Ulrike schreef op zondag 26 juli 2009, 21:14:


heb even een AHA-Erlebnis op dit moment

Ulrike schreef op zondag 26 juli 2009, 21:21:


Aan de lange lijnen zou een uitdaging zijn, Carmen zover al kennende
Heb ze niet meer, zal ze moeten gaan kopen. Voor in nabije toekomst zal dat wel moeten lukken, zal de decathlon eens binnenschieten.
Cursus bekappen staat ook nog ergens op mijn verlanglijst, heb sinds zaterdag mijn eerste raspen en ga voorzichtig scheur in Player haar hoef wat bijhouden en zien of ik Carmen haar hoefwandjes ook wat zal kunnen bijhouden. (Onder deskundig en alziend oog van Simon Lingbeek)
Beginnen met binnenkort het boek te bestellen.

Meenemen als handpaard; Carmen is braaf en volgzaam genoeg. Player is daar, vrees ik, niet de geschikte leidmerrie voor. Op de wei lijkt ze zo kalm maar buiten is ze een hittepetit, zenuwachtig vaak, rusteloos en heb in het bos mijn handen vol aan haar. (Ze is en blijft een temperamentvolle volbloed) Wandelen op de dijk of op straat zou wel gaan maar dan kan ik evengoed ernaast lopen, Player geniet daar erg van en ik maak mijn jongste zoon (en de buurjongen )blij die dan met Carmen mogen wandelen.

Jacqueline v d Berg schreef op zondag 26 juli 2009, 23:07:

Jacqueline v d Berg schreef op zondag 26 juli 2009, 20:30:


Ja ik ben van plan om de magnesium toch weer te gaan geven. Wie weet gaat het wat doen op de langere termijn. Ik had aan de veearts gevraagd of het geven van magnesium goed is in ons geval, maar hij vertelde dat hij laatst op een bijeenkomst over insulineresistentie hoorde dat het niet werkte. Nu is mijn veearts wel eentje van de oude stempel en nogal tradi ingesteld dus wat dat betreft tel ik niet zo zwaar aan sommige ideeen van hem. Hij vertelde wel dat ik alles al deed om hoefbevangenheid vanwege de insulineresistentie te voorkomen (graaskorf op, veel beweging, alleen hooi, goede bekapping, geen stress, geen suplementen enzo), maar dan nog wordt hij hoefbevangen. Je kunt je misschien wel voorstellen dat we er hopeloos van worden. Nu heb ik laatst een apparaat gezien, de portieruif, waarmee je je paardjes over de hele dag door porties hooi kunt geven. Hij opent en sluit op de ingestelde tijden. Dit zorgt ervoor dat de glucosespiegel stabieler blijft in plaats van pieken en dalen wanneer je wat minder vaak op een dag voert. Dus hier ben ik naar aan het informeren, zal wel wat kosten .

Ik kan me voorstellen dat het bij Carmen dan wel wat lastiger is om haar beweging te geven als ze haar pensioen al verdient heeft. Onze Happy is nu 15 en zou een hele leuke sportpony zijn voor ruitertjes die niet zo bang zijn aangelegd. Hij is verzot op menselijke aandacht, wil alles onderzoeken en meemaken. Ik loop ook met het idee rond om hem als handpony mee te nemen tijdens bosritten maar mijn vriend ziet dat niet zo zitten. Mijn leidpaard en Happy botsen nogal van karakter. En dan heb ik nog onze Amon (D-pony) maar die is weer heel onderdanig aan Happy (die overigens een B-ponytje is). Ben hem nu toch maar weer aan het rijden (als het ff kan vanwege die rotdazen) zodat hij toch beweging krijgt. Ik ga wel iemand zoeken die heb ook zou willen rijden, want ik heb op deze manier geen tijd voor mijn andere 2 paardjes .

Groetjes Jolanda