Ons veulen, Qadish, is intussen 13 dagen oud. Vrolijk, levendig, curieus... 'K heb al heel wat leuke momenten op de wei doorgebracht.
Onze ruin stond nog steeds apart van moeder en zoon, maar sinds 2 dagen met een enkel draadje ertussen en dat ging goed.
(In het begin hadden we een 2de draad op zo'n 3m moeten zetten om de lieve vrede te bewaren, en die afstand hebben we dus progressief verkleind.)

Dus vanmiddag de draad terug opengezet (ik moet bekennen dat het met 'n zeer klein hartje was). Een extra stuk opengezet zodat ze zeker voldoende ruimte zouden hebben om elkaar niet onder de voeten te lopen.
In eerste instantie liepen ze elkaars "domein" in en negeerden ze elkaar bijna volledig. Het gras moet dan toch groener zijn aan de andere kant van draad, niet?
Er werd wel wat gedreigd en indruk gemaakt maar zelfs niks waar IK me zorgen over maakte.

Pas na 'n uurke of zo werden de krijtlijnen uitgetekend. Dat duurde zo'n 20 minuten en is wel spectaculair om naar te kijken. Er werd gelopen, gebriesd, gehinnikt, met konten gedraaid, gestampt (maar ze hebben elkaar niet geraakt). En ja, mamma kan zich zeer indrukwekkend opstellen hoor: met Spaanse pas en nog van die truukjes...
Tja, Nexor moet zich er bij neerleggen dat hij nu niet meer de baas van 't spel is.

Toen ik om half 5 naar huis reed stonden ze op 'n afstand van 3 meter rustig naast elkaar te grazen. Enkel als Qadish wat te dicht in de buurt kwam, gingen de oren van mamma plat en kwam ze er tussen staan. En Nexor: die kiest voorlopig eieren voor zijn geld.

Lena