Liesje_Olli schreef op zaterdag 11 april 2009, 21:19:


1,5 ha per paard???? Dat betekent 6 ha als je 4(!!!!!) paarden houdt ... Welnee! Ik heb zelf ca. 1,3 ha en 3 paarden en 2 shetjes. Ze lopen nu op een stuk van 0,5 ha zodat het andere stuk kan "rusten". Naast grazen bied ik ze altijd kruidenhooi aan. Mest uit de wei halen vind ik persoonlijk ook nog wel meevallen, ik doe het dagelijks, grote krui van circa 200 liter stampend vol is een half uurtje werk. Water slepen doe ik meerdere keren per dag, drinkbakken schoonspuiten hoort daar ook bij. Al met al een uurtje werk per dag, dat heb je ook als je 4 paarden op een pensionstal zet, toch? Als je de werkzaamheden aan je weiland in de weekenden plant, houd je redelijk wat tijd over voor leuke dingen.
Wij slepen het weiland zelf, met een oud veehek achter een oude landrover. Door te slepen vlak je het land weer. Heeft in mij ogen alleen zin als je ze daarna op een ander stuk zet, zodat het gesleepte deel kan rusten. Ook bemesten we zelf. Ik heb zo'n kunstmeststrooikarretje, daar doe ik mijn zeeschelpenkalk en kleimineralen in en werk strook voor strook het weiland door ... als ik er geen trek meer in heb, zet ik een prikpaaltje en ga de volgende keer verder waar ik gebleven ben ... alles hoeft niet op dezelfde dag. Zo ook compost opbrengen. Ik laat het niet bemesten met drijfmest, ik bemest het zelf met biologische compost.
Inzaaien of doorzaaien ... tja hoe moeilijk wil je je het maken. Je kunt een loonwerker in huren maar je kunt ook met een grasmengsel (geen koeiengras!) en het blote handje gewoon delen inzaaien, de natuur doet de rest! Ik vind op het weiland werken erg leuk, de paarden komen regelmatig eventjes kijken wat je aan het doen bent en je kunt ze dan gelijk goed bekijken als je een dagje geen tijd of zin hebt om iets met ze te gaan doen. Ik vind het ook heerlijk om met een stoel in het weiland te gaan zitten en naar ze te kijken, als er dan ééntje zich anders gedraagt dan zie je dat direct, maar het is vooral genieten.
Ik vind het een heerlijke en eerlijke manier van paarden houden. O ja, vraag wel eventjes naar het verleden van het land en laat een bodemonderzoek doen ... als er in het verleden als een debiel met drijfmest is gewerkt, heb je "geil" gras (zo noemen ze het hier) en geloof me, dat is niet best voor je paardjes, veel en veel te vet!

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 9 april 2009, 0:40:


Hmmmm ... heb er een paar dagen over moeten nadenken, Eddy. Of hij zich de pleuris verveelt? Zou best eens kunnen. Kijk, het is een jong dier, nu 6 en ik wil de dingen goed doen. Als ik niet weet wat ik doe of hoe, dan doe ik het niet, dan kun je ook niets verzieken, toch? Maar ... als je te weinig doet, dan slaat te verveling toe en dan wordt een jong dier niet meer geprikkeld. By the way, ik bungel nooit, maar dat terzijde ....
Ben het eerste jaar met Jeen voornamelijk bezig geweest met verzorging. Manier van huisvesting, voeding e.d. De eerste 5 jaar van zijn leven heeft hij voornamelijk in een box gestaan, solitair getraind (stapmolen naar alle waarschijnlijkheid), zadel op zijn rug gepleurd en door zijn natuurlijke braafheid is het daar vrijwel bij gebleven ... e.e.a. is mij bevestigd door "deskundigen". Jeen is qua karakter een beginnerspaard, maar absoluut geen beginnerspaard voor een beginnende ruiter. Dus heb ik Goke, een 15-jarie Friese merrie, aangeschaft. Schat van een dier, zeer ervaren, een super leerpaard ... mijn rijtechnische wonders zijn met sprongen vooruit gegaan
Jeen heeft sinds een jaar voor het eerst echt contact met soortgenoten en staat nu ook met zijn merries 24/7 buiten, krijgt geen krachtvoer meer, wordt bitloos gereden ... dus Jeen mag mij vragen stellen wat hij wilt, maar ondertussen heb ik de kwaliteit van zijn leven met 1000% verbeterd, dacht ik zo.
Variatie in wat ik doe, daar heb ik echt over nagedacht. Ik wandel met hem buiten mijn terrein, hij was in het begin hysterisch, nu niet meer ... ik werk veel vanaf de grond, de ene keer vrij, de andere keer met een longe, dan weer met twee of een lange teugel à la Piet Bakker. Dat laatste vind hij leuk, dat merk je aan alles, oren naar voren, zonder problemen vanaf het begin voor je uitlopen. Wellicht is Jeen meer een tuiger dan een rijpaard, zou kunnen toch? Balkjes op de grond, pionnetjes in het midden, you name it, ik doe het. Ik ben redelijk analytisch van aard, dus ik kijk naar mijn dieren. Of het nu een kat, hond of paard is, ik probeer echt te kijken naar wat ik zie, snap je wat ik bedoel? Wel moet ik toegeven dat aan het werken met Jeen soms kop nog staart zat, dat heb ik ingezien en dat probeer ik nu te veranderen. Een beetje aankutten in een bak, daar schiet hij geen reet mee op en ik ook niet, dus dat in zonde van ieders inspanning en dat zou bij Jeen wel eens het kwartje (oud nederlands muntje ) kunnen zijn dat bij mij nu is gevallen. Zonder hysterisch allerlei trainingsschema's in elkaar te gaan draaien en dat het een heilig moeten wordt, heb ik wel een bepaald doel voor ogen als ik hem het weiland uit haal. Daarvoor deed ik gewoon maar wat en eerlijk gezegd (wees lief voor me als je reageert) was ik nog wel eens bang voor Jeen, waardoor je ook niet vrij bent in je doen en laten, je blokkeert terwijl je moet loslaten. Jij als oude rot in het vak weet misschien niet eens meer wat het is om los te laten, maar ik kan je vertellen ... best eng! Weet je trouwens ook hoe moeilijk het is om iemand te vinden die je daarin constructief kan begeleiden zonder bit, zweep of sporen? Verrekte lastig kan ik je vertellen en dan rest je niets anders dan maar wat aan te rommelen in de hoop het niet allemaal te verzieken en zo ben ik continue in hetzelfde cirkeltje blijven hangen, maar ik begin er nu redelijk uit te geraken. Heeft me een jaar "gekost" maar begin het licht te zien. Kom gerust een keertje kijken of spreek wat met me af zodat jij mij in een soort personal daytraining met mijn neus de goede kant op zet. Ik sta open voor goede raad en wil echt de meest sensitieve ruiter worden van Barneveld e.o.

