Piet schreef op donderdag 16 april 2009, 16:58:
> Els Kleverlaan schreef op donderdag 16 april 2009, 10:44:
>
>> Piet schreef op donderdag 16 april 2009, 10:32:

> allemaal niet gezien had, kent ze de juiste oefeningen
> wel) plotseling al veel beter.
> Ik denk dat dit met een full blown
hoefbevangenheid niet
> kán.
Nee, dat denk ik ook niet. Maar wanneer is een paard
hoefbevangen?
In het geval van mijn paard dat het van over het harde lopen had, is de witte lijn wel verbreed geraakt, dat kon de hoefsmid na verloop van tijd zien.
Maar is dat altijd het geval, ook als je er heel snel bij bent? Ik kan me voorstellen dat als de ontsteking net begint en je neemt dan onmiddellijk de oorzaak weg, de lamineae niet los hoeft te laten. (Ben ik niet zeker van, hoor, denk ik maar.)
En om nog even op de haflinger terug te komen. Als een paard 1 been veel meer belast dan het andere, zou het dan daardoor ook niet aan 1 been bevangen kunnen raken?
Maar grote vraag blijft. Wanneer spreek je van
hoefbevangenheid. Is dat als de hele boel ontstoken is en het hoefbeen los is van de hoefwand, of is dat ook in het hele prille beginstadium al zo. En is misschien spierbevangenheid een soort voorbode voor
hoefbevangenheid?
Ik durf van mezelf te zeggen dat ik altijd heel snel zie of een paard dat ik ken wat mankeert. Bij buurvrouw haar pony weet ik ook altijd al een paar dagen voor zij het door heeft, dat het weer mis is. En die zie ik dan van een afstandje.
Bij onze Willem onderneem ik al actie als hij maar een beetje stijf wordt. Doe ik dan niets, staat hij daags erna in de bevangenstand. Zou ik dan nog niet reageren, dan ben ik er zeker van dat het een "echte"
hoefbevangenheid wordt, maar zover laat ik het uiteraard niet komen.
Els