Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 12 november 2004, 21:15:


Ingrid, de schoenen van Smit zijn nogal veranderd. Het materiaal aan de hoefballen is super zacht en flexibel. Van inlopen van de schoenen is geen sprake (meer). (de schoenen zijn nu ook echt in 2 seconden aan!) De reden (pien) waarom je het op moet bouwen is omdat de huid van het paard dikker moet worden. Die huid is niet gewend aan 'iets' wat er omheen zit en kan nogal snel open gaan. Bij sommige paarden kun je zo 3 uur rijden, bij andere moet je het echt opbouwen anders krijg je wondjes. Sokken helpen wel maar zijn niet ideaal: er kan zand in gaan zitten (maar als je niet door mul zand/modder rijdt kan het idd een handige tussenoplossing zijn)

Gewoon vaak kijken hoe het met haar huidje gaat.

Zijn goed he, die schoenen! Baladeika hoefde er helemaal niet aan te wennen, loopt er perfect op. (voor mensen die dit lezen en denken: 'huh???' heeft haar paard hoefschoenen?! jaaaaa die heeft ze we testen ze nl uit, net als de schoenen van Marquis)

Ilona
--
let's keep on moving

e m kraak schreef op vrijdag, 12 november 2004, 17:22:


Het is niet slecht voor pezen en gewrichten. Althans niet als je met onbeslagen, natuurlijk bekapte hoeven rijdt. Dus: landen op hiel, lage hielen, straal contact met grond, hoefwand en rand van de zool op ongeveer dezelfde hoogte.

Als een paard op die manier loopt heeft het een perfecte schokdemping. Zou wat wezen als paarden in de natuur de 'berm' op moesten zoeken lol!

Wat wel slecht is voor pezen: op een vermoeid paard galoperen, en galoperen over zand wat weg slipt.

De reden waarom er toch in zoveel boeken staat dat je niet moet galoperen over de weg omdat dat 'slecht' is heeft te maken met de traditionele manier van bekappen. Ik heb hieronder een stukje geplaatst uit het boek Natuurlijk Bekappen, dat verwoordt precies waarom dat zo slecht is:

********
De schokdemping, nodig om de energie die vrijkomt tijdens de landing uit het zweefmoment te absorberen, laat bij de meeste gedomesticeerde paarden ernstig te wensen over:

* Hoefbeslag. Het is berekend en aangetoond dat hoefijzers de schokabsorberende werking van de hoefwand voor 75% teniet doen. Door de hoefijzers kan de hoefwand niet meer meegeven. Afgezien daarvan produceert een hoefijzer trillingen wanneer het de grond raakt, trillingen die schadelijk zijn en worden doorgegeven naar de hoger liggende gewrichten.

* De straal wordt door de meeste hoefsmeden gedeeltelijk weggesneden. De straal raakt de grond niet meer en speelt geen rol meer bij het absorberen van de schokken.

* Het onderbeen van het paard kan schokken opvangen mits het been een gebogen vorm aanneemt tijdens de landing. De meeste gedomesticeerde paarden staan echter hoog op de hielen waardoor het hele onderbeen in een rechtere lijn komt te staan. De schokdempende werking wordt aldus verminderd. Als het paard dan ook nog eens op de toon landt dan staat het onderbeen tijdens de landing gestrekt en kan helemaal geen schokken meer absorberen.

* De gewrichten. Bij veel gedomesticeerde paarden zijn dit de enige onderdelen die de schokken moeten absorberen. Om de schokdempende werking op te voeren gaan de gewrichten in een hoger tempo vocht uitscheiden. Dit vocht is vaak aan de buitenkant waarneembaar als een verdikking.

Al met al is het met de schokdempende werking van de hoeven en benen van gedomesticeerde paarden droevig gesteld. Het grootste deel van de dreun waarmee de hoeven de grond raken wordt doorgegeven naar de gewrichten die hier niet op gebouwd zijn. De gewrichten verslijten dan ook vroegtijdig. Arthrose op 6 jarige leeftijd is helaas geen uitzondering!
****

Ilona
--
let's keep on moving

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 12 november 2004, 21:28:


Dat zachte en flexibele hadden de oude schoenen ook hoor Ilona. Alleen je zult toch gaan zien dat na een hele tijd (jij hebt ze kennelijk nog maar pas) de hoefballen in de schoen hun vorm gaan maken.

Daarbij dat van die sok is ook niet de ideale oplossing, geef alleen aan dat het kan.

Daarbij is jouw advies nu ook niet echt wat je noemt waterdicht, want je weet niet of jouw paard nu direct dat paard is dat er 3 uur mee kan gaan lopen. Beter is het dus op te bouwen en niet 3 uur te gaan rijden en er dan achter moeten komen dat de jouwe dus wel gevoelig bleek te zijn en je het beter had kunnen opbouwen. Maar ja is weer mijn simpele beredening natuurlijk.

Maar bij deze; vanaf nu draag ik dan ook graag het onderwerp : hoefschoenen : over aan de nieuwe experts. Met mijn "oudjes" kan ik er toch niet meer over meepraten kennelijk .