Anja Seijn schreef op donderdag 26 maart 2009, 22:19:


Heee Trudy! Ik ben nu een week bezig met die kleitoestanden, de reinigingskuur ... het heeft mij een kleine twee dagen geduurd voor de paarden er zelf aan gewend waren, maar ze slobberen nu zorgvuldig hun hele bak leeg. De pony, Pepper, waar ik me het meest zorgen om maakte, rent als ze de plastic bak ziet in een draf op me af en probeert daarna de bakken van de anderen uit te likken, wat weer niet mag, hahaha ...
Na de reinigingskuur ga ik ze een kuurtje probiotica geven (Prolisan) en dan moet de klus tot het najaar weer geklaard zijn. Het buitenleven in combinatie met uitsluitend gras en ruwvoer doen de paarden zichtbaar goed.
Ik heb jouw stukje over Verasita in combinatie met ontworming met belangstelling gelezen en naast andere informatie, niet zondermeer voor mij een chemische reinigingskuur meer ... eerst maar mestonderzoek. Ik houd het land bijna steriel qua mest, iedere dag met de krui langs. Probeer wat schapen te ritselen van de buurman, zodat de kans op wormbesmettingen tot een minimum beperkt kan blijven.
Ik houd je op de hoogte hoe ze het over een aantal weken doen, na alle kuurtjes, maar tot op heden denk ik goed resultaat te zien!
Groet, Anja

e m kraak schreef op woensdag 15 april 2009, 19:59:

Idd, en hoe gaan wil je in godesnaam paardenstront patenteren? Poept de jouwe anders dan de mijne?


Omdat wij in dit kleine bekrompen landje iedereen aan het vreten willen houden misschien?

Pascal de Boer schreef op donderdag 16 april 2009, 21:22:


"stap voor stap verwijderen" .... "na aandringen van de Tweede Kamer" ....
Waarom stap voor stap en waarom na aandringen? Iedere simpele ziel weet toch dat dieren zich kunnen verwonden aan prikkeldraad! Ze moeten iedere paardenhouder met prikdraad zwaar financieel beboeten. Moet je eens zien hoe snel dat draad ineens verwijderd kan worden!

Troy schreef op zondag 19 april 2009, 17:39:


Sylvie, de beste man verkoopt het zelf ... kijk maar op zijn website www.bio-ron.com
Groet, Anja

Moniek schreef op zondag 19 april 2009, 22:52:


Je hebt ze in korrelvorm, maar ook in poeder. Volgens mij is de poedervorm melassevrij

eddy DRUPPEL schreef op maandag 20 april 2009, 11:02:


Idd ... maar lees liever dit soort onzin dan dat Jan de Man alias Henk de Vries (wat een standaardnamen zeg, fantasieloos!!!!) het in zijn hoofd krijgt om in zijn blote kont onder een regenjas het plantsoen onveilig te gaan maken ....
Kun je trouwens ook onder een paard draven?

