Gea R schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 16:35:
> Dat is helemaal zo en het merendeel van de tijd maak ik me er
> ook niet (meer) druk in. Nu heel wat van mijn kenissen, zijn
> mensen die gewoon nog traditioneel rijden. Waar ik vroeger met
> hen een leuk babbeltje kon doen over paarden, merk ik nu dat
> dit soms echt niet lukt. Ik zwijg er dan ook gewoon liever
> over. Maar als ze dan iets vragen, heb ik het er soms moeilijk
> mee dat er zoveel onbegrip is. Ze kijken me dan aan of ik
> compleet mijn gezond verstand heb verloren.
> En het is zo mensen het moeten willen zien en begrijpen.
Dat snap ik. Ik zit nu met een soort van hetzelfde gedoe. Ik heb een instructrice die heel stellig blijft volhouden dat Jeen niet zonder bit te rijden is. Ik heb nu al een paar keer op Jeen met een sidepull gereden en dat gaat goed. Ik vind het een aardige vrouw, maar heb al wel besloten niet langer les meer te willen. Ik heb het al diverse keren aangegeven dat ik niet op deze manier wilde rijden, maar ik heb waarschijnlijk niet genoeg paardenbagage om te kunnen overtuigen (ondanks het feit dat ik het boek "Metaal in de mond" heb willen uitlenen en er naar heb verwezen). Nu rest mij de schone taak om iemand te bedanken en daar ben ik, als ik iemand aardig vind, niet zo'n ster in. Ik ben wel standvastig hoor, dus als ik iets besloten heb dan blijf ik bij mijn besluit. Maar ik blijf dit soort situaties lastig vinden ...