Michiel schreef op dinsdag 28 april 2009, 13:28:


Het was een driedaagse training , waarvan Namkje de laatste twee dagen heeft meegedaan. En het was niet om Namkje iets te leren , maar om Erik wat te leren.
Dat ze overbluft is , ben ik volkomen met je eens!


Nee...want Namkje gaat dan niet aan de kant. Wel als je het haar vraagt hoor , dan stapt ze zo even aan de kant.
Erik moest niet bang zijn , en met veel bombarie resoluut naar haar achterhand lopen. Namkje Moest wijken!


Gr Esther

Peet schreef op dinsdag 28 april 2009, 14:12:


He gat , dat krijg je dus als je niet volledig bent.
Als ik iets wil van de paarden , dan roep ik ze.
Of bij naam , of ''kijk eens!'' met een omhooggehouden halster met touw en dan komen ze altijd.
Ja dat vind ik prettig.
Het paard moet ook altijd zelf zijn hoofd in het halster steken , want dan weet ze zelf wat de consequenties zijn en kan ik nooit beginnen tegen de zin in van het paard.
Op deze manier heb ik er altijd twee of drie bij me gehad die graag wat wilden gaan doen.

Als ik gewoon naar buiten kom , en de paarden verwachten niets [ ze hebben hun natje en droogje al gekregen] , dan komen ze even kijken , 9 van de 10 keer ,of er iets te halen valt , of dat ze mij ergens toe kunnen aanzetten , kriebelen of waterballet.
Als ik gewoon de wei inloop zonder iets , dan kijken ze even op , soms komen ze even langs , en soms blijven ze dan gewoon doorgrazen.
Dus dat is wel vergelijkbaar met jouw situatie Peet.

Als ik nu naar buiten kom , staan ze bij het hek te hinneken , dat ik ze in de wei moet laten!
Maar ze moeten nog even wachten , want ben nog niet uitgelezen!!

Gr Esther