Gisteren voor het eerst op een 11 jarige draver gereden.
Hij had vroeger als draver moeten werken, erna is hij behandeld met allerei bijzetteugels, speciale dingen dat ik nog niet kende. Er werd aan getrokken, loopt met zijn hoofd steeds knal omhoog. Ik mag het paard verzorgen.
Maar daarvoor moest ik eerst tonen dat ik kon rijden, daarna mocht ik er mijn plan mee trekken. Ik dus eerst even met bit. Echt zo'n nerveus paard. Hij rent echt voor zichzelf weg! in draf ging hij zo snel dat hij constant ook gallop wou doen, in gallop rende ie ook telkens weg
Als ik hem probeerde stoppen, stopte hij niet en deed zijn hoofd fel omhoog. De eigenaar vond het oke dus ik mocht ermee doen wat ik wou.
Ik het bitdingen eruit en halstertouwtje op met men leidtouw als teugels.
Ik ging met hem in stap aan losse teugel. Ik zag het paard denken: was dat hier nu niets van druk meer!! Als reactie deed hij zijn hoofdje naar benen en ging wat rustiger stappen!!!! Wat een ander paard was het plots zeg! Ik heb eerst wat geoefend op rustig stappen en wendigen maken. Erna wou ik eens testen hoe hij op het signaal stop reageerde. En verbazendwekkend hij stond stil! vannals hij stopte direct teugels los. Ik heb het hem een paar keer moeten uitleggen en dan had hij het al direct door. Ik haf het samen met een stemcommando. Ik vind dat voor paarden soms wat eenvoudiger om uit te leggen zo.
Daarna ben ik ermee gestopt, hij was zo braaf dat hij echt beloond mocht worden! Ik heb nog nooit een paard zo snel zien ontspannen, echt wonderbaarlijk! Voor draf ga ik nog lang mogen oefenen denk ik, ik ga het vanavond uitproberen. Want aan bit rende ie direct weg. Nu eens zien hoe hij gaat reageren zonder bit. Ik ben echt benieuwd. Normaal zou ik met mijn sidepull oefenen, maar die heb ik jammergenoeg niet bij.
Vele groetjes,
Charlot, die toch nog steeds met paarden bezig is

charlot van r schreef op donderdag 2 april 2009, 13:49:


ja bij mijn dravertje was bitloos gaan rijden ook een wereld van verschil! nu worden ze in de sulky ook wel geleerd om harder te gaan rennen als ze druk op het bit voelen (allee ja, dat heeft iemand die draver trainde me toch ooit eens wijs gemaakt). met een bit gaan proberen te foefelen, gaat denk ik dus een omgekeerd effect hebben, vermits hij er zich enkel druk in zal gaan maken.
er was nog één ding beter voor mijn paard dan een bitloos kopstukje en dat was een halsring! plots ging hij stofzuigen en echt precies op sneakers in draf de baan rond!
dat druk doen en nerveus worden ken ik ook helaas ja... dat betert hoor, maar ik kan je niet garanderen dat dat helemaal verdwijnt... de mijne heeft het na al die jaren bv nog steeds als ik hem iets nieuw wil aantonen en hij het niet direct snapt... zo probeer ik hem al een hele tijd op een blok te leren staan, maar vermits het nu eenmaal in zn koppie zit dat dingen die op de grond liggen eng zijn, gaat dat dus erg traag... uit zichzelf zal hij bv nx ondernemen, maar bij de minste druk slaagt hij tilt, dus dat is ook niet echt een optie..
als hij even nerveus aangelegd is als mijn dravertje, dan zou ik daar zeker rekening mee houden! niet teveel druk, want ze zijn vaak enorm gevoelig. wat ik ook merk, is dat ik beter stop als hij nerveus wordt of paniekerig wordt, eens het in zn bolletje zit, gaat het toch niet meer; ik stap dan rustig uit of doe nog iets makkelijk en ontspannend met hem en laat hem dan weer bij de ponies... ook alleen gaan wandelen doe ik hem niet meer aan omdat ik weet dat dat gegarandeerd veel stress oplevert voor hem...

