Isabel van der Made schreef op dinsdag 6 januari 2009, 20:08:


ja isabel.ik wandel 3x per dag kleine stukjes .
Ik durf niet te ver weg ,want af en toe staat ze stil en als we dan te ver van huis zijn dan moet ik haar dwingen en dat wil ik absoluut niet
Ik loop dus maar een beetje heen en weer met haar .
Ik merk wel als ik heel opgewekt tegen haar praat (wat ik nu gewoon weer doe, heb me echt sh...t gevoeld )t haar wel erg stimuleerd .
En na de dosis asperine ben ik gelijk de weg op gegaan en dat scheelde wel.
groeten trudy

verasita schreef op dinsdag 6 januari 2009, 20:14:


Zoals je zegt, je doet al wat je kan, en zonder jou was ze er al niet meer geweest.
Nogmaals heel veel sterkte.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 6 januari 2009, 20:18:

dank je
Ik heb 4 jaar geleden een shetje gered van de dood
4 zwaar ontstoken voetjes
hij lag alleen nog en ik heb m goed bekapt .
gedwongen om dus ook stukjes te lopen en dat is me toen wel gelukt.
Dus ik wil en moet t dan toch ook met vera moeten redden.
je hoort nog
trudy

Hoi Trudy,

Ondanks dat ik niet alle reacties heb gelezen wilde ik toch even reageren.

Voor mij is je verhaal namelijk heel herkenbaar. Alleen is mijn pony maar 2x hoefbevangen geweest. De eerste keer was in augustus 2007. De pony was nog niet zolang bij ons maar volgens de eigenaresse kon deze goed op een grote wei staan met dus redelijk wat gras. Dat deed hij bij haar ook. Maar blijkbaar was het bij ons toch teveel. Hierna zijn we een hele tijd blijven sukkelen, ondanks dat we zijn menu drastisch hadden aangepakt, hem meer beweging gaven en hij een graaskorf kreeg. In februari is hij daarna nog eens hoefbevangen geweest. Maar in beide gevallen was dat wel licht! Niet achteroverleunend en dat hij niet meer kon lopen.
Toen is hij nog een paar keer uit zijn weitje ontsnapt waardoor hij elders wat gras kon eten, en meneer had weer problemen met lopen. Al met al vonden we het vreemd dat hij zo vaak, ondanks alle aanpassingen nog slecht liep.
Daarnaast deden we zijn hoefjes ook op de paard natuurlijk manier, maar dat was nog vrij nieuw voor ons.
Uiteindelijk hebben we Wim de Leeuw laten komen om hem nogmaals te bekijken/controleren (dat blijven we doen). Hij vertelde dat onze pony niet steeds hoefbevangen was van het gras of van voer of te weinig beweging of insulineresistentie, maar dat hij mechanisch hoefbevangen was. Zijn hoefbeentjes waren gekanteld zoals we dat op rontgenfoto's hadden gezien. En doordat deze pony nogal wat pit bezit, en zich nogal boos kon maken op zijn graaskorf ging hij ondanks alles nog bokkend de wei door. Hierdoor kwam er steeds veel druk op de hoefwand waardoor deze steeds verder losscheurde van het hoefbeen. Dit doet weer ontzettend zeer, waardoor hij de dag erna weer slecht liep. En zo bleven we dus bezig. Wat we niet wisten was dat we de tonen toch nog te lang lieten. Wim had hem flink kort gezet (waar ik toen mijn bedenkingen nog over had omdat hij altijd beter liep met een randje). Hij kreeg voor diezelfde dag kleischoentjes aan om de overgang zo pijnloos mogelijk te maken. Sinds die dag heeft hij nooit meer zo slecht gelopen. Er zijn een maand of3/4 overheen gegaan waarin hij soms een dag wat minder liep, maar nooit meer zo slecht als voorheen. Inmiddels loopt hij alweer vanaf september helemaal prima en kan ik weer bosritten e.d. mee maken. Nu de grond keihard is loopt ie nog steeds prima. We hebben nu wel geleerd dat hij toch goed loopt nu de hoefwand niet dragend is (ook niet een klein beetje) en de tonen zijn heel kort. We doen zijn hoefjes wekelijks, en dan hoeft er eigenlijk niet veel aan te gebeuren maar ontstaan er ook geen grote verschillen voor- en na de behandeling.
Hij doet het sinds kort prima, maar voor alle zekerheid staat hij wel overdag met korf (met uitzondering van het weer van nu) omdat hij snel dik wordt.
Misschien heb je iets aan mijn verhaal en zou het iets voor je pony kunnen betekenen. Ik hoop dat hij snel beter is, want ik weet hoe verschrikkelijk het is, en ook om er machteloos naar te moeten kijken terwijl je het beste met ze voor hebt.

