Arabesk schreef op maandag 29 december 2008, 10:35:


Ik wil eventjes inpikken op dat bekappen zwaar is want voor mij is dat echt zwaar met een grote Z
Na lang twijfelen omdat ik schrik had om meer fout te doen dan goed, heb ik in september de eerste keer zelf bekapt onder begeleiding van Gerd (man van Marianne). Mijn plan was om alle paarden zelf te doen, elke week bij te houden, 2 per dag (toen waren ze nog met 4). Ja tarara, da plan is al flink in het water gevallen, Gerd is zo sympathiek om regelmatig langs te komen want ik haal het niet.
Ik zit met een kapotte knie, 2 gescheurde kruisbanden en 1 gescheurde gewrichtsband. Het is omdat ik zo lang moest wachten op een scan en dat ik tegen die tijd al zo goed uit de voeten kon, dat ik niet ben geopereerd. Iemand die het niet weet, zal niks merken aan mij. Maar die kracht zetten in een gebogen toestand van mijn benen is toch best zwaar te noemen ookal zijn mijn paarden echt heel braaf.
Overlaatst had in Jeanneke gekapt, alle chance dat zo'n braveke is want ik ben er lang mee bezig geweest. Na de 2de hoef voelde ik dat ik last begon te krijgen maar ik kan da wel over mij zetten, ik ben ni zo iemand die voor het minste pijntje ga zitten, dus ik deed verder. 't Ging heel traag vooruit, ik kreeg ni veel kracht meer vanuit mijn benen maar 't is gelukt. Efkes als een oud moemoeke gelopen daarna maar das snel over. Ik heb er wel iets anders aan overgehouden, den binnenkant van mijn hand zag blauw
Nu heb ik een paar dagen geleden ne zwieber meegemaakt op verborgen ijs op de wei en mijn knie is gevoelig, dus ik weet dat bekappen nu iets te veel van het goeie gaat zijn.
Daarentegen vind ik het bekappen wel leuk en probeer ik het toch regelmatig vol te houden (hoewel ik het me soms beklaag achteraf ).
Ik wil maar zeggen dat hoeven uitkrabben niet hetzelfde is als steunsels bijwerken (van maar 2 hoeven), het gaat om de kracht die je moet zetten in je benen. Er zullen nog wel mensen zijn met een of ander letsel die bekappen zwaar vinden, best terecht vind ik.

Britt Claeys schreef op dinsdag 30 december 2008, 23:43:

Ja MAAR jouw probleem is zo gemakkelijk op te lossen! Gewoon op een krukje, of bierkratje oid gaan zitten en hoef op je been of hoefstandaard leggen. Niks zwaars aan dan hoor. Altijd zo gaan zitten dat je vliegensvlug staat (je weet wel, met je benen klaar voor de start, voor t geval het paard zou schrikken).

Ilma Meijer schreef op dinsdag 30 december 2008, 16:15:


Geweldig, dat adviseer ik ook altijd! Je bent geen prof bekapper, je hoeft het niet 123 af te hebben, neem de tijd en verspreid het over meerdere dagen. Dan is het ineens echt niet veel meer dan de hoeven uitkrabben. Als je het regelmatig bijhoudt dan natuurlijk.

dag 1 oude laag zool wegkrabben (is niks als je paard op een goede ondergrond loopt)
dag 2 steunsels bijsnijden (is een flintertje als je het regelmatig genoeg doet)
dag 3 hoefwand inkorten (is een paar slagen als je vaak genoeg "bekapt")
dag 4 hoefwand afronden (is eigenlijk nog het meeste werk)

piece of cake, eigenlijk...... Gewoon even een verandering in gewoonte.


Het aller, allerbeste!


Ja, veel cursisten die hier komen zie ik veel kracht op de rasp zetten. Niet doen inderdaad, de vijl moet het werk doen. Maak ook lange slagen, niet van die korte.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 30 december 2008, 23:54:


Je bent niet de enigste hoor! Soms red ik ook geen 2 paarden in 1 keer.
Jammer dan.... en als het 35 graden is ben je helemaal niet blij als je 'moet'. Terwijl ik goed bekappen op zich gewoon leuk en dankbaar werk vind.
Ik heb er dus geen hekel aan.
Ik werk mét maar ook vaak zonder bekapbox. Zonder kost iets meer kracht.
Wat vijlen betreft: moeilijk uit te leggen maar je geeft de vijl een 'zetje' de goede richting uit.... en de vijl moet idd. het werk doen. Lange slagen, wat Ilona ook al schrijft.
Een goede controle voor jezelf is deze: hoe langer de vijlsels zijn die op de grond vallen, hoe beter je wordt )
Misschien heb je er iets aan!
Oh... en nu is hier regentijd. Heerlijke zachte voetjes om te doen!
LUXE!!

)

Wil schreef op dinsdag 30 december 2008, 23:59:


Wel WIll ,waarschijnlijk omdat ik GEEN rugproblemen heb maar ik doe het dolgraag ,echt waar

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 30 december 2008, 23:47:


Kan ik eens proberen, thanx. Maar ik heb nog dingen ontdekt tijdens het verder lezen van dit topic, ik zal ook wel te veel kracht zetten bij het raspen, hoe kon mijn hand anders blauw zien
Maar al doende leert men hè

Britt Claeys schreef op dinsdag 30 december 2008, 23:43:


ne zeer slechte rug (lumbosacrale vergroeiingen). Ik geraak meestal ook niet meer vlot recht erna en moet het mij altijd een aantal dagen beklagen en zien dat ik geen verkeerde bewegingen maak zelfs als ik slaap. Het is gewoon dat 'langer' voorover gebogen staan wat mijn leven zuur maakt. Ook bij het behandelen van bleinen, maar tja dat is de job en dat moet gebeuren. Amaroc en de pony alleen vroeger was niet zo'n probleem, maar nu met vijf is behoorlijk zwaar ook al doe ik ze niet allemaal op dezelfde dag.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 30 december 2008, 23:47:


Ik ben het hier niet mee eens en begrijp Britt haar probleem volkomen. Als het niet gaat, dan gaat het niet. Als Gerd dan kan en wil komen om haar te helpen, vind ik dat zeer erg goed van hem. Wat is er nou verkeerd om hulp te vragen bij het bekappen als je niet uit de voeten kunt? Niets.

Cindy Helms schreef op woensdag 31 december 2008, 12:09:


Kan ik geloven, chapeau ze Cindy! En als ge gedaan hebt, mopperen op uwe rug want da stom stukske lijf wilt ni mee, herkenbaar Wa gaat da zijn als we zo'n 40 jaar verder zijn

Britt Claeys schreef op woensdag 31 december 2008, 12:51:


Oud en versleten

Cindy Helms schreef op woensdag 31 december 2008, 12:09:


Tja ,niks vragen hé !!!!!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 31 december 2008, 18:41:


ik val ni graag ne mens lastig