tzijn echt schatten van karaktertjes verder hoor! maar zachte paardjes en ruwe training gaan echt niet samen he...

charlot van r schreef op donderdag 2 april 2009, 13:49:


Hoi Charlot,

Ik heb vandaag voor het eerst een bosrit op onze 7 jarige Draver gemaakt. Geen id hoe hij zou reageren maar het ging super gewoon.
Hij was al zadelmak en is 2 jaar als koerspaard getraind geweest. Vorige week alleen 2x 20 min. met hem in de bak gereden.
Het was overduidelijk dat Niek het in het bos veel leuker vond. Heerlijk ontspannen om zich heen kijkend en wanneer hij iets 'engs' zag, gewoon even de tijd gegeven om te wennen waarna hij zelf het initiatief nam om erlangs te gaan.
De bedoeling was om alleen de stappen in het bos. Een enkel heuveltje mee te pikken en verder niets. Maar nadat we een graaspauze hadden ingelast en weer verder wilden, merkte ik direct na het opstijgen dat hij de smaak van het buitenritje te pakken had. Hij wilde meer. Er kwam echter een behoorlijk stijle afdaling aan ( had ik liever pas enkele weken later genomen vanwege spieropbouw) waardoor ik hem toch op de rem moest zetten.
Na de afdaling moesten we door een smalle afrasteringsdeur waarbij ik moest afstappen anders zouden we klem komen te zitten. Eerst wilde Niek niet, totdat hij na een minuutje moed verzamelen toch weer zelf de nauwe doorgang door ging wandelen. Echt super om hem die hindernes te zien nemen.
Na een tijdje toch maar een korte 'drafronde' toegestaan. De eerste keer dat ik hem dravend onder mij kon voelen. Geweldig gewoon!! Wat een 'vering' heeft Niek zeg. Het is dat mijn conditie niet goed genoeg is en mijn been bespiering ook moet toenemen maar anders wist ik het wel......
Hij gooit wel vrij hoog op maar dat is ook nog een kwestie van wennen.

Dus Charlot, hier nog een enthausiasteling over de Draver. Ik zit uren later nog na te genieten. Dit smaakt echt naar meer.
Ik wens jou ook nog vele fijne ritjes op 'jouw' Draver, en wie weet schrijf je nog wel meer leuke stukjes over jou belevenissen.

Groetjes Ilma

Ilma Meijer schreef op donderdag 2 april 2009, 19:27:



Hmmm, warom kun ju hier ju spelvautun nied verbeturun waneer ju ju burigt verzonden hept ?

Ilma Meijer schreef op donderdag 2 april 2009, 21:15:


omdat we ons hier géén zak van spelfouten aantrekken
als 't leesbaar en begrijpelijk is, is't allang goed
nou jij weer

Ilma Meijer schreef op donderdag 2 april 2009, 19:27:


Zijn er ook mensen die tolten met hun draver?
Een toltende draver is een heerlijke ervaring.

Moniek

Moniek schreef op vrijdag 3 april 2009, 1:50:


Ik nog niet, eerst goed spieren opbouwen en de gangen stap, draf, en galop goed beheersen. Pas daarna de tölt omdat ze daarvoor toch een goede bespiering voor moeten hebben. Niek is wel een amerikaanse Draver dus zal de aanleg voor de tölt zeer waarschijnlijk wel hebben. Ik heb zelf nog nooit op een töltend paard gezeten dus moet dit zelf ook trainen om er de goede hulpen voor te kunnen geven.
Maar goed, Niek is nog jong en ik ook nog wel een beetje, dus tijd zat om het misschien te kunnen leren.

