Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 9 november 2004, 8:31:
> Frans Veldman schreef op maandag, 8 november 2004, 23:46:
>> Er is niks tegen het ontwikkelen van een eigen methode, mits je
>> de kennis daarvoor in huis hebt. Over de meeste methoden is 

> blije pony en een blije ik.
 > 
 > Groeten,
 > Ingrid
Blij  dat het  zo  goed  gaat  Ingrid, maar hee!  het  is niet  mijn manier he. Ik  leer  zelf  elke dag! en ik  maak elke  dag  fouten. Gelukkig  kan je  ook  fouten  die  je aangeleerd  hebt er op dezelfde  manier  weer uit trainen.
Het  nadeel  voor  een hoop  mensen  bij het  clickeren is  dat  ze zelf  moeten leren  nadenken  wat  ze met  hun paard  willen. 
Er is  geen  stap  voor  stap  gids. Voor  mij houdt  dit  het  juist  spannend en  het  zorgt ervoor  dat ik  geinteresseerd  en  geconcentreerd blijf.
Voordeel  is wel  dat je  clickeren  als  een  soort  over all training kunt  gebruiken. Zoals je  slagroom  op iets doet. Je  maakt  er  alles  lekkerder mee, smeuiger en  gemakkelijker te  behappen. 
Ik  ben er nu  achter  dat clickeren  alleen, soms  bepaalde problemen  niet  oplost. Nu  gebruikte ik  al  niet  alleen  clickeren hoor, ik  ben  soms  net, qua  lichaamstaal, een  wandelend woordenboek. 
Maar toch.... kan het  soms  nodig  zijn niet  helemaal  los te  trainen en  het   gemakkelijker  te maken voor hem, door even het   halster vast te nemen  en met  een  zachte  aanhoudende druk uit  te leggen  wat  er bedoeld  wordt. 
Natuurlijk  valt  die  druk  weg  zo  gauw  hij  het  begint  te  snappen. Wat  is er dan mooier  als  je  op  dat  moment  nog eens  enthousiast YES  kan  roepen  en hem  daarna belonen  omdat ie  zo  z'n  best deed. 
Zoals ze  hier  zeggen :  dubbel is eens  zo  dik
:) 
Piet