Nick Altena schreef op zaterdag, 6 november 2004, 23:07:


Allebij kan, maar wat is nu het fijnste voor het paard.

Zelf ben ik van mening als je het paard naar binnen duwt er spanning in de rug komt om het gewicht te compenseren daar het paard anders om kiepert. Heb het zelfs 1 keer zien gebeuren voor mijn ogen. Een paard die zijwaarts werd gedreven door het paard van zich af te duwen.

Het gewicht naar binnen brengen heeft als het gevolg dat het paard mee gaat om in evenwicht te blijven en daardoor het gewicht niet hoeft te compenseren daar het al in evenwicht is op het moment als het mee komt.

Natuurlijk gebruik ik daarbij ook mijn hele lichaam door mijn schouders en hele lichaam in de wending te zetten.

Alles is natuurlijk wel minimaal.

Maaike schreef op zaterdag, 6 november 2004, 23:44:


Het is niet hangen, maar enkel het gewicht naar binnen verplaatsen zoveel dat nodig is voor de wending enz. Als je gaat hangen dan krijg je inderdaad spanning in de rug.

Een western ruiter die aan de zijwaarts aan het trainen was. Dit deed ze door naar buiten te hangen om maar kort te zeggen. Dus de western manier van sturen en wijken. Dit paard kon direct al moeilijk opzij komen door dit gewicht. Het was zeer onstabiel en daar de ruiter die doro bleef vragen ging dit paard plat naar buiten. Dus ze wijkten naar recht en het paard viel door het gewicht naar links.

Inderdaad krijg je door gewichts verplaatsen onbalans. Reageert het paard niet op dit verplaatsing van het gewicht dan moet hij het gewicht compenceren in zijn lichaam. Gaat het paard mee dan kost dat het paard geen extra spanning.
Een paard die door gewichts verplaatsing de schouder er uit gooit loopt te veel op de voorhand door waarschijnlijk een te veel naar voren gerichte ruiter en daarbij vraag je altijd zo veel dat nodig is voor de wending. Minder mag, maar meer niet. Daarbij gaat de gewichts verplaatsing altijd samen met je lichaamshouding die het paard ook sturen.

Draai je enkel je lichaam dan komt inderdaad het gewicht op je buiten zitbeen knobbel. Neem je je hele lichaam mee die kant op waar je wil dan komt het gewicht aan de binnenkant.
Neem je enkel je bovenlichaam mee naar binnen en daarbij dus knikt in je heup. Dan komt ook het gewicht op je buiten zitbeen knobbel. Zo zittend lukt deze manier niet omdat je door je handen onder je zitbeen knobbel je schouder naar benenden trekt en dus knikt in je heup.

Inge Teblick schreef op zondag, 7 november 2004, 10:24:


Hé zo heb ik het nog niet bekeken Inge. Als ik het zo lees is het heel logisch.

Bianca_6 schreef op zondag, 7 november 2004, 18:09:


Ik ben Frans niet maar reageer toch even. Ik vind dit namelijk een leuk v.b. van te veel vragen.

Je wil het paard met je buitenbeen begrensen en aangeven die anderekant weg van je been te gaan. Wat doet je paard wijkt voor je been door zijn lichaam aan die kant hol te maken. Je bereikt dus met je been een stelling die je niet wil hebben. Ga je dan de bocht verder afmaken dan krijg je dus een recht paard die omstapt om om te komen.

Probeer is zoals gezegt hier te kijken met je hele lichaam waar je heen gaat. Het gewicht daardoor licht naar binnen te verplaatsen zonder over te gaan hangen (schouders op gelijke hoogte) Je zult merken dat het binnenbeen wat meer naar voren komt en dus zorgt voor de juiste stelling. Je buitenbeen gaat wat naar achteren en begrenst het paard aan die kant zodat zijn kont niet uitzwaait.

Er komt heel wat gevoel bij kijken om zonder zadel en niks aan het hoofd een mooie wending te rijden. Daarbij zou een goed getraind paard zelf de juiste stelling vinden als je hem niet tegen werkt of andere onbedoelde hulpen geeft.

Isabel van der Made schreef op zondag, 7 november 2004, 17:53:


Tuurlijk Isabel. Je gedachten spelen ook een rol. Die hadden we nog niet gehad. Zeggen je gedachten rechtdoor en je lichaam rechtsaf dan zou een goed getraind paard rechtdoor gaan.

Zelf denk ik dat het heel goed is om over deze zaken na te denken. Wil je weten wat je met het paard doet en hoe je het paard het beste kan helpen dan moet je toch weten welke handelingen je moet verrichten om dat voor elkaar te krijgen. Zeker word het een automatisme, maar je moet altijd weten wat je nu precies doet wil je ook het paard kunnen corrigeren.

