Piet schreef op zaterdag 12 september 2009, 22:01:
> Ik denk zo langzamerhand dat een paard wat bevangen
> raakt ( maar wat onder redelijk optimale omstandigheden
> gehouden wordt) voor die tijd geen optimale hoeven had.
> Dat dus door een optelsom van allerlei ellende de voeten het
> niet meer aankunnen en daardoor bevangen worden en dat wat
> wij denken dat de accute oorzaak is, niet meer is dan een
> logisch gevolg.
> Iemand commentaar?
Piet, bij deze onze ervaringen met
hoefbevangheid:
Dit jaar was een ruin van ons (16 jr) plotseling zwaar
hoefbevangen (bloed kwam door de witte lijn en hij liep amper meer). Na een paar dagen alleen hooi en beweging ging het snel over. Echter weer terug op onze weide binnen een week weer compleet mis. Eerst dachten we nog dat de oorzaak alleen een portie wortels was geweest.
Onze weide was in die periode erg droog en kort gras. Bemesting afgelopen 2 jaar door onze eigen compost. Met bekappen bleek ook onze merrie
hoefbevangen te zijn/of geweest. Ze liep echter niet kreupel of stijf.
Nu blijkt kort droog gras ook erg veel fructaan te kunnen bevatten dus waarschijnlijk is dat de oorzaak.
Mijn buurman geeft aan omdat ons land jaren lang niet of nauwelijks bemest is geweest de grond geen water kan vasthouden en daardoor snel droog word. Door bemesten word de grond vet en houd het water langer vast. Zijn land is dan ook natter dan onze weide.
Kort daarna konden de paarden op het koeienland van de buurman zwaar bemest flinke portie gras. Echter geen centje pijn met
hoefbevangenheid. Ook ons land laten injecteren met mest en ook nu lopen ze daar zonder problemen.
De paarden worden regelmatig bekapt en hebben 24 uur te eten met beperking en ze zijn absoluut niet te dik.
Zeg het maar.
Pascal
Warboel