Daarbij ging Frans toch ook de hoefschoenen van Smit aanmeten?

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 12 november 2004, 21:39:


... en ik nu maar denken dat het grootste deel van "De Natuur" uit berm bestond....
Maar, alle gekheid op en stokje, dit 'natuur' verhaal bracht mij weer een link in herinnering waarop ik een stukje vond over 'The Truth about wild Horses':

They always look so nice in the movies: the band of horses runnin' wild and free, manes and tails flowin' gracefully in the wind, not a care in the world, nothin' to do but get fat on the thick grass.

Truth is, those movie horses are probably part of someone's carefully tended herd.
For one thing, the manes and tails of wild horses usually end up a tangled mess of snarls, knots, burrs and stickers. Ask any horse owner who turned their critter loose in a field for a week or more.
A lot of folks who don't know any better - and some who should - claim that horses are best off runnin' free in the wilds.
To my way of thinkin', such folks must really hate horses.

The fact of the matter is that there ain't hardly a critter on God's green earth that lives a more miserable life than a wild horse. They live scared, are always in danger, have a lot of pain, and die young.
Horses were designed in such a way that they need people carin' for them so's they can live a good long life.
Take, for instance, a horse's hoof. If a horse runs on soft ground, his hoof will keep growin' and growin'. After a while, it gets long, curved, and cracked. When that happens, the poor critter's got nothin' left to do but die.
A number of years ago, some cowhands in the Sangre de Cristos came across the skeleton of a wild horse on top of a mesa. The horse's hooves were more than a foot long, and had curved to where the cayuse couldn't stand up.
The wranglers found that critter in a circle of bare ground. Since it couldn't walk, it nibbled at what grass it could reach. When the grass around it was gone, the horse died a slow, miserable death by starvation.
On the other hand, if the ground is rocky enough to wear down a horse's hooves, most likely it's too rocky to grow the amount of feed he needs to stay healthy.
Folks who spend much time with horses soon find out that their four-legged friends are downright accident-prone and get sick without half tryin'. If there's a gopher hole or a poison weed in a field, a horse will most likely find it.
Besides that, most any sickness seems to go straight to a horse's feet. And, as the sayin' goes, "no feet, no horse."
We shouldn't blame the horse for not knowin' enough to stay out of trouble - after all, his brain's not much bigger than a good-sized walnut.
Part of the problem is the horse's neck. The good Lord gave him that neck so's he'd have extra good balance. It also lets him graze without kneelin' down. Trouble is, when a horse gets sick, that neck's too long to let him barf up the poison in his stomach.

That yucky stuff that's makin' him sick gets into the critter's blood, and tends to congregate where the blood flow is the slowest - out in the feet.
Down the critter goes, and if he ain't got a friend around of the two-legged variety, he's usually not long for this world.
Sure, there's nothin' purtier than a herd of horses gallopin' across a field - manes and tails blowin' in the wind.
But let me ask you somethin': If them horses are out in the middle of nowhere, who's gonna 'preciate that beauty?
Certainly not the horses.
Horses can see better than people at night. That's to help them see all the nasty critters lurkin' around in the dark, hopin' to rip a chunk out of the horse's hide. The trade-off is that a horse can't see too good in the daylight. They can only make out a few colors, and everythin' looks a bit fuzzy.
That's why you want to move slow and steady around a horse - so he knows what's goin' on even if he can't see it too good. Otherwise, he's likely to get real spooky.

So, next time you think about wild horses, remember that the good Lord put them here for us to enjoy - and for us to take good care of them, so's they can live long, happy lives.

Ja sorry Ilona dat ik je serieus bedoelde post misbruik, nothing personal hoor. Maar ik vond de visie van Cowboy Bob goed voor een :) op deze overigens zo serieuze site.

M.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 12 november 2004, 21:28:


Holly liep en loopt er ook perfect op, ze heeft ze de eerste keer 3 kwartier aangehad, en vandaag, 3 dagen later, voor de 2 e keer.
Na een paar minuten echter zag ik wat bloed in de voorste kootholtes en heb ik uiteraard de schoenen uitgedaan, ik wil eerst de oorzaak vinden en behandelen.
Omdat het al schemerde heb ik niet goed kunnen zien of de huid wat geschaafd is of dat er misschien sprake is van mok. (Zelf denk ik het laatste).
Morgen maar weer even kijken en zonodig behandelen.

Ook viel het mij deze tweede keer op dat ze helemaal op de toppen van haar tenen (achter) ging staan, beetje verkrampt, hoewel de schoenen goed leken te zitten. Na een paar minuten rijden was dat over.

De schoenen trek je inderdaad zo aan en uit, heel makkelijk, en ook die ski-sluitingen zijn erg handig.

Heb ik het goed begrepen dat het rubber de kroonrand en de huid van de kootholte niet mag raken? Anders wat eraf laten halen?

Smit heeft mij niet verteld dat ik het dragen moest opbouwen, zou wel in de gebruiksaanwijzing erbij gezet mogen worden (Fraaaahaaaaaans....)

