dingen beleef ja.

groet, Pien

Nick Altena schreef op zaterdag 29 november 2008, 5:02:


Hoi Nick, ik heb het wél gelezen maar heb nu niet de tijd om te antwoorden. Ik probeer er later vandaag nog op terug te komen maar weet niet of dat lukt. Druk weekend voor de boeg hier

Dus tot later.

Groet, Pien

Conrad van Pruijssen schreef :

Aha. En zijn dit ook paardrijders??????
Groet, Pien

Piet schreef :


HO! IK beweer niet dat ik moeiteloos kan omschakelen naar clickeren, Eddy zei dat over mij . Ik ben nog steeds geen clickeraar, ik hoef er ook geen te zijn want dat is niet mijn ambitie, wél beweer ik dat ik op het juiste moment beloon, hoe klein een stapje daarvoor ook moet zijn. Het grootste verschil tussen jou en mij is dat ik wel werk met druk en jij (in dit geval) zegt niet met druk te werken. Dus hopelijk is dát de wereld uit nu.
Piet, zo heel verschillend is onze manier van werken niet hoor....


Om een paard naar behoren te trainen heb je een goede timing nodig Piet, anders leer je het paard verkeerde dingen aan. Cut and dry. Dit komt niet alleen bij clickeren voor, dit is bij iedere methode een vereiste (tenzij je het er met een zweep in ramt). Maak je geen zorgen; ik ga mezelf geen clicker expert noemen en ik schakel ook niet moeiteloos over. Wel schakel ik moeiteloos over op voedelbeloning als mij dat het beste uitkomt en ik denk ook wel dat dat was wat Eddy bedoelde (correct me if i'm wrong, Eddy).


Zou ik niet durven beweren want ik ben juist degene die 'klaagt' dat er in mijn omgeving zo totaal verkeerd geclickerd wordt; te laat beloond, niet beloond of het verkeerde beloond.

Verder kunnen we erover twisten wat jij en ik ieder onder opvoeding verstaan want dat komt daarbij ook aan bod.
Ik ben heel erg van het basale: Volgen, leiden, stoppen, stilstaan, achterwaarts, voetjes optillen, eens vast staan, me niet omver lopen, etc. voordat het rijden begint. Jij bent meer van de kunstjes: Iets apporteren, omgooien, oppakken, dingetjes op de grond, spelenderwijs tot iets komen. Dat is ook oké, maar we hebben denk ik toch een ander doel daarbij:
Ik heb het over rijpaarden waarbij het grondwerk een (zeer belangrijk) middel is om het doel, nl rijden, te bereiken. Jij lijkt een ander doel voor ogen te hebben, jij blijft veel meer met dat grondwerk bezig en jouw focus ligt veel minder op rijden.


Ik denk dat dát juist is wat met name Eddy en mij (van Frans weet ik het niet) tegen de borst stuit omdat het niks meer met paarden van doen heeft. Leeuwen, tijgers, kippen, interessseren mij als trainer niet. Ik wil met paarden werken. Door niet meer te letten op dierspecifieke eigenschappen ben je technisch bezig, zonder gevoel, dat is wat ik al twee jaar tegen je roep, want het wordt het resultaat van het kunstje dat telt en niet de paardse emoties/verlangens etc.


Ja, het blijft interessante materie. Nogmaals: Ik draag clickeren wel degelijk een warm hart toe, getuige mijn goede contact hierover met Eva. Maar waar ik steeds weer tegenin ga is dat JIJ degene bent die mensen geen ruimte meer kan laten. Je kraakt mijn manier van trainen bij voorbaat af terwijl je mij nog nooit aan het werk gezien hebt, laat staan rijden. Jij hebt bedacht dat ik op de Dorrancemanier train, niet ik. Ik heb dat boek hier toevallig in de boekenkast staan en zie gelijkenissen maar dat maakt mij nog geen Dorrance trainer.

Ik ga niet in op uitdagingen. Mijn dagelijkse werk met de paarden is mijn uitdaging. Als iemand dat wil komen bekijken, prima, maar ik ga niet mee in dat ego gedoe van 'iets te moeten bewijzen'.
Mijn paarden waarmee ik dagelijks werk zijn mijn levende bewijs.
Meer ga ik er echt niet van maken.

Nu maar weer verder met het Terra Natura cursusweekend.....
Tot later

@Nick, ik kom nog terug op je mail, had al bij de paarden moeten zijn maar kon het weer niet laten hier even te lezen.

Groet, Pien

Machteld Jansen schreef op zondag 30 november 2008, 9:32:


Wij wandelen ook al jááren met een klupje jonge paarden, Quarter, Appaloosa en een Kentucky Mountain Horse. Twee ervan worden nu 4 en zijn niet klaar om bereden te worden, ook al zijn ze al mooi gespierd. Het is een fabeltje te denken dat Quarters en Paints eerder volwaqssen zijn, het zijn de (vaak opgepompte) spieren die je ziet maar het skelet líjft het skelet van een 4 jarige. Met dit artikel hoop ik je te kunnen overtuigen: http://users.telenet.be/peter.ryckeboer/artikels/welzijn/oudgenoeg.html

Weet je: Ieder jaar dat je aan de voorkant wacht met rijden krijg je er in het vijfvoudige achteraan.

Dat zegt toch wel wat....

Groet, Pien

Nils Vellinga schreef op zondag 30 november 2008, 11:45:

Maar een twee en een half jarige is toch mentaal helemaal n og niet in staat de verantwoordelijkheid van een koets in het verkeer te nemen?
Dat is nog half een veulen....

