Piet schreef :
> Ik ben het eens. Het is het onderzoeken van het geval. Er
> zijn genoeg paarden die het al op de klep doen. logisch,
> het klinkt anders, het beweegt, mag ik asteblief even
> kijken of ik er niet doorzak? Ik moedig het zelfs aan.
> Aan de andere kant is je paard een trailer inlokken met een
> bak voer aan het eind geen trailer leren laden. Het is
> geen trainen. En daar ben ik het wel voluit met Eddy
> eens. Als de klep dicht gaat, als er een stuk mee
> gereden wordt, heb je de volgende keer grote kans dat
> paard er niet meer in te krijgen is. Lokken zal niet meer
> lukken.
Wedden dat Trea dat ook wel zal gaan oefenen?
Het verkennen van een vreemd obstakel doet het paard oa met zijn hoeven en mond. Eerst ervoor staan, hoofd omlaag, snuffelen, evt de tanden erin zetten. Sommigen gaan er echt op staan bonken met de voorhoeven, ik denk om het geluid te peilen en te voelen of het stevig genoeg is (maar dat is mijn menselijke invulling he).
Dan stapje achterwaarts, weer naar voren maar nu met 2 pootjes op het obstakel, wéér hoofd omlaag, proeven, schrapen, bonken, stampen soms, of met de mond het hele zeil over zich heen trekken (als ze het zelf doen schriken ze zelden). Steeds een stapje terug en dan weer verder. Hoofd van het paard moet boven het obstakel blijven. Je zíét dat ze klaar zijn voor de volgende stap. Hoofd laag = wel verder vragen, hoofd hoog = stapje terug.
Paard mag wel aan het obstakel snuffelen, proeven, stampen, whatever maar níét hoofd van het obstakel af richting gras
Probleem is vaak dat de meeste eigenaars het paard de kans niet geven het hoofd omlaag te doen om kennis te maken. Of ze staan te slapen en paard gaat staan fretuh. Ook niet de bedoeling.
Onze Najib moet altijd even slopen, Quiberon dus ook, (het liefst scheuren ze het zeil in kleine reepjes maar dat gaat ook mij te ver). Puck loopt overal zomaar overheen zonder vragen te stellen, 'u vraagt, wij draaien', en zo heeft elk paard zijn/haar eigen benaderingswijze.
Greetz, Pien
Warboel