Groet, Pien

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 12 november 2004, 21:42:


Ok, nou jij zegt altijd dat ze ingelopen moeten worden... Deze schoenen hoef je dus niet meer in te lopen.


We hebben een afdruk gemaakt van de hoef dus ook de hoefballen dus die is er al, lijkt mij... Maar het kan zijn dat er nog meer in komt, dat weet ik niet.


ja, ik toch ook?



Die ook uit de mijne te halen is.



De schoenen zijn nogal veranderd de laatste tijd, en zijn aan het veranderen. Over een tijdje weet ik ook niet meer hoe ze zijn


Hoezo Frans? Omdat ie man is? Nee hoor, ik heb het van Gerrit geleerd toen hij hier was. Ik ga ze dus ook aanmeten, wrs samen met Frans, we gaan meestal samen bekappen omdat dat meer fun is En minder zwaar, elk 2 hoeven

Ilona
--
let's keep on moving

Spirithorses schreef op zaterdag, 13 november 2004, 0:08:


Zo dat is al best lang!


Niet gaan rijden met de schoenen tot het over is, dan wordt de wond alleen maar groter.



Vreemd. Misschien zat ie niet helemaal goed, dat kan. Tip: als je de schoen aandoet, beweeg die dan even heen en weer over de hoefballen, je hoort 'plop' als ie goed zit en als ie al goed zat beweegt het niet.

Als je dit niet doet zakt het na een korte tijd vanzelf goed, dat kan dus verklaren waarom ze na een paar minuten normaal liep. Kan natuurlijk ook zijn dat ze al een wondje (korstje) op de hoefballen had en dat dat pijn deed in het begin en dat het los ging door de schoenen zodat er geen extra druk meer op zat en ze dus niet meer pijn had.


Ehm zou ik even moeten kijken, weet ik niet meer. Ik ben met 2 soorten schoenen bezig en ik heb ze beide nog maar 1keer aangedaan. Ik weet wel dat de achterkant niet te hoog mag zijn, het paard moet er tijdens het galoperen bv niet tegen aan komen. Mail smit anders ff, of beter: degene die de schoenen aan heeft gemeten.


Ja idd, maar ik denk dat het de bedoeling is dat degene die de schoenen aanmeet dat allemaal vertelt. Maar ok, dan nog zou een gebraanwijzing handig zijn.


eh? voor de gebruiksaanwijzing?

Ilona
--
let's keep on moving

Marianne schreef op vrijdag, 12 november 2004, 22:36:

hahahaha wat een cowboy

Ilona
--
let's keep on moving

Ilona Kooistra schreef op zaterdag, 13 november 2004, 0:39:

Huh?? Dat is niet in me opgekomen deze beredening. Nee ik dacht aan Frans omdat iemand dit hier op het forum had gezet. Vandaar. Daar stond geen Ilona, maar Frans. Weet alleen niet meer wie dat schreef destijds.

En ja ik weet dat de schoenen veranderen. Mijn kennis van dat 4 span hoefschoenen, heeft vaak nieuwe schoenen nodig. Op de een of andere manier loopt 1 pony ze altijd kapot. En daardoor zie ik ook daar steeds de nieuwe modellen. De vorige zonder bandje en met staalkabel had hij al, nu gaat hij binnenkort ook het nieuwste model krijgen. Weet niet of die staalkabel daar nog inzit, maar zo ja, dan kun je (Pien) er aan de achterkant niets afhalen. Het kapotlopen overigens van deze schoenen is nog bij Smit in onderzoek. Het vorige model met die staalkabels vallen steeds uit bij die pony ondanks goede pasvorm.

Maar nogmaals, ik ben blij dat er meerderen met ervaringen komen. Mijn tijd van informatie verstrekken is daarmee dus bij deze voorbij. Dat mogen de nieuwe experts gaan doen (nogmaals met .)

Groeten
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 12 november 2004, 21:39:


misschien kan dit in een KADERTJE op de site
hoeft de vraag niet keer op keer gesteld

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 13 november 2004, 8:36:


Nou, Ilona, ik zei Fraaahaaans omdat ik dacht dat Frans bezig was het hoefschoenengebeurenaanmetingsgedoe te leren van Smit, niet schakelende dat ook jij dat wel eens zou kunnen zijn. Zo zie je maar weer he, dit zijn bij mijzelf een van de dingen waar ik "hard"op ga als men dit over mij denkt en nu doe ik het zelf ook. (Ter verduidelijking : Ik doe precies hetzelfde werk als J a c k (---> heej, als ik het zo schrijf wordt het niet groen, of wel?) . Is dat ook weer uit de wereld.

Verder, Ingrid, zit er inderdaad staalkabel in de schoenen. En een prachtig rode skisluiting met zo'n grijs clipbandje om bij te stellen.
Deftig in 2 kleuren : Zwart en bruin (zal wel met de sterkte te maken hebben). Ik zal Klaas Feuth vandaag effe mailen met mijn vragen. Groet, Pien