Sandra van Bommel schreef op donderdag 17 september 2009, 12:17:


Zoals ik al schreef, ik ben geen held en heb er ook allerminst plezier in om met zo'n jonge stuurloze pony te rijden. (Meer nog, ik heb er een grote hekel aan en word er nogal nerveus van.) Vergeef me dus als ik er niet al zingend en moppen tappend op zit. Maar het ging mij er ook niet om om hier mijn rijkunst te demonstreren, wel om te laten zien dat mijn pony graag werkt en 99% van de tijd heel braaf is.
Ik was er niet eens gaan opzitten, als ik daar toen aan getwijfeld zou hebben.

Waar vind je mijn pony gespannen? Hij loopt netjes door in een vlotte draf en met een losse teugel (valt maar 1 keertje stil in dat hele filmpje en dat is dan nog omdat ik mijn evenwicht verlies) hij draaft aan op een hele kleine hulp en gaat stilstaan of terug naar stap op enkele meters en hij wacht ook op mij totdat ik het hem vraag. Ok, hij duikt in de overgangen en hij is amper te sturen en je merkt dat hij dat daar nog niet begrijpt. (Was ook de eerste keer dat ik een cirkel vroeg of van hand veranderen.) Maar dat lijkt mij maar normaal, toch?

En ik ga hem hier niet inrijden midden in het verkeer, dat zou pas stress zijn.

stumperd schreef op donderdag 17 september 2009, 12:47:


Nee, hij trapt echt gericht naar mensen.
Met andere paarden heeft dat niets te maken. (Zijn vriendin liep op die moment zowat 10 meter verderop.)
Dat hij mij vorig jaar getrapt heeft, was zeker ook mijn eigen schuld. Ik wist eigenlijk wel dat ik met hem moest oppassen als er eten aan te pas komt. Op de winterwei hebben we ook een soort van routine met hem. (Daar hangt een bak en we komen pas de stal in als hij braaf achter zijn bak staat, dat weet hij. Hij kent ook het commando 'In de stal') Het was puur nonchalance en uit gewoonte. Met de merries heb ik nooit problemen ivm voeren. Die kan je een kom voor de neus zetten en ze blijven braaf wachten tot je toestemming geeft om te eten. Ik was het op die moment vergeten dat dit met hem een probleem kon zijn.

Hij heeft ook ooit mijn hoefsmid op een haar na gemist, en ook een keer een vriend die de omheining open hield zodat ik er met hem kon doorlopen. En dat was telkens terwijl hij er gewoon langs liep. (Hij heeft vroeger ook altijd angst gehad voor mensen die hij niet kent, maar dat is eigenlijk wel veel verbeterd. De meeste mensen kunnen hem nu wel gewoon aanraken. (op de wei vangen, zal dan weer niet lukken))

SimoneS schreef op donderdag 17 september 2009, 17:52:


Euhm, rijden op een iets minder stuurloze pony
Maar inderdaad, ik geniet er niet van om een jonge pony in te rijden, ik zie het eerder als een noodzakelijk kwaad. Als je ermee wilt rijden, moet dat nu eenmaal gebeuren. Maar leuk hoef ik dat toch niet te vinden?
Hij houdt trouwens van springen en kunstjes (verzint hij zelf, zo heeft hij een aantal treinbiels in zijn wei liggen en dan gaat hij daar op alle mogelijke manieren bovenop staan.) maar zulke dingen vind ik dan weer niks aan.
Ik wil gewoon buiten rijden en wat dressuur rijden. Maar dat zal hij dan wel weer dodelijk saai vinden?

En toch vind ik hem in die filmpjes niet gespannen. Dat is nu eenmaal zijn drafje. Hij zou van mij zelfs nog iets actiever mogen af en toe. Als hij gespannen is dan doet hij wel anders, dan gaat hij tuigen en met zijn benen gooien (t'is een cob voor iets hé) en dan zet hij zijn hals op slot en wordt onstuurbaar.
Tja en tegen mijn been inbuigen, is dat dan zo vreemd voor een pony die maar net doorheeft wat 'been' überhaupt inhoudt? Ik vond het eigenlijk al knap dat hij toch ongeveer op de hoefslag wilde lopen en op mijn aanwijzing ongeveer een cirkel kon maken enzo. Ik vind jullie best wel veeleisend. Want ik was er best trots op dat hij al zo snel zo goed op mijn hulpen reageerde, de meeste paarden die ik ken die ingereden worden, hebben daar toch wel iets meer tijd voor nodig.

trea hoex schreef op donderdag 17 september 2009, 16:42:


Wat grappig, die beschrijving komt ongeveer voor 95% overeen met zijn karakter.
Sommige dingen zitten er echt pal bovenop. Zijn gereserveerdheid tov vreemden bijvoorbeeld. Ik heb dat nooit kunnen plaatsen binnen zijn eerder nieuwsgierige en open karakter. Ik vond dat altijd een contradictie. Maar in die beschrijving wordt dat dan wel expliciet genoemd.

Dit kan ik dan weer niet echt plaatsen: relatively insensitive
Hij is eerder wel gevoelig, maar kan zich wel afsluiten en dan wordt het een blok beton. Is dat wat ze daarmee bedoelen?

Ik liet het net aan mijn zus lezen en die moest ook glimlachen omwille van de gelijkenis..
Die zit al maanden in mijn oor te roepen dat ik ermee moet gaan parelliën en dat hij zich steendood staat te vervelen op de wei.