Marije Huijsmans schreef op woensdag 29 april 2009, 10:18:


In dit geval heeft het niks met angst te maken maar met koppigheid omdat hij niet weg wil van de wei.
Ik heb wandelingen met Niek gemaakt waarbij streekbussen vlak langs hem heen komen, tractoren met aanhangers melkwagens, gewoon vrachtverkeer, geen probleem soms hooguit een beetje dribbelig maar ik blijf lekker rustig en dat helpt heel goed.
Dit is pure eigenwijzigheid want zodra ik richting huis loop gaat hij echt de straat niet meer op hoor maar moet ik hem juist afremmen omdat hij dan zeeeeer voorwaarts is.

van lennep schreef op woensdag 29 april 2009, 9:32:



Paard weet zelfs niet wat liegen is het begrip is hun volkomen onbekend .


JIJ dan,zij trekt er zich geen fluit van aan hoor .What you see is what you get .Zo leven paarden , gedraag je OOK zo en er is geen vuiltje aan de lucht !Geen truukkies, geen verborgen geslijm of beloon maar open en duidelijk .Dan lieg JIJ (retorisch gesproken natuurlijk !)niet en das véél belangrijker !Ajuu paardjes rijen bij zon en 16gr. Laife is bjuutifuul ! !

Ilma Meijer schreef op woensdag 29 april 2009, 11:09:


Dit gedrag kan je afleren door werk in de picadero of round pen ! Sorry hoor maar op zo'n momenten moet jouw woord wet zijn .Anders kan het inderdaad echt gevaarlijk worden

Ilma Meijer schreef op woensdag 29 april 2009, 11:00:


Ow , sorry , dacht dat je er al op zat.
En na dat stukje is het probleem over , of is het gevaar over , maar bestaat het probleem nog steeds?

Kun je zien aan je paard waarneer hij gaat staken? hoofd hoog oid?
Dan zou je kunnen omkeren , vlak voor het staken , lopen tot hoofd weer gezakt is , en dan weer omdraaien.
Proberen om het staken te voorkomen als het ware.

En het achteruit laten lopen wat Monique schreef? Heb je dat al geprobeerd?

Of is het net zoon probleem wat hier recentelijk is gepasseerd in het stuk over die ijslander?

Ik heb het probleem zelf ook , als ik niet reageer op de signalen van mijn paard. En als ik er wel op reageer , dan kom ik geen stap verder van huis.....

Het probleem is wel opeens een stuk minder , als ik Maike ook meeneem...

Gr Esther

van lennep schreef op woensdag 29 april 2009, 9:18:


Gesnopen Esther!!!!! Yes!

Er is niets mooiers dan een zijn met je paard.
Maar ook ...als hij link wordt naar je toe,bijvoorbeeld zomaar even met voertijd dat achterbeentje uithalen als waarschuwing...ook dan heel duidelijk zijn en het meteen goed afstraffen.

Ik heb dat wel eens meegemaakt dat ze met zijn allen bij elkaar voer uitgedeeld kregen en er een beetje bazig om zich heen stond te reageren met achterbeen stukje uitslaan en hapbewegingen zo van en dit hier is van mij!.
Dan zwaai ik flink met mijn arm,wijs met wijsvinger naar hem en kijk degene in de ogen en zet hem op zijn plaats.
Ik raakte hem niet eens.

Hij had het onthouden want toen ik met de kruiwagen terug langs liep ging hij meteen opzij met een geluid van EUH>>.
Hem heb ik van 4 maanden afaan en (bijna)alles mag maar geen gekkigheid natuurlijk.

Ook met wandelen heb ik een zweep Whip! voor op de kar ,die is licht in gewicht.
Met mooi lang touwtje eraan.

Ik houd paard die niet voorwaarts is aan de bermkant,de arm waarmee ik het zweepje vasthoud is op de rug gevouwen en komt tot op hoogte van de kont.
Alleen dat en soms bewegen houdt hem voorwaarts.
Ik kijk hem niet aan terwijl ik loop en hij mag niet voor mij gaan lopen maar ook niet te ver achte mij.