Wil schreef op maandag 20 april 2009, 23:12:


Wat zijn de voortekens van een paard dat niet graag door anderen gereden wilt worden? Misschien een hele domme vraag, kan het ook andersom? Bedoel, kan een paard beledigd zijn en zich voor je afsluiten als jij op een ander paard rijdt?

Isabel van der Made schreef op maandag 20 april 2009, 23:51:


Ik hoop niet dat ik nu Wil haar topic zit te vergriepen, maar hoe los je dat dan op?

Wil schreef op dinsdag 21 april 2009, 0:02:


Wat jij nu met die IJslandertje meemaakt, heb ik sinds een week of 2 op de wei! Maar dan anders. Ik heb sinds een maandje of 2 een wat ouder paardje als leerpaard aangeschaft, Goke. Jeen vindt Goke mwa ... Goke vindt Jeen mwa ... Ze vinden elkaar interessant, zoeken elkaar op, maar willen niet voor elkaar onder doen. Ik krijg regelmatig les op Goke, we nemen Goke dan mee. Ook oefen ik thuis met Goke, maar ook Jeen komt aan de beurt. Als ik met Goke bezig ben, komt hij naar het hek en staat dan geïnteresseerd de hele tijd te kijken. Als ik hem dan uit de wei haal om wat te gaan doen, dan raakt hij in coma of "durft" niet meer achter in de bak te lopen om vervolgens in een razendsnelle galop er vandoor te gaan om vervolgens weer niets te willen. Ik ben er zaterdag na echt een soort rodeo (ik heb hem een jaar en dit heeft hij nog nooit gedaan) af gestapt, wel positief geëindigd in een truttig drafje .... ik heb hem rustig uitgestapt, afgezadeld gepoetst en keurig in de wei gezet ... vervolgens ben ik op een bankje naast de bak gaan zitten en heb toen wel eventjes flink moeten janken. Ik snap er geen reet meer van!

Anja Seijn schreef op dinsdag 21 april 2009, 0:08:


O ja, voor alle duidelijkheid moet ik er eventjes bij vermelden, dat ik hem nooit in galop kreeg. Hij ging wel heeeeeeel snel draven, maar galopperen, no way José (op zijn Spaans ) Nu doet hij of helemaal niets of hij galoppeert zich een versuffing, tussendoor is hij zwaar in de hand en loopt de schommelen alsof hij elk moment in elkaar kan storten.

Wil, hoe is de IJslander ingereden?
Vandaag is mijn juf, Esther, langs gekomen om in plaats van mij les te geven eens wat met Jeen te gaan doen.
Jeen is hartstikke braaf, zo'n groot zwart vriendelijk paard en helemaal gek van vrouwen. Dus Esther eerst maar eens wat grondwerk met hem gedaan ... aan de hand mee laten lopen, stoppen, draaien en toen wat los gewerkt door te longeren. Heel rustig en heel op het gemak.
Achterin de bak loopt hij te kijken en toont gespannen.
Esther is toen heel rustig op Jeen gaan zitten en is rustig rond gaan stappen. Ze merkte direct spanning. Die spanning werd heftiger aan de achterzijde van de bak. Hij hoefde niet naar de achterzijde maar liep ongemerkt iedere keer een stukje verder naar achteren. Op een gegeven moment staakte hij, nek erop, oren gespitst en klaar om weg te springen. Ze is rustig blijven staan, heeft hem wat geaaid en laten kijken. Na verloop van tijd zijn ze weer uit de hoek weg gelopen en Jeen liet op een veilige afstand van de achterzijde zijn hoofd zakken en strekte zijn hals.
Conclusie van Esther: Jeen is absoluut niet onwillig om te werken, eigenlijk een zeer voorwaarts paard. Ze heeft het gevoel dat hij niet tot nauwelijks beleerd is en vindt een ruiter op zijn rug doodeng. Hij weet niet hoe hij moet ontspannen met een ruiter op zijn rug. Juist omdat het zo'n geweldig braaf dier is ondergaat hij het rijden lijdzaam (zielig hè?). Als er naast de spanning van een (best wel leuk) mens op je rug ook nog eens echt iets spannends gebeurt, heb je dus wat ik de afgelopen tijden mee maak. Hij wil weg, maar kan niet weg (er zit namelijk iemand op zijn rug) en dan bouwt hij zoveel spanning op dat hij er zelf geen raad meer mee weet. Zijn spanning en angst is reëel, geen trucjes, geen puberaal gedrag. Esther voelde zijn hart in zijn hals pompen!
Ik moest gelijk aan jouw IJslander denken. Weet jij wat over haar verleden en hoe ze beleerd is?
Wij hebben besloten dat deze onervaren muts er voorlopig niet op gaat zitten. De lamme helpt de blinde, niet zo'n strak plan hè? Ik ga veel grondwerk doen, wandelen etc. Esther komt hem wekelijks beleren, we beginnen helemaal vanaf het begin, stap voor stap. Ondertussen kan ik mijn ruitervaardigheden ontwikkelen op mijn andere kanjer, Goke.
Esther bevestigde wat ik al wist: ik heb een geweldig paard aan Jeen!