Monique Meijer schreef op woensdag 22 april 2009, 12:04:


Ik herken zo goed je "reserves" als het om gevoelens voor een nieuw dier gaat. Als je je dier hebt verloren waar je zo een buitengewone, innige band mee hebt gehad, zoiets bovennatuurlijks bijna...dan kun je je niet meer zomaar geven aan een ander dier. Je hebt de liefde van je leven verloren en je zit hoe dan ook in een rouwproces. Toch groeit er op een andere manier een band met de "nieuwkomer"..het is een verstandshuwelijk...daar komen vaak de beste relaties uit..en liefde kan groeien.
Of een buigproef objectief en betrouwbaar is, ik denk dat je gelijk hebt dat veel afhangt van de kracht waarmee de benen worden gebogen. Ervan uitgaande dat dat op een serieuze manier gebeurd, zal die proef wel zijn waarde hebben. Player heeft in haar tijd bij mij om verschillende redenen verschillende buigproefjes ondergaan, als deel van een uitgebreider onderzoek en ik heb aan de uitkomst wel belang gehecht. Nu heeft ze wel nooit gemankt op een buigproef, ik vond dat geruststellend. hechtte er waarde aan.
Of dat onterecht is....dat zou kunnen, daar kan ik niet echt over oordelen.Het heeft ons iig nooit zuur opgebroken. Ik bedoel daarmee dat het geen vals (fout) beeld heeft gegeven, in ons geval.

Met de buigproef proberen ze een uitspraak te doen over eventueel HKO en de diepe buigpees. Alleen het gekke is dat je met de buigproef de strekpees op spanning zet. En wat zegt het nou als een paard niet lekker wegloopt?

Vraag je partner om een minuut jouw voet in een rare houding te drukken en probeer daarna eens om niet kreupel direct een sprintje te trekken.

Ik vind het een onzinnige en nutteloze proef.

Monique Meijer schreef op woensdag 22 april 2009, 12:04:


Blijkt dat je zelf al wat gezocht hebt wil ik er wel wat over zeggen. Over buigproef zijn de veterinaire meningen zeer verdeeld, net (zoals je zelf al aangeeft) de resultaten. Voor gangenpaarden zou ik al helemaal niet weten wat je ermee aan moet (jawel, heb meerdere malen meegemaakt dat prima töltend paard door de vet voor kreupel werd uitgemaakt), maar in algemeen zou ik als ik jou was de anatomische LOGICA ervan eens napluizen


Je snapt uit bovenstaande denk ik al wel dat ik me er ver van hou.

Wat je nieuwe paardje betreft denk ik dat je toch door de zure appel van je opgebouwde angsten heen moet proberen te bijten. Lijkt me vooral voor jezelf belangrijker dan een buigproef. Zelfs als ze vandaag niets mankeert kan dat morgen immers anders zijn. Niemand, ook geen enkele dierenarts, kan garantie op de toekomst van probleemloze gezondheid geven.
Je neemt een ander paardje. VOOR JE PLEZIER! Niet om er vanaf dag 1 bevreesd mee te zijn voor problemen. Als het je geruster en onbevangener van geest kan maken ben ik wel bereid even langs te komen en een onafhankelijk vrijblijvend blik te werpen. Uiteindelijk woon je zowat om de hoek.

(Ik heb jouw Duitse DA gelukkig nog altijd niet nodig gehad).