Net als met longeren in de driehoek blijven zodat je hem niet tegenhoudt .

Toen hij hengst was is mij dat zo geleerd om aan de hand mee te nemen door de bak,hij werd echt praatjesmaker en wilde de lucht in of voor mij uit lopen en omdraaien en al dat soort spelletjes.

Ik denk dat jouw paard ook een echt baasje is n.l. en niet snel de macht uit handen wil geven.

Prober het gewoon eens,je hoeft niet te slaan !!!!!maar je arm is net te kort om dat effect te bereiken .

Wie weet,gewoon proberen.

Als je zo'n zweepje niet hebt kun je ook lange lichtgewicht tak van bijvoorbeeld wilg of berk nemen.
Het is in ieder geval belangrijk dat de totaallenget als je naast het paard loopt met arm naast je of met hulpen geven op de rug voorbij de kont komt.

Groetjes Conny

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 29 april 2009, 11:38:


Maar als je het daar zo mee eens bent , waarom dan signalen van het paard negeren?
Twijfel je nou nooit aan jezelf?
Vind je dat je ten opzichte van je paarden altijd gelijk hebt?

Ja , jij komt af met het zadel , en ziet de kont van Ilias...Thats what you get!! En thats not what i want...
Of begrijp ik weer niet?

Zo leven paarden , gedraag je OOK zo en er is

Stront scheppen , en lekker even zeuren en leuren met die knollen!

Gr Esther

stumperd schreef op woensdag 29 april 2009, 10:31:


He Wil,zie ineens dat jouw stukje waar ik op reageerde weg is???

Conny

stumperd schreef op woensdag 29 april 2009, 11:54:


Ha..ha..,nu ook mijn stukje...je kunt het alleen lezen als je erop reageert.
Ik moest lachen dat je neuriet n.l. maar dat is hier niet meer te lezen!!.

Groetjes Conny

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 29 april 2009, 11:41:

Knip...

Geen sorry nodig hoor, hij moet idd gewoon luisteren voor ieders veiligheid.
Die 'koppigheid' van hem is gewoon lastig. Is ook een reden geweest dat hij niet echt is doorgebroken in de drafsport. Wanneer hij niet wil schijnt dat moeilijk te doorbreken zijn. (Heb ik van zijn fokker gehoord).
In de picadero reageert hij ook nogal wisselend. De ene keer kan ik hem los goed sturen en de andere keer is hij met geen mogelijkheid in beweging te krijgen. Hij staat dan echt als een huis.....Grrr
Ik zou het alleen zo graag zonder zweep voor elkaar willen krijgen maar hoe!!

Blijven irriteren met de rope? Ik denk dat ik dan eerder een lamme arm heb dan dat Niek ook maar 1 stap verzet...
Verder is hij wel lief hoor en leert hij snel. Nou ik nog

van lennep schreef op woensdag 29 april 2009, 11:42:


Na dat stuk gaan we het bos in en is het probleem over. Wanneer hij dan eventueel zou staken dan kan ik gewoon druk op het touw houden en dan komt hij wel weer voorruit alleen heb je dan geen last van het verkeer dus kan je langer wachten.

Ja, ik zie het idd aan zijn houding, ik kan wel omdraaien maar dat is precies wat hij wil, zo slim is hij wel, en loopt dan lekker vlot richting huis. Wil ik dan weer omkeren begint het gewoon weer van voren af aan. Ik denk niet dat dit bij Niek gaat helpen.

Nee, niet op straat uitgeprobeert. Vind ik ook een te groot risico omdat het hier wat heuvelachtig is en de auto's je dus niet al honderden meters van te voren zien lopen op de weg.

Nee, dat geloof ik niet. Niek leert snel en graag. Vind het ook gezellig wanneer je met hem bezig bent, zoekt dan ook veel contact. Maar hij wil gewoon niet graag in zijn ééntje van huis.

Ik begrijp niet goed wat je hier mee bedoelt.

Yep, dan is het hier ook geen probleem...

