Sieta schreef :
> Er zijn genoeg paarden die met een
> bit wel degelijk in bedwang gehouden kunnen worden. Er zijn
> paarden die juist gaan rennen van die pijn, maar er zijn er ook
> blok beton en er continu vandoor schieten, met scharenbitje
> werkelijk geen stap verkeerd. Tuurlijk heeft dat een andere
> oorzaak, maar toch lijkt het paard prima naar het bit te
> 'luisteren'.
Simpel. De persoon die niet zonder een bit denkt te kunnen is dat zelf te beperkt in zijn/haar mogelijkheden.
In de jaren dat ik
bitloos rijd, lesgeef en de nodige paarden train ben ik, echt waar, nog
nooit een paard tegengekomen dat
bitloos niet gereden kon worden maar met bit wel.
Een paard dat niet meewerkt dient onderzocht te worden waaróm dat dier niet meewerkt. Staat hij 23 uur per dag in een stal opgesloten, krijgt hij bergen
krachtvoer zonder lichaamsbeweging, heeft-ie ergens pijn, ongemak, werd hij slecht behandeld etcetera. Er is altijd wel een reden te vinden waarom zo'n dier niet meewerkt en een bit erin hangen is slechts symptoombestrijding voor een onderliggend probleem, ik ben daarvan overtuigd. Op zo'n paard hoort niemand te gaan rijden, eerst onderzoeken, uitpluizen, grondwerken, werken aan de veiligheid.
Elke vorm van rijden, of dat nu met of zonder bit is, valt of staat met de training die je erin stopt. Als een paard bang is zal een bit hem echt geen vertrouwen schenken. Aan de ruiter op z'n rug wel. Zolang die blijft denken in termen van (be)dwang en controle.
Groet, Pien
Warboel
