Gudrun schreef op maandag 20 april 2009, 11:44:


Heb ik ook hoor. Je zou ze verdorie allemaal wel op willen vangen he?
Je moet wel hard zijn, anders heb je zoals Piet ook al schreef, zelf niet meer te eten!

clarissa ruijgrok schreef op maandag 20 april 2009, 12:31:


Het punt is dat de huidige eigenaar er 1 is van: paard gekocht om te rijden, kan niet zonder problemen en iedere keer weer trainen om haar alleen al van het erf af te krijgen.... dit is niet wat ik wil.
Eigenlijk wil hij er vanaf. Z'n vrouw is er stapeldol mee, maar beiden hebben waarschijnlijk niet de capaciteiten om hier anders mee om te gaan.
En eerlijk gezegd voel ik een heleboel aan, maar weet ik ook niet of ik dit iedere keer weer op kan brengen. Vind het heel moeilijk!
Qua paardje zeg ik meteen: mag bij mij wonen. Ik ga er trouwens geen geld voor geven. Doe ik echt niet, kan ik gewoon niet maken.
En dat heeft natuurlijk niets met de 'waarde' van het dier op zich te maken.

Er is jarenlang mee gefokt, ze heeft een goede afstamming. Het karakter zit gewoon in de genen, Raudrekki bloed (met dank aan Esther!).
En sinds ik dat weet, begrijp ik ineens veel meer!
Ook ik heb ooit een Raudrekki-zoon gehad. Ze hebben een 'speciaal' karakter, humor.... maar je moet het verdienen dat ze voor je gaan werken.
Het is geen oostindisich doof! Nee, het is superinteliggent en ook wel willen werken. Maar je moet zo'n dier in haar waarde laten... en ga je meppen of weet ik veel, sluit deze zich dus helemaal af.
Stilstaan en laten staan zal je niet helpen! Daar ben ik allang achter hoor.
Ze valt in slaap en zal uren blijven staan. Het maakt haar gewoon helemaal niets uit. Angst zit er niet in. Nergens voor, ook niet voor verkeer.
Een zweep of zo al helemaal niet! Dit is een paard wat je helemaal total loss zou kunnen slaan, dan nog zal ze niet lopen.
Ze zal je dan minachten en helemaal nooit meer iets doen...

Snap je het een beetje?

Groet,

Wil.