Eergisteren tegen de avond kwam er zware wind op (nog geen bliksem al een geluk). De ideale moment voor schriktraining, niet?! Dus ik met een grote witte tuinparasol de weide in
Wow ... Corazon, Amaroc en Enamorado stoven alle kanten uit. Ik ging recht op Invierno en El Niño af (klein testje). El Niño dacht als gij hem pakt bij zijn vleugels, bijt ik in zijn knoesels
Neen, hoor hij bleef staan en vond het jammer dat hij zo klein was, want hij kon er niet aan
Invierno: stond erbij en keek ernaar: 'Waar komt ze nu weer meer af, gans!'
Helemaal niet onder de indruk, beet er eens in, trok er eens aan. Ik mocht hem op zijn achterwerk heen wrijven, op zijn rug leggen. Pfff ... niet spannend genoeg.
Corazon wou toch ook wat dapperder zijn en kwam ook een kijkje nemen. Uiteindelijk zag hij er ook geen kwaad meer in.
Enno bleef rond razen. 'Wie in hemelsnaam heeft die witte tijger losgelaten'.
Rock dacht: 'als ik hier stilletjes blijf staan en alles in de gaten hou, laat ze mij wel met rust met haar onnozel gedoe.'
Ik klap hem dicht, ondertussen de klein mannen trekken en sleuren aan het ding. Leuk speeltje. Rock en Enno komen wel met het hoofd laag, dicht bij elkaar, maar blijven een afstand van 2-3 meter behouden.
Gisteren met Rock op de baan, diverse witte (BBQ) tentjes toch wel tegengekomen. Hij leek te denken: 'Zut Alors, hoe kan dat, ze zit op mijne rug!' Hij bleef rustig onder
Warboel
