Eva Saegerman schreef op zondag 16 augustus 2009, 10:55:


Geen enkel idee! Ligt aan hoe jij bent en hoe gezellig het is waar je vandaan zou moeten komen. Ik was vroeger een puber die een kwartiertje langer ergens mogen blijven nou niet echt een beloning vond. Een kwartier? Pfffff ... dat is 15 minuten en vond dat eigenlijk belachelijk, wat had ik daar nu aan? Zo zat ik in elkaar. Ik vond dat ik verantwoordelijkheid genoeg had om zelf te bepalen hoe laat ik thuis kwam en deed dat dus ook, ongeacht de consequenties. Ze sloegen me toch niet dood
Met mijn kinderen (inmiddels alle twee volwassen en zelfstandig) heb ik het anders gedaan. Vanaf een bepaalde leeftijd mochten ze uitgaan. Tijdstip thuis? Daar deed ik niet aan, wel veilig thuiskomen, dus altijd met z'n tweeën (vriendinnetje blijven slapen of bij vriendinnetje blijven slapen). Eerste paar keren werd het natuurlijk ochtendwerk, daarna ... wanneer ze het genoeg vonden, dus redelijke tijdstippen. Door vertrouwen te geven krijg je vertrouwen terug.
Leg de link eens, als je wilt, naar de paarden?

Gea R schreef op zondag 16 augustus 2009, 11:08:

En je hebt kinderen die hebben én een groot verantwoordelijkheidsgevoel én zijn vrijbuiters. Ik ben er zo eentje. Ik word kriegelig van opgelegde kaders, schop er graag tegen aan, maar heb wel een enorm verantwoordelijkheidsgevoel naar mezelf en mijn omgeving toe. Ik vind dat veel opvoeders straffen om dat het zo hoort, niets uitleggen en zeker niet laten zien wat het met de opvoeder doet. Ik ben ook geen "praat"mama geweest, alles dood praten, heb ik ook een broertje-dood aan, maar als ze iets deden wat ik niet zo prettig vond, gaf ik wel aan waarom ik het niet prettig vond of dat ik er zelfs verdrietig van werd ... dan zag je ze denken "ja ... dat zou ik ook niet leuk gevonden hebben". Er zijn natuurlijk altijd extremen boven de extremen, maar de gemiddelde peuter/kleuter/tiener/jong volwassene doet nu ook weer geen dingen waarvan je denkt "crisis, nu moet ik ff serieus hard gaan ingrijpen". Het lost zich 9 van de 10 keer wel op door de keerzijde van het gedrag duidelijk te maken. Ik ben niet zo goed in straffen, ik vind alles zielig ... dat zal ook wel niet goed zijn!

Zolang zit ik nog niet in de "paarden", maar ik ken weinig andere "huisdieren" die zo mishandeld worden als paarden.
Dikbillen is een mooi staaltje menselijke interventie ... het "soort" zou zich zonder onze bemoeienissen niet in stand kunnen houden.
Uiteraard zijn er veel meer misstanden in de wereld, kinderarbeid/dwangarbeid door de grote merken kleding in ontwikkelingslanden, mensenrechten in China (maar wel allemaal in het oranje voor de buis of op de tribune ... gadver!) etc. etc.
Je kunt wellicht niet de hele wereld redden. Maar ik ben er heilig van overtuigd dat als iedereen nu eens wat bewuster zou leven (dus ook niet zo'n goedkoop artikeltje kopen, maar gewoon een eerlijk product of misschien iets langer sparen), goed is voor zijn buurman en dieren in zijn omgeving naar de behoeften van het dier zou behandelen ... dan zou de wereld er een stuk "mooier" uitzien. Helaas is dit een utopie, de macht van het geld misschien? Het zijn bijzonder sterke benen die de weelde kunnen dragen ...

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 20 augustus 2009, 9:56:


Hebben die kinderen geen ouders die ze brengen én halen? Mijn dochter heeft toen ze klein was ook leren rijden op een manege. Wel een kleintje. Dieren gingen na de les gewoon de wei op, zagen er fantastisch verzorgd uit. Je moest het niet in je kop halen met een zweep of sporen aan te komen zetten. Ook ik ben wel eens ergens anders geweest en heb in 2008 ooit 3 hele lessen op een manege gevolgd, ik vond het niets. De paarden mochten daar alleen op maandagochtend naar buiten, verder stonden ze binnen in schijthokjes ... ik wilde daar geen deel van uitmaken en ben er nooit meer geweest. Ik wist toen niets van paarden en nog helemaal niets van NH of PN, maar ik heb wel een normaal verstand en gevoel in mijn lijf ... dus als ouders én kinderen eens willen nadenken is het zo afgelopen met dit soort dierenexploitatie. Geen vraag, geen aanbod meer!

stumperd schreef op donderdag 20 augustus 2009, 12:19:


Ik heb van mijn instructrice een leuke oefening, die volgens mij ook werkt, geen slangenvolte maar slangenlijnen. Gewoon een vast punt aan de overkant uitkiezen, daar wil je uitkomen. Iedere keer iets laten bogen en zodra het neusje afwendt, weer de andere kant op, dus hele flauwe golfjes. Eerst alles rustig in stap, daarna in een langzame draf. Leuke gymnastiekoefening, ze worden er lekker soepel van, en volgens mij voor Lily een mooie oefening om van haar oude patroon af te komen. Die Lily van jou heeft behoorlijk wat meegemaakt hé?