Frans Veldman schreef op woensdag 28 januari 2009, 18:25:


Is gelukt, is echt héél leuk!!!

Piet schreef op donderdag 29 januari 2009, 0:05:


Super dat je zo goed geholpen bent.

Corinne oet Belsj schreef op donderdag 29 januari 2009, 20:39:


Ik denk redelijk.
Kan niet goed zien: 'sochtends als ik op de wei kom is het donker en is het een beetje rushen om op tijd op t werk te zijn.
s'avonds is het ook al meestal donker.
Rij er wel regelmatig langs en vanavond waren we er in de schemering en kon ik hem beter zien.
Bewegen zie ik hem eigenlijk nooit, hij verplaatst zich nochtans wel, hij staat telkens ergens anders.
Hij staat op het gras , op een 1000m². Graast voortdurend. Hooi zie ik er nooit.
Ik denk dat ik vorig weekend voor t laatst tot bij hem ben geweest, hij liep toen stijf maar kwam redelijk goed vooruit, ik lokte hem met een pluk hooi, wat hij geweldig vindt (dat hooi, niet dat lokken)
Nu met de hoge fructaanindexen houd ik mn hart vast maar heb hem niet meer echt zien bewegen. Zo vanop een afstand staat hij er rustig bij.
Ik blijf hem toch in het oog houden

Ok, het is geen groot probleem maar vraag me af of er nog zo'n viesneuzen rondlopen ....
Player krijgt hooi zoveel ze wil.
Vindt ze heel ok natuurlijk, als het hooi haar goedkeuring kan wegdragen tenminste.
Want, als dat niet het geval is, eet ze het niet of mondejesmaat. Ze zal liever honger lijden en kilo's afvallen dan er (veel) van te eten. Soms begrijp ik het wel, als er een baal tussen zit die zowat kelderachtig ruikt...hm niet lekker dus.
Ik test dan wel of de andere paarden er een probleem mee hebben maar die vallen er altijd op aan (ok, die zijn wel extreem hongerig, maar de pony -in goede dagen- at er ook van, maakte geen probleem)
Dus, onze muts valt liever af tot ze schraal staat dan hooi te eten dat ze niet wil.
Geurig groenig hooi volgens mijn zintuigen, en de zintuigen van de andere paarden.

(Van voordroog gaat ze nogal makkelijk aan de slinger,moet ik mee oppassen.Dan moet ik zo weinig geven dat ik een pak niet op tijd op krijg vooraleer het beschimmelt, en om het uit te spreiden heb ik geen plaats.hmm moet ik eens over nadenken)

Ilse Bartholomeeusen schreef op vrijdag 30 januari 2009, 10:00:


Laat weten hoe het gegaan is, dat gesprek met de eigenaar?
Goed van je dat je zo onverschrokken actie ondeneemt

Moniek schreef op vrijdag 30 januari 2009, 12:04:


valt ze (of hij ) dan ook veel af? doe je dan daar iets aan? Of laat je het gewoon zo?

Moniek schreef op vrijdag 30 januari 2009, 12:45:


Het is heel herkenbaar wat je schrijft, Moniek, dat van die bietenpulp te mengen is het proberen waard. Die kruidenbrok , bedoel je daar muesli mee? of een grasbrok?
Ik heb juist een volle zak bietenpulp weggegeven omdat P het niet moest.
. ze at het gewoon niet . Ik geef nu van tijd tot tijd slobber bij, hangt van de mate van vorst af hoeveel en hoe vaak maar daar zit 6% suiker in. Ze doet het vooral goed op gras (of hooi als het haar goedkeuring heeft) en dat is er nog wel maar met dit weer staat ze nu alleen 's nachts op het gras. Vanaf maart zal ze haar territorium gaan delen met een witte ruin van 15 die haar nieuwe maatje wordt -als ze elkaar niet de wei door stampen tenminste - en zal het gras de volgende winter afgegeten zijn. Ik weet uit ervaring dat ze dan erg schraal kan worden, ze is echt een enorme viesneus.
nja, ga op zoek naar ander hooi...als deze balen op zijn. De buurpaarden hoor ik niet klagen die krijgen hun (extra) deel. Moet het anders op de mesthoop gooien want ze maakt er een boeltje van. De muts.

