Piet schreef op maandag 14 september 2009, 0:38:


Even nadenken bij wat je schrijft.... en dan voor de geest zien te halen hoe het eruit ziet.... Chaser had vroeger van die prachtige hele smalle witte bergrugjes...
Simpele haal met een mesje erdoor, en klaar was klara.
In de loop van die 2 jaar zijn de voeten ontzettend veranderd.
Het is allemaal niet meer zo netjes als het was.
Omdat de bodem andere eisen aan de voeten stelt.
Kennelijk passen ze zich dus wederom aan.
Ik weet nu het verschil tussen een volgelopen zool, veroorzaakt door uitwaaierend en overgroeiend steunsel, en een dubbele of valse zool, veroorzaakt door dood materiaal wat nog niet afgestoten is. Door droogte dus....(wat hier het geval is)
Op natte ondergronden kun je dit wegkrabbelen, hier in deze contreien blijft het dus 'plakken' en vormt een harde laag.
Ook de steunsels veranderen. Ze worden vele malen dikker en ook anders van vorm. Oh, en keihard.
Er was hier ooit een discussie. Over steunsels wél altijd volledig verwijderen, dus gelijk maken aan zool, met risico op dichtgroeiende straalgroeven...
of steunsels net niet dragend maken, dus mm werk....

Hoe zat dat ook alweer? Want ze kweken toch niet voor niets zulke stevige steunsels?

Wil schreef op maandag 14 september 2009, 0:58:


Ik bedoel dat wanneer je de zool volgt in de teen, in de kwartieren en daarmee de lengte van de hielen bepaalt, je dit eigenlijk ook precies zo kunt doen voor de steunsels.
In ieder geval moet je wanneer je de steunsels een keer kort maakt vanuit de hiel aan de achterkant van die steunsels dezelfde witte lijn zien. Deze verdwijnt ongeveer in het midden van de straal in de zool.

Piet schreef op maandag 14 september 2009, 8:24:


OK. Duidelijk... ik stop... dit is iemand anders z'n topic!

Terug naar dagboek van ijzerloze haflingerhoeven