Frans Veldman schreef op zaterdag 15 augustus 2009, 12:56:

"we dénken dat we dit weten"
de realiteit bewijst anders, had ik Maninka van nu 23 de laatste paar jaar gewoon in de kudde gelaten snachts en bij ontij, dan was ze waarschijnlijk al een hele poos op algeheel natuurlijke wijze neergezegen en ter ziele gegaan ......
na een voorafgaande toch wel te lang durende periode van graatmager worden, kniezen, opgekropt staan en algehele futloosheid
nu is ze daarentegen veel beter dank zij een droge-niet-klamme stal, uit de wind en tocht, uit de regen en sneeuw, even weg van de groepsdruk (ze staat gewoon apart tussen de bende snachts), géén deken maar wel een droge propere vacht én voldoende bijvoer onder de vorm van pulp en wat musli, jaja
ook Lenora van nu 28 werd deze zomer té mager, rimpelig, sloom en amper nog in beweging : dankzij een dagelijkse bak pulp + musli is ze weer aktiever met een gladdere vacht, geinteresseerder en ze waagt zelfs weer een galopje.
Het is hier de ganse zomer al gortdroog met nauwelijks een spat regen maar zodra dat verandert, het zelfde systeem als maninka.
Die beestjes zijn gewoon zo oud dat hun tanden zò afgesleten zijn dat ze niet enkel nog hooi kunnen verwerken maar duidelijk nood hebben aan wat extra.
Dat doe ik dan ook gewoon uit ethisch standpunt dat een dier ook in zijn oude dag nog mededogen verdient en daarom zo verzorgd moet worden dat haar levenskwaliteit zonder overdrijven toch wat beter dan "leefbaar" mag genoemd worden. Natuurlijk is het niet, ze zouden allebei gewoon levend weggeteerd zijn.
Ik vermoed dat ze nu gewoon van een hartstilstand of ander falen zullen neerzijgen, tenzij euthanasie zicht aandient op een zeker moment !