Ik moet bekennen dat ik het ook normaal vond dat paarden in een stal staan en er met bit en dergerlijke op gezeten werd.
Als ponyruitertje heb ik wedstrijden gereden. Heel traditioneel. Hoewel ik nooit van zweepjes en sporen heb gehouden. Liefst zo simpel mogelijk.
Na de pony`s ben ik op een manege gaan werken en rijden. Ook super traditioneel weer. Maar daar heb ik voor het eerst wel gereden zonder zadel. En dat vond ik geweldig!
Om persoonlijke redenen ben ik later gestopt met paarden. Het hield me in die tijd ook niet bezig ofzo.

Een drie jaar geleden ben ik op zoek gegaan naar een leuke manege (in de buurt) maar niks dat mij aansprak. Suffe paardjes die in de boxen stonden te wachten tot ze er even uit mochten. Nee, het sprak me niet meer aan...
Tot ik op een dag (ongeveer een jaar geleden) aan het zoeken was op internet of het mogelijk was om helemaal zonder zadel en hoofdstel te rijden.
Toen kwam ik die foto van Frans tegen. Dat vond ik eindeloos mooi! Het besluit was er, DAT wil ik ook bereiken in mijn leven. Zo een zijn met je paard dat je geen zadel of hoofdstel nodig hebt en toch lekker kunt communiceren.
Die dag kwam ik ook op de site van Pien en Spirithorses. Het bleek vlak bij mij in de buurt te liggen...
Dus ben ik daar terrecht gekomen en heb me daar helemaal ondergedompeld in het NH en hun manier van met paarden omgaan. Het leek een heel erg verfrissende douch die me alles opnieuw liet ontdekken.
Vaak voelde ik me behoorlijk dom. En heb na alles van vroeger ook spijt gehad van hoe ik de paarden toen reed.
Ik wist zeker dat als ik ooit een eigen paardje zou hebben, dat ik het ook ZO wilde doen!
En zo, of toch zoveel mogelijk zo, doe ik dat nu ook. Omdat ik er gewoon helemaal achter sta en de kans heb gehad om bij Pien en Jack veel te leren en veel te zien.
Ondertussen heb ik een paardje en probeer naar eer en geweten met hem om te gaan.
Hij staat 24/7 buiten met een paardenvriendje. Natuurlijk bekapt. En ik ga hem zeker bitloos rijden. Niet als "vervanging" van maar gewoon omdat ik zo graag die fijne communicatie met mijn diertje wil aangaan! En ja, misschien dat op een dag het me zal lukken om mijn paardje te rijden zoals Frans... Zomaar zonder zadel en hoofdstel.
Op de boerderij waar ik nu rij en mijn paard heb staan is het eigenlijk Traditioneel. Maar de boer/springruiter is heel fair met zijn paarden en zoekt ook naar zo goede mogelijk en natuurlijk mogelijke opties.
De paardjes gaan van de ijzers af. Ik mag alle paarden gewoon bitloos rijden. Hij rijd sommigen bitloos en anderen met bit. Maar hij was er wel zwaar voorstander van dat ik mijn paardje bitloos zou gaan inrijden.
Dus al bij al heb ik het zeker niet slecht getroffen.
Ik moet nog HEEL veel leren. Maar ik weet zeker dat ik mijn weg wel zal vinden hierin.

Danielle

Danielle Zontrop schreef op donderdag 15 oktober 2009, 15:29:


Mooi verhaal Danielle, om toch in een zo traditionele omgeving zaken die voor een beter paardeleven zorgen te bereiken. Ik heb geprobeerd om een aantal Belgische springers in ieder geval te laten ZIEN, hoe ze hun paard óók konden berijden.Meestal kostte me dat vanaf de grond met aanwijzingen, terwijl zij reden een half uur. Dan kwamen de enthousiaste opmerkingen van Djeeez wat loopt ie mooiii!,om het daarna weer net zo hard te vergeten als ze met hun vriendjes in de rondte harkten.
Ik heb toen besloten van zoek het maar lekker uit. Ik ga daar niet mijn tijd aan besteden. Ben blij dat jij 'from inside' volhoudt. Mijn complimenten!

Sieta schreef op maandag 12 oktober 2009, 15:52:



Hoi Franca,

Fijn dat het goed gaat met je hengstje!
Ik heb een merrie, die na dat we van een pension stal naar ons eigen plek verhuisde, zomereczeem leek te hebben. Zij komt uit Malaga waar ze nooit groene gras heeft gezien, en op de pensionstal mocht ze 3-4 uur op de wei. De plotselinge overgang naar dag een nacht weidegang bij ons thuis was waarschijnlijk te veel voor haar en ze begon te schuren.
Ik stopte met het krachtvoer (zij krijgt wel een mineralen suplement) en op dagen wanneer het gras veel fructaan heeft mag ze niet op de wei. Zij heeft al jaren helemaal geen jeuk. Zij heeft wel de mogelijkheid om te schuilen, en dat doet ze bij schemering ook wel. Zij blijft ook gevoelig voor insecten - van dazen bijvoorbeeld krijgt ze bulten als een walnoot. Als het zomereczeem was wat ze had, dan is het een kwaal wat toch wel te genezen is, dus de moed niet opgeven.
Groetjes,
Böske

Sieta schreef op maandag 12 oktober 2009, 15:52:



Hoi Franca,

Fijn dat het goed gaat met je hengstje!
Ik heb een merrie, die na dat we van een pension stal naar ons eigen plek verhuisde, zomereczeem leek te hebben. Zij komt uit Malaga waar ze nooit groene gras heeft gezien, en op de pensionstal mocht ze 3-4 uur op de wei. De plotselinge overgang naar dag een nacht weidegang bij ons thuis was waarschijnlijk te veel voor haar en ze begon te schuren.
Ik stopte met het krachtvoer (zij krijgt wel een mineralen suplement) en op dagen wanneer het gras veel fructaan heeft mag ze niet op de wei. Zij heeft al jaren helemaal geen jeuk. Zij heeft wel de mogelijkheid om te schuilen, en dat doet ze bij schemering ook wel. Zij blijft ook gevoelig voor insecten - van dazen bijvoorbeeld krijgt ze bulten als een walnoot. Als het zomereczeem was wat ze had, dan is het een kwaal wat toch wel te genezen is, dus de moed niet opgeven.
Groetjes,
Böske