Spirithorses schreef op dinsdag 30 december 2008, 0:35:


Om een lang verhaal kort te sluiten zal ik morgen enkel fotootjes op album zetten wat IK versta onder "kapotgelopen ondergrond keihard bevroren !!" Want een gewoon bevroren bospadje of weitje is geen probleem wat wij hier al twee weken te verorberen krijgen is wel iets totaal anders denk ik !

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 30 december 2008, 0:44:


En ik ben super tevreden dat alles eindelijk nog eens goed hard is. Als dit nu nog een maand of 3 zo blijft, ben ik helemaal content.

jan.

jan seykens schreef op dinsdag 30 december 2008, 7:33:


Al is in de Herseltse /Averboodse bossen geweest de laatste weken ???

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 30 december 2008, 0:44:


ik zou er ook foto's van de paddock hier moeten bijdoen. Ik bedoelde eigenlijk een bevroren ondergrond waar de blubber tot vorige week tot halverwege de kuit kwam en waarin je laarzen bleven steken. Dat is ook ongeveer hoe je hier de bospaden, kapotgereden door multiple tractors/camions (boskappers) en paardentoerisme, moet visualiseren.
Paarden lopen hierop zeer gevoelig en voorzichtig. Al een geluk dat ze dat doen

Cindy Helms schreef op dinsdag 30 december 2008, 14:14:


Gisteren is Iskandertje weer 'uit' gaan spelen in de mannengroep die momenteel in de bak loopt, daar is de ondergrond weliswaar bevroren maar egaal. Ook hebben deze paarden aansluitend een strook waar de inloopstal op staat. Iskandertje met zijn dunne beentjes in volle petaj (snelheid) over de strook, terwijl Rico zich de benen half breekt.
De één moet je er bij wijze doorheen trékken, de ander maakt het niks uit.
Wij hebben de weilanden weer open gegooid nu het zo vriest. Daar is de ondergrond tenminste mooi vlak nu.

Ik dacht toch eigenlijk dat het bij jullie in de bossen veel egaler qua ondergrond was. Had ik niet verwacht. Op onze befaamde betonwegen is er nu eens niks aan de hand met rijden (hoewel ik liever bospaden had hoor).

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 30 december 2008, 14:21:


Indy kwam vanmorgen op volle snelheid vanuit het weiland aandenderen, vol over de kapotgelopen stukken waar ik mijn nek over breek. Scheurt eerst rechts de hoek om, dan links, dan weer rechts (met de bijbehorende gallopwissels) om hinnikend voor het hek tot stilstand te komen. Eindelijk iemand om het ijs in de ton voor haar te breken.

Na jaren van problemen bij vriesweer en verplicht stalarrest een weldaad om te zien hoe ze zich nu redt! Ik hield wel mijn hart vast, met dit soort acties van idioot krappe wendingen is al menig maal haar schouder uit de kom geschoten, maar gelukkig niets gebeurt deze keer.

Normaal breekt ze het ijs zelf: met haar neus of als het ijs te dik is, tilt ze de metselton op en laat hem vallen. Vanmorgen schoot ze er niets mee op, het was een klomp ijs, geen wonder met -9. Brrrrrr...... Maar het tijdelijke voordeel: niet uitmesten. De mest in de bak is vastgevroren aan de ondergrond en met geen mogelijkheid los te bikken. Belooft wel wat als het gaat dooien....

Monique

Monique Meijer schreef :

Hihi, hier idem. Moet je zien hoe dat bij ons gaat met water halen: http://www.spirithorses.be/dagelijksedingen.html (2 e item, is wel off topic maarja).

Groet, Pien (die blij is dat het nu met jouw Indy de goede kant opgaat).