Kaat_E schreef op zaterdag 11 juli 2009, 16:39:


Elke dag is er eentje ...
Stel ook vooraf de grens waarover je niet over gaat zodat ze niet onnodig lijden hoeft. Als het ooit zover komt, vervaagt die grens automatisch omdat afscheid nemen nu eenmaal pijn doet. Maar op zulk moment moet je inderdaad eerst aan het dier zelf en dan pas aan je eigen verdriet denken. Geen makkelijke opgave, maar zoals je reeds vermeldde: jij zult dat wel goed kunnen inschatten voor jullie beiden.
Geniet nog met volle teugen van elke dag dat ze nog bij je kan zijn.
Cindy

Kaat_E schreef op zaterdag 11 juli 2009, 16:39:


Nu Kaat E, dat is dat een diagnose in ieder geval. Het lijkt mij een rustig gevoel als je eindelijk weet wat er aan de hand is.
Ik denk ook dat je er alles aan gedaan hebt, en zoals we allemaal hier weten stopt het leven van ieder dier en mens 'n keer.
Neemt niet weg dat definitief afscheid moeten nemen een heel emotionele en ingrijpende gebeurtenis zal zijn.
Geniet van de tijd die jullie samen nog hebben!

Groet,
Wil.

Wil schreef op zaterdag 11 juli 2009, 19:04:


Toch wat duidelijkheid dus. Geen echt goed nieuws, maar ik denk niet dat je dat verwachtte, al blijf je natuurlijk ergens hopen.
Ik wens jullie nog een fijne zomer samen en veel sterkte als de tijd van het afscheid er aan komt.

Kaat_E schreef op zaterdag 11 juli 2009, 16:39:


8 jaar geleden heeft mijn merrie precies hetzelfde gehad. Ik heb haar een jaar lang gegeven wat ze maar wilde eten tot idd het moment daar was dat ze niks meer wilde/ kon eten en alleen maar diaree had. Tis heel hard, maar je weet idd nu wat er komen gaat en wat je nog voor haar kunt doen om het zo draaglijk mogelijk te maken voor haar. Dat geeft wel wat rust.

Veel succes en sterkte.

Bedankt allemaal!

Kaat & Gentle

Nieuwe update:

Uit de buikpunctie is niets pathologisch gekomen.

Bloedwaarden zijn nog steeds gestoord (zelfde parameters als met pasen, maar nog iets hoger).

Dus eigenlijk zijn alleen de maagzweren en de losse tanden nieuw.

We doen dus gewoon verder.