Ilma Meijer schreef op vrijdag 3 april 2009, 19:29:


Leuk dat je wel aan de tolt denkt. In Duitsland is het heel gewoon om een draver te rijden juist vanwege zijn tolt. In Nederland (en Belgie?) komt dat gek genoeg maar weinig voor.
Als je ooit hulp erbij nodig hebt, weet ik misschien wel iemand die je kan helpen om jou en je draver te leren tollten.
Een website waar ook veel te vinden is over de toltende draver is http://gangpferdevierhaus.de/Wir_uber_uns/wir_uber_uns.html
Misschien is het wel heel leuk om bij hun eens een kijkje te gaan nemen.

Moniek

Meg tolt zo af en toe ook wel een perongeluk , ik heb hiervoor op ijslanders gereden en ik vind het een heerlijke gang, toen we Meg pas hadden gooide ze veel meer gangen door elkaar heen, dat doet ze nu niet meer, ze kan heerlijk rustig galoperen (vooral met een barebackje op) maar ook knetterhard, mag ook af en toe, we rijden veel met andere paardjes waarvan zij uiteraard de snelste is (haha) en dan moet ze expres af en toe achteraan om dat ook te leren. Wij rijden bijna altijd buiten in het bos en ze gaat wel minder stressen (hebben haar nu 5 maanden) open gebied vind ze toch makkelijker, is natuurlijk veel overzichtelijker, kan niet achter elke boom een kabouter staan.
veel plezier met je dravertje, ze zijn zooo leuk

Meg tolt zo af en toe ook wel een perongeluk , ik heb hiervoor op ijslanders gereden en ik vind het een heerlijke gang, toen we Meg pas hadden gooide ze veel meer gangen door elkaar heen, dat doet ze nu niet meer, ze kan heerlijk rustig galoperen (vooral met een barebackje op) maar ook knetterhard, mag ook af en toe, we rijden veel met andere paardjes waarvan zij uiteraard de snelste is (haha) en dan moet ze expres af en toe achteraan om dat ook te leren. Wij rijden bijna altijd buiten in het bos en ze gaat wel minder stressen (hebben haar nu 5 maanden) open gebied vind ze toch makkelijker, is natuurlijk veel overzichtelijker, kan niet achter elke boom een kabouter staan.
veel plezier met je dravertje, ze zijn zooo leuk

sassie schreef op zaterdag 4 april 2009, 12:50:


Als je tolt zo'n heerlijke gang vindt, waarom tolt je dan alleen maar PER ONGELUK met je dravertje? Je zou het toch ook doelbewust kunnen doen?

Moniek

Moniek schreef op zaterdag 4 april 2009, 16:24:


Snapte ik ook al niet... Als dravers echt zo goed kunnen tölten... wil ik ook wel een draver.....

Wil.

Wil schreef op zaterdag 4 april 2009, 21:02:


Ik weet niet of alle dravers goed kunnen tolten, maar in ieder geval een aantal wel, zo weet ik uit eigen ervaring.
Bovendien is de toltende draver in Duitsland een begrip apart:
http://www.toeltendetraber.de/
Misschien zou het inderdaad iets voor je zijn, Wil.
Dravers zijn in ieder geval een stuk goedkoper dan Ijslanders of andere gangenpaardenrassen.

Moniek

Moniek schreef op zaterdag 4 april 2009, 21:56:


Ja, en ietsje meer 'maat', zodat ook wat grotere en zwaardere mensen erop kunnen rijden. Wel... iets om op te letten...
Voorouders zijn gelijk aan de TWH, zelfde bloedlijnen.

Als de tijd daar is... zal ik me er eens in gaan verdiepen...

Eens blackendeckeren.... altijd blackendeckeren...



Wil (thanks!)

Wil schreef op zaterdag 4 april 2009, 21:02:


Redelijk wat "dravers", maar met name uit (deels) niet-europese lijnen en feitelijk pacers (rentelgang), kunnen idd (en sommige heel goed) tölten.
In Duitsland zijn ze heel populair. Maar ja, daar is heel het gangenpaarden gebeuren ook niet zo introvert-navelstaarderig-ijslanders-only.