e m kraak schreef op zaterdag 9 mei 2009, 3:57:


Tja natuurlijk heb ook ik niet voor niks voor deze setting gekozen en zie ik niets liever dan mijn paard lekker buiten dag en nacht. Ik geloof daar heilig in dat dit het beste is voor een paard. Maar dit weiland wat al jaren 24/7 begraasd wordt is misschien toch niet zo optimaal. Ze gaat eind zomer naar een stal waar ze ook wel op de wei gaat, maar dan snachts en winters binnen, of een paar uur naar buiten. Geloof me dat vind ik niet leuk, maar ik wil gewoon niet nog een paard aan het zand verliezen. Met stal heb ik toch wat meer controle wanneer het weiland weer kaal is.

Heidi_Aiden schreef op zondag 10 mei 2009, 20:05:


Als ik mijn paard aan huis hield, zou ik zeker dit soort oplossingen verzinnen en uitvoeren, maar ik ben afhankelijk van de pension mogelijkheden in mijn omgeving en daar hebben ze geen bestrate paddocks zonder zand.
Ze gaan nu in Utrecht onderzoeken waarom ze zand eet, kan allerlei oorzaken hebben, dus daar begin ik maar eens mee.

Esterellah schreef op maandag 18 mei 2009, 13:10:


Dank je voor je antwoord, daar kan ik wel wat mee. Denk dat jouw verhaal qua oorzaken wel compleet is.
Heb haar in Utrecht laten onderzoeken op tekorten (mineralen, electrolyten) leverfunctie, nieren. Dat was allemaal in orde. Nu heb ik haar op een andere pensionstalling gezet. Ze staat nu in een weiland met gras tot aan haar kogels, met vijf andere paarden en heeft het super naar haar zin. Ik denk dat stress ook een hele grote rol heeft gespeeld. Na de verhuizing at ze nog zand en nu zie ik het haar niet meer doen. Ze begint er ook weer beter uit te zien en is niet meer zo sloom Kortom ik denk dat deze setting haar beter past. Ze kunnen op deze stal alleen in de wintermaanden niet dag en nacht op de wei, dus zal ze swinters snacht op stal staan. Jammer, maar dat is dan de prijs van deze onvermijdelijke beslissing. Ze hebben ook zandkampjes en daar zet ik haar dan met een kapje op in. Ik denk dat deze oplossing voor mij en mijn paardje het beste is. Overbodig om te melden dat ik haar natuurlijk niet 24/7 op stal ga zetten, dat zou voor mij en haar overdraaglijk zijn.

Momenteel sta ik op een grote pensionstal waar alle faciliteiten zijn die je je maar kunt wensen, mooie ruime box, goed kuil verschillende goede rijbakken, binnenbak enzovoort. Ze kunnen ook lekker op de wei, zomers dag en nacht en winters overdag. Zomers in de groep en nu met een maatje. Het enige grote nadeel is dat het weiland vrij slecht is, omdat het overbegraasd wordt in de zomer en de mest er niet uitgehaald wordt. Zo heb je hele grote mestplekken en de mest wordt er doorheen gesleept, hierdoor is er een hoge wormbesmetting. Zowel zomers als in de winter is het behoorlijk kaal en staan de paarden veel wortels te trekken. Er mag absoluut geen kuil of hooi op het land gevoerd worden.

Nu kan ik terecht op een kleine stal zonder luxe met een rijbak die vrij zwaar is, kleine stallen, maar ze kunnen wel altijd op de weide die super groot en schoon is en altijd voldoende gras, maar de paarden (zijn er maar 6) staan apart met draadjes ertussen.
Nu is mijn paard heel ziek geweest, voordat ik naar deze pensionstal kwam. (ze at veel zand en (bleek later) had ziekte van lyme te hebben. Inmiddels is ze na maanden weer goed en kunnen we weer wat met haar doen. Ik ben door haar ziekte bang dat ze van de verhuizing stress een terugval krijgt.

Nu twijfel ik of ik haar moet verhuizen zodat ze elke dag op een goede wei kan staan, of dat ik moet kiezen voor een slechte weide, maar haar de stress van een verhuizing bespaar en haar bij haar vriendin(nen) laat. Daarbij is op de grote stal het weiland 3 maanden dicht en op de kleine stal kun je het hele jaar door zoveel als je wil op de weide, ook mag je daar kuil op het weiland voeren. Ze heeft daar geen weidemaatje behalve dat ze wel naast andere paarden staat.
Wat moet ik doen. Haar hier laten met de beperkingen van het weiland of kiezen voor een eindeloze weide en op ander punten conssessies doen?

Heeft iemand een advies?