Bianca_6 schreef op maandag, 1 november 2004, 10:40:
> Hoi, Ik ben Bianca en door deze info op deze site zie ik
> eindelijk de mogelijkheid om mijn paarden in mijn omstandigheden
> meer richting hun natuur te kunnen houden, en in die zin dat ik
> site heeft zijn paard dag en n8 buiten...en zoekt net als ik een
> tussenweg :)
>
> groetjes Bianca
Hee, Bianca, leuk verhaal. Herkenbaar ook. Wat dat op stal staan van je paarden betreft: Maak je niet te druk, Keulen en Aken zijn ook niet op één dag gebouwd....Als je eens wist hoelang ik nodig heb gehad voordat ik de rust en het zelfvertrouwen had om mijn eerste paard (BD, en ook nog een Arabier) uit de stal te trekken en 24/7 op de wei te gooien....pfff, heb er in die tijd wel vaker van wakker gelegen. En dat is nu pas 2 jaar geleden. Als je ziet wat er in tussenliggende tijd met mij en mijn denkprocessen gebeurd is....
Het alleen al kunnen motiveren
waarom ik zaken zo wilde....en vervolgens mijzelf leren verdedigen....
Ik ben aan NH begonnen vanuit onvrede, omdat ik het niet eens was met de gangbare manier van met paarden omgaan.
In die tijd (jaar of 6 geleden) werkte ik als westerntrainer en wist niet beter dan dat paarden met een deken en ijzers in de stal horen. Bij regen bleef het hele spul binnen. Mijn manier van rijden was dan wel al volledig NH (kan ik nu zeggen, wist ik toen niet) , maar mijn manier van paarden houden was een heel traditionele, heel manege-achtig. Ik reed wedstrijden met sliding plates onder, en kon dus geen buitenritten maken omdat die dingen dan verbuigen, dus trainde ik alleen in de bak, op zand. Nouja, kun je je voorstellen wat er dan gebeurt als je verder gaat kijken dan de stal en de bak lang zijn.... Toch heeft het nog heel lang geduurd voordat ik BD echt naar buiten durfde te laten gaan. Dat punt was 2 jaar geleden pas. Na heel veel twijfels en irritatie heb ik een dikke deken gekocht en haar vanuit de stal bij mijn vriendin met haar wollige ijslanders in de wei gepleurd. En BD maar onrustig zijn, mij hypnotiseren en boos doen om zoveel ellende, in de modder, wel met schuilstal waar ze
weigerde in te gaan staan. Hoofdbrekens heeft het me gekoste maar ik heb mijn zin doorgezet omdat ik
wist dat dit de enige oplossing voor ons was. Koud kon ze het niet hebben met haar warme water en wind deken op.
Nouja, om een kort verhaal lang te maken : Hier zit ik nu, volledig overtuigd van het goede van NH, volledig overtuigd van het feit dat ieder paard, ieder mens, recht heeft op zijn eigen processen, zolang die maar innovatief zijn.
In maart van dit jaar zijn we begonnen met ons bedrijfje, ons centrum voor NH/western, op heel bescheiden schaal, met 1 paard, BD, en nu, aan het eind van datzelfde jaar, hebben we net ons 5 e (drachtige) paard erbij en staan we op het punt een giga pand te kopen , zodat we kunnen gaan uitbreiden en met de paarden gaan samenwonen en werken onder één dak. Eh, met geen geld he, maar allemaal mensen die in ons geloven en ons kansen bieden!
Waarom ik dit schrijf? Om te laten zien dat ik als geen ander weet wat voor opofferingen nodig zijn om te gaan staan voor je eigen ideeen en motivatie. En omdat ik uit eigen ervaring weet dat er een moment komt dat je een punt bereikt waarop je zegt : En nu ga ik ervoor, en de beste weg is nog altijd die van de geleidelijkheid, zodra jij er klaar voor bent.
Zo ook ga je keuzes maken, en die kunnen wel eens heel anders uitpakken dan je een jaar van te voren verwacht had. Zaken die nu heel belangrijk zijn worden dan heel anders gezien, misschien.
Zo vind ik het rijden van wedstrijden niet meer belangrijk en kijk ik uit naar de jaarlijkse paardenzegening hier in Kanne. Er is iets anders voor in de plaats gekomen. Zo is dat voor
mij. Zo heeft ieder
zijn eigen prioriteiten en invullingen. Ik vind het leuk! Discussieren hierover kan zo vormend werken.... Groet, Pien
Warboel
