Moniek schreef op donderdag 25 juni 2009, 14:00:


Geluk gehad denk ik. Mijn moeder zegt altijd: dat wat ik in mijn kop heb, niet in mijn kont zit en dat is wel een beetje waar .
Maar vergis je niet hoor. Het is ook niet altijd ideaal. Ze verhuizen minimaal 2 keer per jaar van plek en daar heb ik niets over te zeggen behalve dan: "ik stop er mee", ze staan vaak achter prikkeldraad, rijden/trainen is gewoon een heel gedoe en doe ik gemiddeld eens in de 2 maanden, teken, naar 100 hectare lopen duurt +/- 30 minuten (vouwfietsje aanschaffen voor in de auto?), bijvoeren met hooi mag niet, aan het eind van de winter vind ik ze vaak net te schraal worden en aan het einde van de zomer een beetje te dik. Geen verharding in de wei waardoor hun hoeven getraint worden.

Maar als ik het vergelijk met +/- 4 jaar geleden (pensionstal, weidegang alleen in de zomer een paar uurtjes) is dit echt tegek!
Als ik vroeger opstal kwam in de winter dan voelde ik me altijd zo schuldig, te weten dat zij de hele dag op stal hadden gestaan. Nu als ik bij ze kom is het altijd fijn. Ik doe nu haast nooit meer datgene waar ik ze ooit voor gekocht heb maar ze lijken gelukkig.
Soms ben ik wel een klein beetje jaloers op alle leuke avonturen die iedereen hier met hun paarden beleven. Maar ja, je kan niet alles hebben toch .

Groetjes Deborah

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 25 juni 2009, 14:42:


Gelukkig ligt er een soort pad voor de beheerder dus mijn vouwfietsje mee het veld in...

Debbie schreef op donderdag 25 juni 2009, 14:58:


ja nu lees ik je hele verhaal. wauw ! al vind ik het persoonlijk (en jij ook ?) een beetje dubbel. Jij hebt je eigen belangen om paarden te houden in mijn opzicht helemaal weggecijferd. Ik denk niet dat ik dat kan. Ik zorg zo goed ik kan voor al mijn dieren, maar ik heb ze in de eerste plaats uit 'eigenbelang', omdat ik het leuk vind met dieren bezig te zijn, of te observeren.... voor de buitenritten en de wandelingen in het bos met de honden....enzomeer. Jouw optie 24/7/365 zou ik dus daarom niet zien zitten, maar miss een gulden middenweg?
zoals je zelf zegt, je kan niet àlles hebben he?
succes met de rit..... kan je later eens wat foto's posten ? ben benieuwd.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 25 juni 2009, 0:15:


Dacht ook dat het een groter aantal km was dat gereden zou moeten worden. 18km is zeker haalbaar.

Debbie schreef op donderdag 25 juni 2009, 14:49:


Klinkt mooi! happy horses op 100 hectare. Prikkeldraad zou ik wel vervelend vinden, maar ja, op 100 hectare zie je de omheining niet eens.
En aan het einde van de winter iets dun en aan het einde van de zomer iets dik, dat is toch het gewone natuurlijke verloop. Lijkt me heel gezond.

Moniek

Moniek schreef :>

Dat afvallen zal wel meevallen. Onze Amber en Quiberon zijn we pas gaan ophalen uit een natuurgebied van 11 hectare. Die zijn <ahum> 'iets' in overconditie de winter uitgekomen.
Groet, Pien

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 25 juni 2009, 15:04:


Afgelopen zaterdag ochtend was het dan zover. Best spannend want zo een fietstocht hadden we nog niet gedaan. Maar het ging echt boven alle verwachtingen goed. Zina, de jongste aan de fiest was geen enkel probleem.
Het comando Ho kent ze inmiddels zo goed dat ze al gauw in de gaten had dat ze maar beter gewoon kon lopen of draven en netjes bij mijn man kon blijven.
Het was echt een heerlijke rit. We waren om 5 uur vertrokken en kwamen om 7 uur aan. we hebben een korte pauze gehad om wat muggen/dazen spray op te doen. Helaas kwamen op het einde van de rit toch de dazen nog. Dan zijn de paarden ook echt niet te houden.
Midden op de wei de paarden losgelaten. Ze bleven nog even bij ons maar zijn daarna op onderzoek uit gegaan. Onder het kopje "mijn paard" heb ik een aantal foto's van de rit en aankomst gezet. Ik weet niet zo goed hoe ik hier een linkje kan plaatsen.

Spirithorses schreef op donderdag 25 juni 2009, 20:20:


Toch zijn ze wel wat mager hoor aan het einde van de winter. Zeker de jongste. Maar tegen de tijd dat ze hun wintervacht ingeruild hebben zien ze er altijd weer uitstekend uit!

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 25 juni 2009, 15:04:


Ik denk dat mijn radicale beslissing ook veel te maken heeft met hoe mijn paarden vroeger stonden. Ongeveer 4 jaar geleden kwam ik via een site die boomloze zadels verkocht in aanraking met PN. Het boomloze zadel is nooit gekomen, PN is gebleven. In die tijd stond ik op een pension stal en was het winter. Mijn paarden kwamen niet tot amper buiten en waren stik sjagerijnig.
Vervolgens is de winter nog niet voorbij en heb je niet 1, 2, 3, een passende oplossing gevonden. Ik begreep inmiddels meer maar was (nog) niet bij machte om iets aan hun situatie te veranderen. Vele slapeloze nachten heb ik ervan gehad. In die zomer vond ik een plek waar ik met nog wat gelijk-gestemde een padock met inloop stal kon realiseren. Achteraf bleek de lokatie te klein voor het aantal paarden en viel mijn oudste merrie de andere paarden aan. Dit met als gevolg dat mijn merries 2 maanden in een soort bak hebben gestaan zonder beschutting. Ook niet echt ideaal en opnieuw slapeloze nachten.
Toen heb ik via via geluk gekregen en kon ik met mijn paarden terecht waar ik nu sta. Een heuze opluchting te weten dat ze vrij en blij rond sjokken en geen slapeloze nachten meer.
Inmiddels is mijn leven dusdanig veranderd dat ik ook niet meer iedere dag de intensieve verzorging die paarden nodig hebben op me kan nemen. Te weten dat de natuur hen voorziet in dat wat ze nodig hebben maakt dit de meest ideaale oplossing voor ons allen.

Debbie schreef op dinsdag 30 juni 2009, 10:40:


Mooi, een beetje mager, vooral als je jong bent. Dat kan je voor veel narigheid behoeden, als mens en als paard!