Piet schreef op zondag 24 mei 2009, 11:42:
> Als we niet meer met beloningen zouden mogen werken
> omdat we dat als te veel druk op zouden vatten, welke
> maatschappij blijft er dan over?
Nu heb je het over mensen neem ik aan?
> Alles valt of staat met beloning, van de vroegste
> verzamelaar die als beloning voor zijn gegraaf een paar
> eetbare wortels vond, tot alles wat we nu doen. Wat zou
> er over blijven? Alleen maar de angst voor straf?
Beloning, net als druk, heeft verschillende vormen. Een veilige plek is toch een enorme beloning? Dat geldt voor mensen en voor paarden.
> Van mij mag je best naar je paard kijken en dan gaan
> bestuderen hoe het overeenkomt met wat onze lieve heer Pat
> Parelli verordonneert zodat je langs die weg leert hoe je er
> mee om moet gaan hoor. Ik heb gewoon van nature een
> bloedhekel aan zulke regeltjes denk ik. Kan me ook niet
> goed voorstellen dat jij dat nodig hebt. Maar misschien
> vergis ik me in het onweerlegbare nut ervan.
Zolang je denkt dat het om regeltjes gaat, zal je je dat niet kunnen voorstellen. Het
Parelli-plan zoals ik het zie, is het bestuderen van het fenomeen paard, nadenken wat werkt voor dat individu op een bepaald moment op een bepaalde plaats. Wat vandaag een goede aanpak is, kan morgen helemaal fout zijn. Je probeert je paard continu te lezen en te luisteren naar wat ze zegt, en te handelen naar gelang.
Dat is voor een paard een beloning waar naar mijn mening (en zeker voor mijn paard) geen snoepje tegen op kan. Het betekent voor haar dat ze te allen tijde op mij kan rekenen. Haar vertrouwen in mij was niet slecht, maar het is enorm vooruitgegaan, omdat ik meer geleerd heb.
Warboel
