Joels schreef op vrijdag 27 november 2009, 12:35:


Hallo,

Ik heb een gelijkaardige situatie meegemaakt. Mijn ruin stond 24/24 op stal. Hoogstens één keer of 2 keer per week een uurtje buiten, nooit gras, vooral krachtvoer.

De overgang heeft zo'n maand geduurd (van 1 mei tot begin juni). Begonnen met een uur per dag op de wei, en dit langzaam opgebouwd. De mest werd nauwkeurig in het oog gehouden, als het wat platter werd, dan werd hij weer wat vroeger binnengehaald.
Op de plaats waar hij toen terecht kwam werd al veel meer hooi gevoerd en in verhouding minder krachtvoer.

Hij is toch wel een half jaar echt mager geweest (maar wel erg actief), je zag hem echt invallen (echt niet mooi om naar te kijken), terwijl ons andere paard dat we toen kochten en wél al veel op de wei kwam er wel goed uitzag.
Hij kreeg bietenpulp bij en ook nog steeds krachtvoer, maar dat hielp in die periode precies niet veel.
De 2 de winter lukte het ook nog niet zonder deken (de eerste kwam het nog niet bij ons op om het er niet op te leggen).
Op dit ogenblik staan ze beiden enkel op hooi, en zelfs niet meer continu omdat ze te dik zijn (zelfs onze zogende merrie).

Onze ruin heeft dus echt wel een overgangsperiode doorgemaakt, om zijn spijsvertering te laten wennen (in die periode had ik nog nooit van PN gehoord en zat ik echt met de idee dat we niet goed bezig waren).
Nu weten we gelukkig beter en we hebben nog geen seconde spijt gehad (hoewel we in deze periode wel eens zuchten als we in de regen en modder mest aan het ruimen zijn)

Dus doe het rustig aan, en weet dat het tijd vraagt. Observeer je paard goed en volgens mij kunnen ze het op termijn allemaal. Volgens mij maakt het niet zo veel uit in welke periode dat je begint, zorg er gewoon voor dat je het gras langzaam opbouwt, en geef hem onbeperkt hooi (dat deden wij niet).

Groetjes, Lena

stumperd schreef op zondag 29 november 2009, 16:48:


Ik had je berichtjes ook al gemist, fijn dat je terug bent, maar zeker niets forceren hé, zulke dingen hebben tijd nodig.
Ook van mij veel moed toegewenst in deze moeilijke tijd.
Lena

Christel Provaas schreef op woensdag 2 december 2009, 19:10:

Wat is er mis met compostwormen aaien???
Ik heb trouwens een nichtje dat zeer graag zo'n compostworm als huisdiertje zou hebben (net als een stel huisspinnen, sprinkhanen, kevertjes....), echter mama verzet zich hiertegen met klem.

Sky schreef op donderdag 3 december 2009, 11:22:

Zij rijdt dus Zichbaar Zeer Zwaar
Valt dit niet gewoon onder dierenmishandeling?

Bij deze hele vegetariërdiscussie heb ik heel gemengde gevoelens. Ik ben er geen, en ik ga er ook geen worden.
Maar ik ben blij dat ik de keuze heb om het al of niet te doen.

Ik ben vorige maand naar Burkina Faso geweest, het 3de armste land in de wereld. En we hebben steun verleend aan kleinschalige dierenkwekerij (een 20 tal kippen en eenden en een 5-tal schapen).
Ik hoop dat ze veel nakomelingen krijgen zodat ze allemaal smakelijk opgegeten kunnen worden... en een aantal gezinnen net iets meer te eten hebben dan wat maispap of iets dergelijks (als de oogst al niet mislukt).

Lena,
Een rare blanke, die paarden heeft en er niks nuttigs mee doet (niet om op te eten, niet om een kar te trekken, niet om geld mee te verdienen)