Die dummy ben ik dus....
Het sluimerde al een tijdje , het intrigeerde me wel dat clickeren dus vandaag eens een clickerding gekocht in de dierenwinkel. Gelukkig zat er een klein handleidinkje bij...in het duits, maar ok.
Luna, onze (nu loopse) Engelse Cocker van 4 en een half was het eerste slachtoffer.
Stap één: 20 kleine snoepjes en aan de slag maar. Eerst een click en dan gelijk een snoepje.
Het eerste ging wel, het tweede al minder en bij de derde click ging ze op de loop....
Met de staart tussen de benen kroop ze in haar mand.
Ze weigerde gewoon nog iets uit mijn hand te eten als ze die click had gehoord. Nog erger: elke click maakte haar onzekerder en was voor haar duidelijk: een click wil zeggen Niets aannemen.....gevaarlijk mens, vrouwtje maakt rare, enge geluiden....

we hebben wel strijk gelegen, maar dat is ook niet goed zeker, clickeren zou toch een serieuze trainingsaangelegenheid moeten zijn....toch?



Nu op naar Player

veb schreef op dinsdag 3 februari 2009, 18:47:


Player drinkt weinig als ik dat vergelijk met andere paarden.
Er zit wel variatie in, soms drinkt ze niks of wel heel weinig zelfs en met de strenge vrieskou dronk ze weer veel.
Op het moment zit ze ertussenin qua hoeveelheid. Geen idee hoeveel liter, ze zal wel weten wat ze nodig heeft, kga daar toch vanuit.

verasita schreef op dinsdag 3 februari 2009, 20:54:


Oh wat jammer, misschien een mindere dag en morgen weer beter, zoiets van vijf stappen vooruit om een kleintje terug te zetten?
Ik hoop dat ze morgen weer beter is...
Moeilijk he dat op en af; weer wat beter , terug wat moed ..om dan weer in je schoenen te zakken omdat er een terugval is..
Sterkte Trudy.

Piet schreef op woensdag 4 februari 2009, 10:05:


Dat het al teveel was wat ik wilde, wordt me nu wel duidelijk, ik ging teneerste bij haar op de grond zitten wat voor haar wil zeggen kammen en wat vooral erg is: knippen. Heb er niet bij nagedacht, Piet. Dan die stomme click erbij en doeiiii, weg was ze: dat was ècht niet te vertrouwen.
Of ik nu het geluid van die click dempte maakte op dat moment niet uit. Wat wel beter gaat is, gewoon telkens ze iets lekkers krijgt, ik telkens toch die click laat horen. Of van mezelf of van iemand die wat verder weg staat. Dat lukt dan toch weer wel. Van daaruit kan ik weer opbouwen, denk ik.
En dat van die gesloten hand is ook een goed idee om opdringerigheid (onbeleefdheid) al in de kiem te smoren.
Dank jullie wel voor de tips!!!

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 29 januari 2009, 21:57:


Ik kwam vandaag de dochter tegen op de wei, heb gevraagd hoe het ermee is. Ze zei dat het weer slechter ging en dat ze de DA vandaag gingen bellen om terug te komen.
Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om mijn prints met info over bekappen aan haar te geven, ze was wel geïnteresseerd. Heb info van hier gehaald en van de website van Piet.
@ Piet: ik heb jouw telefoonnummer doorgegeven, het op de prints geschreven. Ben benieuwd nu. Heb de uitleg gedaan van te vergelijken met een lossen nagel bij ons en zo uitgelegd waarom een paard bijna niet kan genezen als je de toon niet inkort en afrondt. Ze kon volgen wat ik bedoelde iig.
Heb ook nog eens gezegd dat hij op het gras staat en dat dat niet goed is.
Ik zag dat hij een emmer met eten kreeg (weet niet wat ) maar geen hooi.
Nu duurt het al 5 weken.
Ik hoop dat het nog goed kan komen.


Ze zijn zelf ook ongerust maar weten er erg weinig van. Ze was wel blij met de info en ging het lezen.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 4 februari 2009, 10:52:


vervolgje: hij brak uit zijn paddockje toen hij zich wat beter voelde, dwars door de stroomdraden heen. Daarom staat hij nu op een groter stuk met gras.

nog een toevoeging: ik had jouw gegeven al eens doorgegeven, Piet, maar mssn is het tijdstip nu beter en zijn ze er hopelijk klaar voor.

Wat hooi betreft, ze hebben die info ook gekregen en ik heb dat ook al uitgelegd maar dat nemen ze blijkbaar niet op.

Gudrun schreef op woensdag 4 februari 2009, 14:37:


Dit zal een hele geruststelling zijn, hoe triest ook van Bolletje en Plukje