van der Loo-Claes Veerle schreef op donderdag 4 juni 2009, 22:06:


Volgens mij bedoelt Trudy het paard licht te verdoven (niet volledig in slaap) door een DA, zodat ie rustig blijft en niet in paniek slaat en zo het paard bekappen. Zo kan én het paard én de bekapper niet gewond raken. En dan kan het paard weer even door.

Trudy, zeg het als ik fout ben he :)
Groetjes

verasita schreef op donderdag 4 juni 2009, 21:47:


Er is geen beter antwoord. Allereerst verdoven en hopen dat het wel gaat als ze van roze olifantjes staat te dromen en anders plat spuiten en in alle rust de voeten doen.
Een paar weken geleden heb ik het zo nog moeten doen met Allegra
en achteraf is dat een goede beslissing geweest. Ik had ruim de tijd om de voeten te bekappen. Dan koop je tijd en kun je aan een oplossing werken.
Afhankelijk van hoe groot het trauma van het voeten geven is , kun je dat alleen met gericht en consequent positief trainen.
Maar het hoe is eigenlijk moeilijk zo even uit te leggen en de mensen zullen er, als ze het durven, flink mee aan het werk moeten.
Ook de angst voor die bepaalde plek is te overwinnen. Ik wil de mensen best adviseren.
Hoever is het bij Koewacht (bij Hulst) vandaan, een pesteind zeker?

van der Loo-Claes Veerle schreef op donderdag 4 juni 2009, 21:37:


Natuurlijk kan dat!

Toen onze oude Shire (ook geen lichtgewichtje) hier kwam heeft ze de eerste de beste hoefsmid die langskwam ook de hoek in getrapt. Hadden we niet verwacht, want ze gaf ons best pootjes.
Uiteindelijk bleek ook zij bij haar vorige eigenaresse de hoefstal 180 graden om te hebben gekregen. Ze stond te trillen als de hoefsmid al naar haar keek.

Met clickertraining is dit helemaal goed gekomen. Gevolgd door een hele geduldige bekapper, die haar braaf na iedere beurt op een door ons toegeschoven appeltje trakteert. Inmiddel vind ze hem een hele toffe peer die best aan haar voeten mag klooien.

Ik zou dit paard eerst een keer onder sedatie bekappen zodat de ergste ellende verholpen is. En dan hard aan de slag gaan hem te trainen en te leren dat het allemaal helemaal niet zo doodeng is als hij denkt.

Wel deskundig sederen trouwens, en snel werken, want als hij zo heel paniekerig is en hij breekt door de sedatie heen ben je nog verder van huis.

marjolijn schreef op vrijdag 5 juni 2009, 11:32:


Ik ben gisteren er nog even langs geweest, en ik word er niet vrolijk van. Je zie aan de ogen van het paard dat hij pijn heeft ook stamp hij steeds met zijn linker achter been legen zijn rechter achter hoef aan. Heb ook nog met de eigenares gesproken en stelde haar ook voor om het misschien onder verdoving te behandelen. Ook dat hadden ze gedaan. Eerst werd ze suf en ging ze hangen, maar al vlug leek de verdoving uitgewerkt te zijn, en was het terug een en al paniek. En Piet ik denk dat het van Koewacht naar Geetbets zo een uur en half rijden is.

van der Loo-Claes Veerle schreef op maandag 8 juni 2009, 22:13:


Ja. Vandaar dat goed sederen en snel werken.... Verdoven heeft geen zin trouwens, maar je zal sederen bedoelen. Gewoon nog een afspraak maken zou ik zeggen, totdat alles goed is. En dan ook gelijk naar mok kijken, want dat stampen kan daarop wijzen. Ook al iets om snel te behandelen, zeker bij dit soort paarden. In dit geval dan welllicht eerst een prik want beentjes wassen zie ik niet zo snel gebeuren.

Ik vrees dat dit wel een kwestie van aanpakken en doorzetten zou moeten zijn.