Ilma Meijer schreef op woensdag 29 april 2009, 14:26:


Staken , stil blijven staan en niet verder willen.
Maar als ik dat een slag voor kan zijn , door om te draaien als het hoofd van het paard omhoog komt , dan kunnen we gewoon doorlopen , en loop ik ovaaltjes op straat...en zo kom ik dus ook niet verder.
Snappie?


Gr Esther

van lennep schreef op woensdag 29 april 2009, 14:42:


Ik ben nu al een paar keer met Lily aan de wandel geweest. Ze loopt goed mee, haalt niet in, trekt niet, heeft echter wel de neiging bij een zijweg geinteresseerd stil te blijven staan of om plotseling af te buigen. Ze is ontzettend nieuwsgierig. Ik vraag daarom voor een zijweg al haar aandacht en leidt haar af (aan haar snor krabbelen, handig zo'n ding), dan is het geen probleem. Ze heeft een keer geflikt dat ze helemaal niet meer verder wilde, stond als aan de grond genageld naar een koe te kijken, want die vindt ze erg interessant. Lily was onbereikbaar. Omgedraaid met ferme stap in de richting van de koe (dat was het enige wat ze wilde), op een kleine volte getrokken, en met ferme stap weer de juiste richting op, steeds als ze het binnen voorbeen ophief een klein rukje aan het touw, haar aandacht moest naar haar benen omdat ze anders in de knoop kwam, weer uit de volte de juiste kant op met ferme stap en de koe was buiten beeld. Ze was zelf wat verwonderd en volgde gedwee. Geen wonder bij haar, ze is het niet gewend om te gaan wandelen en vindt alles zo verschrikkelijk interessant. Ik probeer te voorkomen dat staken normaal voor haar wordt om iets af te dwingen, mevrouw is erg bijdehand en leert ontzettend snel. Samen wandelen wordt steeds normaler en ook steeds leuker voor haar. Ze staat te popelen om mee te mogen.
Monique

van lennep schreef op woensdag 29 april 2009, 14:42:

knip...
knip

Yep, nu snap ik hem. Alleen zijn ovaaltjes op een fietspad zoooo lastig.
Als ik idd met Niek omkeer dan zijn we steeds weer dichter bij huis en dat kan de bedoeling niet zijn. Alhoewel, voor Niek wel natuurlijk.....

Monique Meijer schreef op woensdag 29 april 2009, 15:04:

Knip..

Niek staat ook aan de grond genageld voor een koe, maar dan van schrik. Dat is tot nu toe echt het enige waarvoor hij echt bang is.
Laatst een slechte ervaring gehad toen hij uit angst voor een koe ook nog eens met zijn achterbeen in het prikkeldraad belandde.
Dus koeien........rustig van een afstandje aan laten wennen.

Ik kon vandaag weer kiezen , en het ging best wel goed!
Ze kwamen beide aanlopen , niet in draf , maar dat doen ze ook echt niet altijd.

Tekla was er als eerste. Ze stak haar hoofd in het halster , dus wilde wel op pad.
Maar er waren mensen in het bos , die ze wel kon horen , maar niet kon zien , en dat wat te eng.
Ze werd niet meer rustig , en ik ben maar teruggegaan.
Tweede ronde , Tekla was niet enthousiast genoeg met het hoofd in het halster stoppen , dus Namkje gepakt.
Met Namkje gewandeld , heel bewust geprobeerd om haar niet aan te kijken.
En dat ging best wel goed. We zijn in tijden niet zo ver van huis geweest.
En rustig worden tijdens het grazen! Het ging goed!

Derde ronde , Tekla stak snel haar hoofd in het halster , want Namkje was weer in de buurt. Moes er wel even om grijnzen , want ze was echt even heel snel.
Andere kant opgegaan , en ze vond het leuk en spannend.
Was redelijk rustig , reageerde niet op gehinnik van Namkje , maar wil me zo graag voorbij. Dan vind ze het gewoon even spannend , en vergeet haar manieren dan nog...
Heb heel wat rondjes gedraait om haar weer achter me te krijgen.
Voor het eerst een staking van Tekla op weg naar huis , maar dat vind ik in deze situatie niet zo erg.

Nou , productief dagje!! En , het belangrijkste , het was leuk!

Gr Esther