Frans jij geeft toch ook les? Hoe wil je mensen leren sturen als je het zelf niet weet hoe je het precies doet?

Frans Veldman schreef op zondag, 7 november 2004, 22:11:


Haha die is goed want dat is me inderdaad nooit uitgelegt. Weet nog hoeveel moeite ik er in het begin mee had.


Oké door je te focussen op een punt moet je lichaam wel mee draaien want anders verdraai je je nek.

Ben ik helemaal mee eens. Zo werk ik zelf veel met gedachten en dat werkt nagenoeg het zelfde als met focus.

Het gaat er om om de wending waar dan ook voor het paard zo makkelijk mogelijk te maken. Het paard moet ons wel dragen daarom zijn wij wel verplicht om het daarom zo comfortabel mogelijk te maken voor het paard.
Die been hulpen zijn in prenciepe niet nodig ben ik helemaal mee eens. Wel is het handig dat het paard wel been hulpen kent om het zo duidelijk te maken dat je een wending het beste gesteld naar binnen kan maken enz.

Josien

Ilona Kooistra schreef op zondag, 7 november 2004, 22:23:


Precies en dat vertelde Frans ook. Inderdad met focus geef je vanzelf de goede lichaamshulpen heowel er uitzonderingen zijn waar je wel duidelijk moet maken dat het niet inknikken is en ook niet je hoofd laten zakken enz.

Leuk praktijk v.b. een vrouw in de eerste les. Zonder zadel focus rijden. Het paard kon dat perfect(niet mijn paard), maar zij knikte in haar heup en wrong zich in alle bochten. Gevolg dat het paard heft in eigen handen nam en gezellig naar het hek bleef wandelen of bij mij kwam staan.
Ze kreeg het maar niet voor elkaar totdat ik het paard op een zeer kleine volte zette en haar liet voelen wat er gebeurt waarop ze er bijna naar buiten afgleed. Toe had ze wel zo iets van dit gaat niet. Na tien rondjes proberen had ze hem ineens en het paard viel direct naar binnen bijna op mijn teen. Het paard had al die tijd op die volte het gewicht gecompenceert en werd door de plotelingen gewichts verandering naar binnen uit evenwicht gebracht. Gevolg dat ik maar snel achteruit sprong. Een hele verademing voor zowel mens als paard.

Dus het zoek het maar uit methode wat je ook bij paarden toe past. Kijk maar hoe je het doet en als het niet lukt geef ik je wel een tip, maar dan moet je het wel weer zelf doen.

Florus schreef op dinsdag, 9 november 2004, 11:55:


Haha, kom met terug van de les met een ijslander. Zij rijd hem nu met nekrope en kan hem ook in tolt krijgen. Wat ze doet is heup kantelen, wat been en met de nekrope een kleine ophouding maken wat hoger op de hals. Hij houd het nog niet zo lang vol, maar we hebben de tijd.

e m kraak schreef op dinsdag, 9 november 2004, 15:27:


Helemaal mee eens Egon. Al dat getrek en gepluk vind ik niet een echte tolt.

wendy roovers schreef op maandag, 15 november 2004, 15:51:


Ineens?

Er is geen enkele voor teken geweest? Een paard trapt niet zomaar raak. Daarbij heeft hij toch moeite moeten doen om jouw te raken.

Er zijn maar zeer weinig paarden die dat zonder voor tekenen doen. Dus probeer alles is terug te krijgen en of je iets gemerkt heb van verandering enz

wendy roovers schreef op maandag, 15 november 2004, 20:13:

Hij heeft dus al eerder deze soort uitbarstingen gehad. Kun je nog herinneren wanneer dat was en wat je op dat moment deed. Dus wat voor een hulpen, oefening.

ik heb hem ook niet gestraft toen ik m weer te pakken had

Straffen voor een terechtwijzing naar jouw kant. Nee, ook al was hij niet weg gerent dan was straffen niet op zijn plaats geweest. Straffen is bijna nooit goed. Probeer te leren van deze harde les. Ga bewust nadenken wat je doet en hoe hij er op reageert. Uit je antwoorden krijg ik het idee dat je dit te weinig doet en niet precies weet wat je nu doet. Je paard reageert ergens op en dat kun je enkel vinden als je goed kijkt en heel bewust dingen uitvoert.

Ik ben geen parelli beoefenaar en werk dus ook niet met druk als Parelli. Deze actie kan heel goed een handeling geweest zijn om los te komen. Het is vragen en niet dwingen door druk op het touw.

Succes met het vinden van de oorzaak.

t buntertje schreef op maandag, 15 november 2004, 20:53:


Meestal spreekt dit gedrag van minachting of om duidelijk te maken met rust gelaten te worden.

Over het voeren kan een onbewust aangeleert gedrag zijn.

anja schreef op zondag, 21 november 2004, 11:08: