Anja Seijn schreef op zondag 26 april 2009, 12:37:


kleimineralen, da's dus gewoon klei in een veel te dure verpakking,
effektieve microorganismen zitten er zo ook al in je land, je moet ze alleen zien te vermeerderen en dan houden ze zichzelf wel op peil, de toevoeging van extra verandert daar nauwelijks wat aan,
die microorganismen onderhoud en vermeerder je gewoon door géén extreme bodembewerking (diepgronden, ploegen, diepscharren), géén kunstmest, géén drijfmest, géén geinjekteerde drijfmest, en géén dichttrappeling van je grasmat,
laat je bodem ademen en de rest komt vanzelf.

de paardenbloemen :
op je "doorgezaaide" deel (wat is het verschil trouwens met gewoon zaaien,
net zoals rijden en doorrijden van een paard, pfffffff) staan er weinig : werd dit stuk naar belachelijke boerengewoonte ook eerst chemisch vernietigd ? zo ja dan ligt het antwoord in de vraag, zoniet, dan is dit waarschijnlijk tijdelijk de overhand van het zaaigoed.
Paardenbloemen hebben een penwortel om dichtgetrapte grond open te "breken", ze zijn uiterst voedzaam én smakelijk, wees net zo blij als je paarden dat ze er staan, ze heten niet voor niets paardenbloem.......
paardenbloemen hebben ook een groei-bloeicyclus : als je die onderbreekt door bepaalde bewerkingen dan heb je natuurlijk minder paardenbloemen òf later bloeiende paardenbloemen.
I luv paardenbloemen ! én madeliefjes !
maar die kunnen ook alleen maar opkomen als de omringende vegetatie hen niet voor is en "overgroeit"

Peter Donck schreef op zondag 26 april 2009, 13:30:

Piet schreef op zondag 26 april 2009, 14:03:


Joepie, dus de volgende weide waar Niek op terecht komt is gewoon super...Het barst er van de paardebloemen, dat wordt dus genieten voor de hele kudden. Ik wist eigenlijk niet of het gunstig was of niet. Weer wat geleerd :)

Peter Donck schreef op zondag 26 april 2009, 13:30:


Jippie! Ben blij met je antwoord. In het vervolg dus klei strooien ipv kleimineralen? Of misschien helemaal geen klei en alleen schelpenkalk? Ben nu met mijn paardenpoep druk aan de slag, twee gedeelten gemaakt zodat ik één bult tot juli kan maken en na deze periode een tweede bult kan gaan bewerken. De eerste bult compost wil ik dan begin oktober opbrengen en dit gedeelte dan de hele winter laten rusten. Is dat goed? Ik voer duits kruidenhooi en wat ze morsen verzamel ik eens in de zoveel tijd en dat mik ik ook door mijn paardenpoep, iedere zaterdag sta ik die bulten om te scheppen en ik begin het leuk werk te vinden (ik lijk wel niet wijs!). Wie weet zitten er nog zaadjes in dat kruidenhooi en wie weet wat er allemaal niet gaat opkomen. Super spannend en vooral interessant. Ik zie heel veel paardenbloemen, ook wat boterbloem, madeliefjes heb ik nog niet gezien of ik herken het plantje gewoon niet (sorry, tot voor kort een stadse keienvreter!) en jawel, camille!!!! En ik denk met dank aan mijn paarden, die hebben het land toch toegetakeld met dat volgas rennen, zodat dat raaigras klappen heeft gehad, niet normaal meer!
Land is begin vorig jaar inderdaad naar boerengewoonte bewerkt en ik laat het dit jaar bewust verschralen.
Ze noemen het hier doorzaaien om dat ze niet een hele nieuwe grasmat zaaien maar door de bestaande grasmat heen zaaien. Klinkt wel interessant , toch?

Anja Seijn schreef op zondag 26 april 2009, 21:27:


ik zie niet echt de zin in van kleistrooien, nee,
als je op hele lichte zandgrond zit, dan kan ik het nog begrijpen
maar dan moet je 't meteen goed doen en vrachtwagens vol gaan onderwerken,
maar dan verhuis je beter meteen maar naar de polder
Kalk is alleen maar nodig als je bodem te zuur is, schelpkalk lost daarbij veel trager op, spoelt dus ook weer minder snel uit en "werkt" zogenaamd langduriger


dat is goed maar ik zou alle mest gewoon laten liggen, slepen waardoor de mest vespreid wordt én meteen snel gaat uitdrogen zodat wormen weer minder kans krijgen ; lange schijtstukken kan je best eens maaien en maaisel gewoon ter plaatse komposteren


hooi is mest kan wel hele taaie troep maken, is vaak niet zo handig, tenzij je het goed laten drogen in de zon zodat het snel uiteenvalt en dan los op je hoop verspreiden zodat het niet "fakt"


zo snel moet je nu ook niet gaan omscheppen : je moet je mesthoop de tijd geven om te kompostern, dwz door vocht niet te weinig niet teveel krijg je een endotherme reaktie, dwz je hoop gaat broeien, dit is warmte ontwikkelen, kan makkelijk tot 60° gaan, dit dood een hoop ongewenste wormeieren en andere troep ; daarna gaat de hoop afkoelen en kunnen de mestwormen, duizendpoten, miljoenpoten, pissebedden en ander lichtschuw vee aan de slag
ik zou niet eerder dan 6 weken tot zelfs 3 maand wachten voor je de boel gaat omkeren = lucht toevoegen zodat je opnieuw een kompostreaktie krijgt


dat is inderdaad beter, dan doodspuiten en de ganse boel omleggen

Peter Donck schreef op zondag 26 april 2009, 21:43:


Ik spuit niks dood. Spul komt in de grond, gras gaat groeien en mijn paarden vreten het weer op ... dus niks van die chemische troep, ik ga met met ragvork eventuele ongewenste planten te lijf.
Omscheppen zal ik minderen. Die poep probeert elke keer op temperatuur te komen en deze miep gooit er iedere keer weer verse lucht bij. Klinkt eigenlijk best wel logisch. Mest laten liggen doe ik niet. Ik moet het doen met een ruime hectare weiland waar ze ook nog eens een gedeelte dag en nacht op staan. Ik heb Friezen en als ik die het hele land geef, dan vreten ze zich tonnetje rond en mijn weidje is nog te vet ... dus mest wordt er dagelijks afgehaald om wormbesmetting tot een minimum te beperken. Je moet best puzzelen om én weidegang te kunnen geven én je weide voor paarden gezond te hebben en te houden. Dus met prikpalen weidjes gemaakt en de dieren omweiden. Uiteraard krijgen ze regelmatig een behoorlijk stuk (dat is het voordeel van prikpalen) zodat ze de ruimte hebben om eens lekker de gang te maken.
Dank maar weer voor je verhelderende kijk op de dingen!

Peter Donck schreef op zondag 26 april 2009, 21:43:


Ik vind dat je helemaal niet moet keren, er is een veel slimmere manier om te composteren.
Bv door ipv een hoop een 'dijkje' aan te leggen.
Het eerste hoopje van zeg maar een meter hoog warmt op door bacteriewerking en die maakt de mest opneembaar voor wormen. Je hebt dan helemaal geen tweede warmte reactie nodig. Bovendien jaag je al het gekrioel wat helpt de compost tot humus te maken weer weg of moordt het uit. Zodra het afgekoeld is een paar kilo compostwormen erin, daarna de nieuwe mest die ook zal opwarmen aan de zijkant er tegenaan, enz.enz.
Zodra het eerste stuk is verwerkt kruipen de wormen naar hun nieuwe eten, het nieuwere stuk wat inmiddels is afgekoeld en na een aantal maanden tot misschien een jaar, afhankelijk van hoeveel de wormenpopulatie zich heeft uitgebreid kun je de oudste compost zonder al te veel werknemers kwijt te raken uitstrooien.
Beluchting zorgen de wormen zelf voor. Waarom zelf doen als je voor je kunt laten werken?