Verdoven had geen enkele zin. Maar goed, de veearts wou het toch eerst proberen. Na precies 10 seconden heb ik gezegd dat ze haar maar plat moest spuiten want dat het zo niet ging lukken.
"Op jouw verantwoording dan want als er iets met dat bekken gebeurd ...
Nou was dat natuurlijk een grapje, want ik als leek kan natuurlijk nooit verantwoordig dragen voor wat een veearts uitvoert, al zeg ik honderd keer, "spuit maar plat".
Afijn, ze viel in no time om van het spuitje en sliep als een roos.
Ik had zo'n 20 minuten om haar 4 voeten te bekappen en dat ging perfect. Je zou als bekapper willen dat alle paarden zo rustig waren
Het grootste probleem was het weer overeind komen toen ze weer wakker werd. Dan zie je hoe zwak ze is in haar achterhand. Maar ook hoe ze haar best deed. Ik hielp haar zoveel mogelijk door haar te steunen bij haar heup en voelde haar spieren trillen van de kracht die ze erop zette. Vooraf had de
DA gezegd dat ze eerst zoveel mogelijk wakker moest zijn voor ze ging staan, ze wou eerst zien dat ze haar achterbenen boog, ( dan wist ze dat ze die ook had) en om dat te voorkomen ging een kleine 50 kilo op haar hals zitten, grijns..... Ik heb haar maar even geholpen.
Niet door mijn -nog maar!- 92 kilo ook op haar hals te zetten, maar door haar over het hoofd te aaien, te vragen te bijven liggen...
Erkend watje dat ik ben , krijg ik dan alweer een brok in mijn keel, wanneer ze dat dan ook doet he.....
Maar na een keer of 3 weer omvallen vond ze de kracht om te blijven staan.
Tuurlijk had ik mijn camera niet bij me, dus foto's van de voeten hou je te goed. Volgende week zal ik vertellen of ze nu inderdaad ook beter loopt. Het was allemaal nogal gammel nu.
Warboel
