Moniek schreef op vrijdag 20 maart 2009, 12:09:


Pfff 'Ik bedoel dit niet vervelend', maar wat een onzin verhaal zeg.
Wat nou ongevraagde informatie.
Iemand stelt hier een vraag met duidelijk geen enkele kennis van zadels.
Ze heeft waarschijnlijk op dit moment geen idee of dat zadel nu wel goed ligt of niet. Voordat ze besluit daar een hoop geld aan uit te geven vertel ik haar dat er een andere mogelijkheid is en dat die mogelijkheid haar maar een paar tientjes kost.
Omdat dit haar eerste bericht was leg ik uit waar het emailbericht staat.
Is dat ongevraagde informatie van een 'goedbedoelend'bedrijf?
Nee mevrouw, dat is een antwoord op een vraag door een goedbedoelend mens.

Liesje_Olli schreef op vrijdag 20 maart 2009, 22:27:


Sorry, geenszins de bedoeling iemand te beledigen, je vraag had me blijkbaar op het verkeerde been gezet.

Gisteren was een sublieme dag en niet alleen door het weer. Onder andere met 2 dames bezig geweest. Clickertraining met onderwerp body-targetting. Niet met de dames, maar met een paard
Body target is een mooie manier om je paard uiteindelijk op een subtiele manier via te wijzen of vragen van afstand van positie te laten veranderen. Of dat nu naar je toe, van je af, vooruit of achteruit is.
Het te trainen paard was een mooie haflinger merrie, die bij haar vorige eigenaar altijd voor de kar heeft gelopen, zwaar verpakt in alles wat een menner nodig dacht te hebben om haar door het verkeer te loodsen.
Het resultaat daarvan is , dat er een zeer voorzichtig, bang om iets fout te doen, dus zeker niet gewend om eigen initiatief te nemen, paard voor ons stond.
Een jong 'onbedorven' paard klapt zodra het snapt wat de bedoeling is, opzij naar je hand bij haar schouder en dan moet je soms oppassen dat er geen voet op je tenen terechtkomt.

Het is een hele tijd geleden dat ik zo duidelijk gezien heb hoe het werkt in het hoofd van zo'n paard en waarbij je het hele lichaam zich woordeloos en ziet afvragen: "ik doe het toch wel goed he"? Millimeter voor millimeter bewuste verschuiving van haar balans richting hand. Bij de minste twijfel veroorzaakt door even een onoplettendheid van de trainer, onmiddellijk denkend dat dit niet de bedoeling was. Beetje ontroerend eigenlijk wel.
Zelden een paard gezien wat zo geweldig les gaf aan de trainers, omdat het kleinste foutje werd afgestraft, terwijl wanneer zij het goed deden, de schouder meteen weer aan zijn reis naar de hand begon.
Uiteindelijk keek ik in twee vrolijk verbaasde gezichten, toen we binnen één les bereikt hadden dat ze echt omstapte, omdat ze, om de hand te raken, haar schouder zover opzij moest zetten dat ze niet langer op dezelfde plek kon blijven staan.
Prachtig gewerkt dames! Mijn complimenten.
Het begin van een meedenkend paard is er.

Ilma Meijer schreef op zaterdag 21 maart 2009, 19:38:


Krabbelen met je nagels op die plek werkt ook heel goed!
Maar ik heb wel vragen erbij , of dat nu een oefening is die werkelijk iets toevoegt en zoden aan de dijk zet.
Het lijk mij meer een reactie die je krijgt als je iemand in zijn zij kriebelt, die zal ook zijn spieren aan een kant belasten.... Maar dat is maar heel eventjes he?

eddy DRUPPEL schreef op maandag 23 maart 2009, 11:41:


Ik denk dat Clarissa het verschil tussen Robers en Hempfling uitlegt. Niet dat het gedrag van een paard niet als "overgave" op de constante druk die uitgeoefend gezien kan worden, maar bij de uitleg van het hele kuddeverhaal van Roberts stel ik ook een hoop vragen. Ik vrees dat zijn verhaaltje gewoon een goed gevonden marketing manier van achteraf uitleggen is omdat in feite dezelfde methode wordt toegepast bij het trailerlanden.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 23 maart 2009, 12:11:


Géén constante druk? Man! Zo lust ik er nog wel een paar. Hoe denk je dat je een paard harder kunt laten lopen dan het eigenlijk wil? Dat touwtje gooien is alleen nog maar méér druk. Het is niet anders dan opjagen tot het paard zich eindelijk overgeeft en hoe je dat met droge ogen kunt vertalen naar in je dagelijkse lessen druk laten vallen is me helemaal een raadsel. Ga eens een keer ECHT goed kijken, bijvoorbeeld naar de trailerlessen die onder de naam van Monty Roberts en met zijn toestemming worden gegeven en draai dan je verhaaltje over druk die onmiddellijk wegvalt nog eens af.
Sorry hoor, maar vorige week weer een paar paarden teveel tegengekomen waarvan de eigenaar duidelijk en consequent was onder het motto:
"Als je doet wat ik vraag is er geen druk....." Nee, maar als je het niét doet. En dan heb ik het echt niet over een paard wat wordt tegenhouden als het weg wil hoor.
Doe je het niet? Méér druk. Doe je het nog niet? Nóg meer druk, en dan, als het paard zich overgeeft, laten we de druk vallen.
Applaus! Dé manier om met een dier om te gaan. Mister Roberts zegt het toch immers zelf? En de helft van het idiote publiek doet en zegt het na, desnoods 5 keer in de week.

Realist schreef op woensdag 25 maart 2009, 21:14:


Interessant, wat is het verschil tussen 'Natuurlijk bekappen', want daar heb je het natuurlijk over en 'volgens het paard?

Realist schreef op woensdag 25 maart 2009, 21:33:


Wat jij gelooft geloven hoefsmeden al honderden jaren, wordt het niet eens tijd wat meer kennis op te doen?

Anja Seijn schreef op woensdag 25 maart 2009, 23:06:


Als paardenvoeten daar niet tegen konden, waren er al eeuwen geen paarden meer geweest Anja.
De mijne staan dag en nacht buiten en niet alleen bij jou is het nat...

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 26 maart 2009, 15:23:


Is ze jarig dan? Van harte Wil!!

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 26 maart 2009, 16:29:


Als het inderdaad goed past is er toch geen probleem? Of het dan op jouw paard ligt of op een ander....

Het regende dat het goot. Paarden stonden met hun kont in de wind, dus ik dacht ermee weg te komen door ze alleen hun hooi te geven en verder snel weg te wezen.

Buiten de waard gerekend!

Nu moet ik toegeven dat ik mijn vosvriendje niet verwaarloosd heb maar toch sinds Allegra er is wat minder aandacht gegeven heb.

Vanmiddag pikte hij het niet meer. Terwijl Don stoicijns, amper opkijkend, stond te vreten, had Shiny totaal geen interesse - en dat is ècht niet gewoon- in het hooi, maar liep hij te jumpen en bokken rond me, toen ik terug liep.

Komaaan!! Speule!!!

Daar stond ik met m'n goeie gedrag met een uitgelaten, opdringerig paard in de zeikende regen.

Ok, ok.. we zijn ff 10 minuten gaan voetballen met de reuzenbal , "the big blue monster", waar hij in het begin zo bang voor was. Toen was het goed en ging hij hooi eten. Het had mooi geweest als ik net zo'n bontjas aan had als makkertje, maar helaas.... in een fleece vest en een bodywarmer blijf je niet droog.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 26 maart 2009, 21:27:


Stijn Avonds uit Vorselaar misschien?
0474 46 14 25