Piet schreef op zondag 3 mei 2009, 10:22:
> Ik vergeet hier natuurlijk western gereden paarden bij te
> noemen, die ondanks slidingstops, roll backs, spins, toch
> soms knal op de voorhand lopen.
Je lijkt wel een dressuurmiep met deze opmerking over "op de voorhand" lopen.
Dit kán er nmm stomweg helemaal niets mee te maken hebben, omdat ik nog nooit, in geen enkel verband of discipline, een relatie tussen
Hoefkatrolonsteking]">HKO en op die voorhand lopende paarden opgemerkt heb - niet onder de ijslanders (en geloof me dat vooral ijslanderruiters altijd bekend stonden vanwege een totaal gebrek aan ruiterkunst; dat kun je vast ook nog in vele iets oudere schrijfsels terug vinden), niet onder bosklossers van allerlei ander pluimage, echt nergens.
Ieder paard loopt op de voorhand. Ik heb hier ooit al eens dat oude onderzoek gepost, ooit in opdracht van de Hongaarse cavalerie uitgevoerd, waarin gemeten en bewezen werd dat de verschuiving van gewicht naar de achterhand bij relatief hoog opgeleide dressuurpaarden (officieren) t.o.v. veel minder opgeleide paarden niet eens in de buurt van enige sigificantie kwam, maar kan dat niet meer terug vinden. Meer recent zijn dezelfde zaken in USA met hightech onderzocht maar met de zelfde resultaten: nml. dat wat iedereen allang weet, dat pakembeet 2/3 van het gewicht van een paard door de voorbenen gedragen wordt, dat die voorbenen daarvoor een dragende constructie hebben, dit terwijl de achterbenen een typisch stuwende constructie hebben.
Het extreem van een niet op de voorhand lopend paard is een paard dat steigert. In iets minder extreme vorm kom je in de klassieke hogeschool bewegingen terecht. Echter om vooruit te komen van punt a naar b zal, naarmate de snelheid toe neemt, het paard zich meer strekken en minder "op de achterhand" staan.
Ik denk dat scheefheid en stijfheid enerzijds en "oprichting" (want dat plaatje wordt eigenlijk beoogd door de haters van het op de voorhand lopen) totaal verschillende zaken zijn.
Warboel