Moet er niet aan denken dat ik we dat Peyote al zouden aandoen, die is 2,5 en ook nog in het wandelstadium.
Geestelijk moet zo'n dier ook de tijd krijgen om te groeien en volwassen te worden, toch?!....

Groet, Pien

Nils Vellinga schreef :


Naja, haar eigenaar, Marlies ja.
Da's nog iets heel anders dan een kar trekken, dat is toch echt al 'werken'.
Het wandelen gebeurt dit nog heel relaxt en onbelast, ik vind dat echt wel een verschil met voorop een kar trekken. Een jong paard kan nog helemaal niet zoveel concentratie opbrengen. Najib is ook 2,5 en met hem doen we aan de hand grondwerk, maar na een half uur heeft-ie het echt wel gehad, dan gaat hij staan klungelen, een teken dat het goed geweest is (liever nog daarvóór maar daar gaat het nu niet om).


Tja, ik heb mijn kinderen nooit door het verkeer gestuurd toen ze 10 warenm, waarschijnlijk bezorgde ouder
Túúrlijk mag een paard voorop lopen, waarom niet? Ik heb dat Spirit ook geleerd vanaf dag één omdat hij mijn nieuwe begeleidpaard zal worden.
Maar dan loop ik naast hem.


Ow echt wel. Ook als handpaard. Onbelast, niks te trekken, geen gewicht, weinig verantwoordelijkheid én altijd iemand naast haar.

Groet, Pien

Frans Veldman schreef op zaterdag 29 november 2008, 12:19:


Of hier. Gisteren nog stond Spirit zo'n 100 m van me af te klooien met een nieuw paard van ons. Grote lol, jolige bui en hooi voor z'n neus.
Ik kwam er aan, bleef aan de wei staan, riep hem, en hij kwam regelrecht naar me toe gegalloppeerd.
'k Bedoel maar. Ook bij dit paard werk ik met 'contact' ( die houden we erin, Frans). Als hij het echt zo erg vond liet hij mij wel links liggen.
Tis dan wel geen PP paard



Jij kunt zaken enorm goed uitleggen en verhelderen, tanx, zo ervaar ik het ook. Bij deze ga ook ik het woord 'druk' vervangen door 'contact'.

Groet, Pien

kel1988 schreef op zondag 30 november 2008, 20:43:


Eerlijkgezegd zet ik nooit een paard nog dampend op de weide.
We stappen ze uit totdat ze zijn afgekoeld. Wel kunnen ze dan nog nat zijn maar dat maakt niet uit; de huid (waar het om gaat) is dan al droog (verdamping). Zijn ze nog te nat dan kunnen ze rollen.
Ik ben niet beng dat ze verkouden worden ofzo (nooit meegemaakt) maar wel dat ze stijf in hun spieren worden van de plotselinge afkoeling met bijvoorbeeld een nog warme zadelplek rechtstreeks in de regen. Kunnen ze erg stijf van worden in de rug.

Groet, Pien

kel1988 schreef op zondag 30 november 2008, 21:53:


Wedden dat hij gaat rollen zodra je het zadel van hem af genomen hebt en hem naar een rolplek begeleid hebt?
Hier gaat alles direct plat na de les, soms liggen er 8 paarden tegelijk te rollen

Groet, Pien

Piet schreef :

Wat? Dat een hoofd laag moet zijn bij het aanleren van nieuwe dingen?
Is toch normaal? Bij hoofd laag neemt een paard de aangeboden informatie veel makkelijker op. Bedoelde je dat?

Groet, Pien

Nils Vellinga schreef op zondag 30 november 2008, 16:49:


Nils, je schrijft zelf:

Ik snap ook dat je in de beginfase naast die 2 1/2 jarige gaat lopen
Maar dan zijn ze pakweg 3 als ze zelfstandig egelmatig afstanden voor de koets lopen?
Ja, ik vind dat vroeg ja. Ik ben dat niet gewend. Maar ik ben ook geen menner. Blijkbaar is dat net zo normaal in de menwereld als gaat zitten op een 3 jarige. Ik heb daar inderdaad weinig mee.
Sorry.

Groet, Pien

Spirithorses schreef :

Blijkbaar ben ik een voorzichtige tut wat het lijf en de fysieke gesteldheid van mijn jonge paarden betreft. Zo longeer ik een jong paard ook niet en doe dus ook geen roundpenwerk onder de 4 á 5 jaar.
Wel grondwerk/obstakeltraining aan een lijn, rechtuit, evenals rechte stukken buiten (fiets/handpaard). Alles maar voor de gewrichten.

Groet, Pien

CooLLady schreef :

Toch is het redelijk zwart wit hoor, Milena.
De grens tussen (voorbeeld) wel of niet al-op-een-jong-paard-gaan-zitten is vrij vaag. Waar lég je zo'n rens bijvoorbeeld? Leeftijd? Fysieke gesteldheid? Mentale ontwikkeling? Gewicht rijder? Rijkunst rijder?

Dat is waarom ik me nog niet in de verleiding heb laten brengen om ook maar één keer op het zadel van Spirit te gaan hangen, ook al is hij nu drie en een half. De grens om dat been eroverheen te leggen is een heel dunne lijn. Voor je het weet zit je erop en ben je aan het rijden.
Pas in de herfst van zijn 5 e levensjaar (volgend jaar dus) bekijk ik de zaak opnieuw. En als ik vind dat ik nog wat moet wachten dan zal ik dat doen.

Waarom moet je dan wel al met 2 gaan mennen? Ik vind dat vrij onzorgvuldig.

Groet, Pien