Wil schreef op zondag 3 mei 2009, 22:38:


Ik heb nog geen enkele reden om aan te nemen dat ik juist die voorvoeten al zou kunnen bekappen, Wil. In het begin was het : "nee, mijn voeten horen op de grond" en het eerste wat ze deed was haar gewicht naar je toe verplaatsen om haar pootje terug te krijgen. Ging je daar niet mee akkoord dan was het vechten en geloof me, dat wint zij omdat ze al haar middelen dan ook gebruikt. Nu begint ze mee te werken en erop te vertrouwen dat ik haar help in balans te blijven, maar het is allemaal nog heel fragiel. Ik kén paarden met trauma's. Mijn grootste leermeester staat per slot van rekening hier. Dat gaat een stuk verder dan dat ze gewoon ergens bang voor zijn. Als ik haar overvraag het je een dikke kans dat ik weer een hele poos terug bij af ben. Dus voordat ze minimaal een minuut met haar been omhoog kan blijven staan en ze daarbij zichzelf in balans houdt, ga ik niet liggen duvelen aan die voeten. Of het moet niet tot haar doordringen, suf als ze is. Daarom denk ik aan een verdoving op de wei, mocht ze omkieperen dat ze zichzelf niet verwondt of bezeert en dan knip, knip, overal een paar cm rand af.
Die achtervoeten zijn wel vrij lang, maar hebben geen haast. Ik heb het gevoel dat wanneer ik me daaar even op concentreer ze die wel wil laten doen, omdat ze zichzelf dan met haar 2 steunpilaren van voren in evenwicht houdt.
Ja door het plaatsen van dat filmpje met die keiharde schijf hoop ik dat iemand me daar iets meer over kan vertellen.
Ik hoop ergens deze week mijn veearts naar haar te kunnen laten kijken en te kunnen overleggen over die verdoving.

Piet schreef op zondag 3 mei 2009, 21:49:


Ik schreef het al, sederen is echt niet zo ingewikkeld. Ik ben ook geen fan maar het werkt wel als het nodig is. De dosis hoeft niet hoog te zijn en je paard gaat er echt niet van liggen en valt er ook niet van om. Belangrijk is dat je sedeert + pijn stilt. Juist die combi maakt het mogelijk te kunnen bekappen. De domosedan die ik gebruik is erg snel uitgewerkt, na een uur is het effect voorbij en staat je paard weer te grazen. De dierenarts heb je er niet bij nodig, gewoon intramusculair prikje. Je kan het middel in verschillende doses gebruiken (hoge dosis voor operaties), ik gebruik de kleinste dosis. In GB is het een veel gebruikt middel, in FR helemaal niet, ik koop het bij de DA.

joop schreef op maandag 4 mei 2009, 10:06:


Jamaar Letje.. ze hééft geen pijn en ze valt zonder verdoving al bijna om.. ..

Piet schreef op maandag 4 mei 2009, 10:15:


Dat gaat de goede kant op hé!!
supergrappig hoe die kleine op het eerste filmpje even komt kijken, alles checken, zo van hmm wat zijn jullie met mn maatje van plan en dan even dat maatje geruststellen

Ja meneer de trainer, ik ben er weer!
ik stuur je zo meteen een mailtje

Piet schreef op maandag 4 mei 2009, 8:22:




Dus als ze suf is houd ze haar balans WEL ??

Piet schreef op maandag 4 mei 2009, 10:15:


Dat is wel iets om even te bespreken met de DA mocht je tot een noodbekapping overgaan. Als de dosis iets te hoog is of goed valt dan is het voor een "normaal" paard al wiebelen geblazen.

Als ze omdondert ben je nog verder van huis...

Aan de andere kant zijn inscheurende hoeven en lange flappen ook niet fijn.

Wat is het soms toch lastig om als mens met al je goede bedoelingen het beste te doen voor ze.

klaartje schreef op maandag 4 mei 2009, 10:41:


Hoe heet het ook alweer? Antropomodinges?
De enige reden dat "madame" komt kijken, is omdat ze mij "jes" hoort zeggen en weet dat er dan wel eens een gemorst voertje op de grond kan liggen en omdat ze op dat moment nergens op ons hele terrein zo makkelijk aan een snoepje kan komen

Piet schreef op maandag 4 mei 2009, 10:15:


Tja, dan heeft het geen zin. Ik heb dit soort hoeven wel eens met hamer en bijtel ingekort, resultaat niet erg mooi maar gaf wel verlichting.
Ik vond Allegra op dat filmpje al heel aardig staan. Ik dacht dat ze ook pijn aan haar hoeven had. Goeie raad is duur....

eddy DRUPPEL schreef op maandag 4 mei 2009, 10:50:


Nee, ik denk dan meer aan erbij gaan liggen.

marjolijn schreef op maandag 4 mei 2009, 10:57:


Ik heb geen idee of wanneer ze omvalt en blijft liggen of ik dan verder van huis ben. Ze heeft dan in ieder geval een betere balans, toch?

Piet schreef op maandag 4 mei 2009, 8:22:


Piet, ff tussendoor omdat je er misschien niet aan gedacht hebt:
Hoevenbeitel, van buiten af dus, als het in 1ste instantie alleen even gaat om overal even een paar cm wand minder. Pootjes kunnen gewoon op de grond blijven staan
Was vroeger hier in de streek vrij algemene methode bij onbekapbare belgen.

DIT IS GEEN POST VOOR IEDEREEN OM BREINLOOS THUIS ZELF OOK EVEN TE PROBEREN - HET VRAAGT OM ERVARING

Piet schreef op maandag 4 mei 2009, 12:09:


Dan heb ik nu de oplossing! Clickertrain haar dat ze zich liggend laat bekappen.

Piet schreef op maandag 4 mei 2009, 12:09:


bij het omleggen moet je natuurlijk wel aan haar heup denken,
ouwe matras ergens liggen ? eerst even eraan wennen, dan ernaast zetten,
DA vragen om te sederen, ik ben niet zo voor de zelfhulpklub, bovendien is het jouw paard niet,
en zorgen dat ze goed omrolt op de matras,
daarna liggend bekappen en weer wakker spuiten.........
àls het écht nodig is, dat bekappen,
waarom ga je er niet elke dag een flink eind over het asfalt mee wandelen,
kan je ondertussen je stickie roken.......