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op donderdag 8 januari 2009, 12:13:


hi jolanda ,bedankt,ik heb zeker wat aan je verhaal,al was t alleen maar ,dat er nog licht is aan de horizon.
Vera liep de hele winter buiten en ik was daar zo blij mee.
En nu wil ze de stal niet eens meer uit.
heb een andere stal gisteren geruild.
ze staat nu midden in de picture.
De hele stal is heel lief voor haar.
Ik moest helemaal van mn geloof af.
Buiten kon gewoon niet meer ivm harde grond.
Spieren verstyfden,en ze stond zwaar ademend in de kou.
Nu dus ,met een deken op in de stal dichtbij de uitgang,zodat ze eigenlijk binnen,buiten staat.
Nu ik dat gedaan heb staat ze niet meer zwar naar achteren en haar koppie straalt alvast weer.
Zo ernstig had ik t nog niet met haar meegemaakt.
Ik bekijk per dag hoe t gaat.
Marco komt zaterdag weer ik blijf nu volledig op mn gevoel af gaan.
Was er eerst op tegen om haar pijnstiller te geven maar de laatste 2 dagen geef ik haar alles.
T gaat nu dus sinds gisteren met deze acties ietsje beter ,
Heb mn baan op stal ook opgezegd en 2 andere lieve meiden nemen al mn taken over.zodat ik alleen met vera bezig kan zijn.
Ik heb nu rust en de hoop dat t goed komt ,begint weer te groeien.
Ik herken veel in jouw verhaal en als ze hier door komt ,ga ik een streng scenario houden.
In elk geval nu geen risicos nemen ,met buiten zetten.
helaas,ikzelf vind dit mooie winterweer prachtig,maar voor vera wens ik dooi en lekkere zachte modder .
groetjes trudy

Hoi Trudy,

Ja nood breeks soms wetten, en ik denk dat je daar in dit geval zeker goed aan doet. Wellicht een optie om bloedverdunners (Ascal) te geven? Dit zorgt voor een betere afvoer van afvalstoffen in de hoeven. Ik gaf dit altijd meteen als hij weer heel slecht liep. De eerste dag is dat een dubbele dosis en de dagen erna een enkele. Het heeft mijn pony geloof ik wel heel goed geholpen, want al heel snel zag ik hiervan resultaat doordat hij weer wat meer ging lopen en het wat minder pijnlijk leek te hebben. Ik gebruikte het puur om het dieptepunt voor onze pony wat te verzachten, een dag of 4 of 5. Je kunt er natuurlijk nooit inkijken helaas. Onze veearts geeft dat vaak bij hoefbevangen pony's.

Misschien zijn kleischoentjes ook een optie? Dit is vrij makkelijk te maken. Je zet een van zijn hoefjes op een (dunne) tempex plaat. Trekt deze om, en knipt deze uit de tempex. Dan maak je wat groene leem nat zodat er een papje ontstaan. Dan moet je van die zwachtel/tapeband hebben (van dat plakkerige, gipsachtige spul op een rolletjes, ben ff de naam kwijt). Je "plakt" met de leem het tempex onder de zool en de tape wikkel je van onderuit over de hoef zodat het tempex vast zit. Even goed aandrukken zodat het van onderen vlak is en klaar ben je. Wim heeft dit mij toendertijd laten zien. Hier was hij toen zelf nog maar kort mee bezig en hij raadde me daarom aan om het kleischoentje hooguit 1 hele dag aan te laten. Omdat hij toen nog niet zo goed wist wat de werking van de groene leem zou zijn als deze langer in aanraking is met de hoef/huid van de pony. Al is het wel een natuurproduct. Ik weet niet in hoeverre hij hier inmiddels meer kennis van heeft opgedaan hoor. Maar wellicht een optie voor je.

Je kunt hem naast pijnstillers ook wilgentakken geven. Deze hebben van nature ook een pijnstillende functie (wellicht weet je dit al ). En het geeft hem misschien toch wat afleiding in zijn stal.

Heel veel beterschap met hem! Ik hoop dat ie er gauw bovenop is!

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op vrijdag 9 januari 2009, 11:30:


heet vetwrap of animalwrap
Interessant, kleischoentjes..! Weet je daar meer van? Hoe het zou moeten werken? Kan ik er iets over vinden?
groetjes

Hoi,

Nee ik weet er ook niet zoveel vanaf. Wim heeft het maar 1 keertje aan me laten zien bij onze pony toen hij daar pas kort mee bezig was. Vandaar dat hij me er nog niet zo heel veel over kon vertellen maar wellicht is dat nu wel anders.
Ik vind het wel een hele mooie optie in sommige gevallen omdat het allemaal vrij natuurlijk is en er niets definitiefs onder geplakt wordt. Voor een beginner is het ook aan te brengen (oefening baart kunst).

Misschien zou je dit eens aan Wim de Leeuw kunnen vragen. Hij zit in Valkenburg met zijn praktijk (www.biomentor.org).

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op zondag 11 januari 2009, 12:52:


Ik heb voor vera van een paar sokken schoentjes gemaakt.
Een automat op maat geknipt met een inlay van een stukgeknipte moonboot.
ook op maat gemaakt.
aan elkaar vastgelijmd en in de sok gemaakt.
Zit gegoten ,zonderdat er verder ergens druk op staat.
Vera loopt verschrikkelijk pijnlijk,maar met de sokjes aan kan ik haar wel veel makkelijker meenemen van stal naar de paddock.
GELUKKIG weer een onbevroren paddock!
Ze kan nu tenminste weer een beetje fatsoenlijk buiten staan.
trudy